Hey iedereen
Het is ondertussen drie weken uit met mijn vriend. We waren niet zo lang samen maar net daarom vond ik het best erg. Hij twijfelde aan zichzelf en aan ons. Ik was erg onzeker geweest en men eigen niet echt geweest, ik wist dat ik dat wel kon als hij mij de kans gaf. Hij wou me die ook geven maar in die week zei een vriend ben je wel klaar voor iets serieus, dat heeft door zen hoofd gespookt. IK had de indruk dat hij het niet erg vond en hij zei ook: ik weet dat je denkt dat ik het niet erg vind maar je bent mis. IN de lift wist ik nog altijd niet of het uit was, want hij had niet gezegd het is gedaan. Ik vroeg nog een knuffel en zag de tranen in zijn ogen, toen wist ik ..het is gedaan.
Toen het pas uit was verkondigde hij aan iedereen dat hij wel zeker de juiste beslissing had genomen. Ging een vriend er dieper op in klapte hij dicht en gaf hij wel toe dat hij zich ook wel rot voelde.
Nu ja in de eerste week praatte hij tegen me gelijk hij altijd heeft gedaan. Ik dacht miss kan ik hem toch nog als goede vriend houden als het op deze manier verder kan. Spijtig genoeg is het nu wel wat anders. Door een gesprek op msn werd hij irritant en ineens zei hij niets meer tegen me op msn. ( het gesprek ging over dat ik heel da dag op cafe had gezeten en zijn reactie was: ok dan zal ik je wel laten, snapte er niets van. Tegen mijn vriendin zei hij dat hij er ff niet aan wou denken, ff niet wou praten na dit gesprek ).
Als ik hem zie stelt hij zich gewoon enorm aan. Hij gaat express opvallen. Hij zegt niets tegen me, maar als hij doorgaat is het wel : ik kom seffes nog terug hoor. Gisteren was ik maar eens zelf tegen hem begonnen op een feestje. Dan reageert hij kortaf dan denk ik ook ik zal maar zwijgen. Nadien komt hij zelf wel weer af maar hij weet totaal niet wat zeggen. Dan zegt hij maar ineens: je hebt de groeten van mama. Ik weet totaal niet hoe ik er mee moet omgaan dat hij zich zo gedraagt. Al wat ik wil is een normaal gesprek gelijk hij de eerste week kon