Never Again

[*Morgrist*]

Never Again

A cold flower
Tangled around me
My life like a cold shower
Of rain fed by moonlight
When it glistends and my pale skin
Lights up in the dark night

I'm spinning around faster and faster
And I'm feeling tired within
When does this end
My life like a disaster
An endless road of nothing
Craving for a sign
Then I heard you sing

The words you spoke
Like magic over me
Then again what I wanted
It all went up in smoke
And you are out of reach
I can see there's nothing there
Tearing me apart, taking away my speach

When I consider it
Never was there anyone to care
For what I think
So how can you say it is my fault
That I don't care anymore
I drink my own tears, they taste like salt
I can taste it on my tongue

When I look at some old pictures of me
A sweet little girl
It scorched and turned into me
Into what I am today
There's nothing left of the past
Except for painful memories reminding me everyday

My love for you will be my last
The last person I will be weak for
Never again will I fall for someone like this
I'm collapsing and I'm closing the door
Forever locked away
Nothing nice to say
Untill the day they find me dead
I'll stay

[Gothic]

De inhoud is mooi verwoord. Het is een lang gedicht, lange strofen, soms wat moeilijk doorheen te komen, omdat er niet echt ritme inzit, behalve dan de rijm. Toch vind ik het gedicht leuk om te lezen, mooi, zacht verwoorde emotie. Het einde loopt goed, extra rijm, maakt het sterker. Het einde is ook beetje onverwacht... leuk

[*Morgrist*]

Gothic schreef:
De inhoud is mooi verwoord. Het is een lang gedicht, lange strofen, soms wat moeilijk doorheen te komen, omdat er niet echt ritme inzit, behalve dan de rijm. Toch vind ik het gedicht leuk om te lezen, mooi, zacht verwoorde emotie. Het einde loopt goed, extra rijm, maakt het sterker. Het einde is ook beetje onverwacht... leuk

Dank je

Ik ga nog een beetje proberen of ik er wat meer ritme in kan krijgen..