hoi mensen, ik heb een probleem ik ben best wel radeloos. het zit zo:
Ik heb nu 2 jaar verkering met mijn vriend en ik vertrouw hem niet. Als hij zonder mij uitgaat heb ik waanbeelden en ik kan mezelf dan niet geruststellen. Dit komt allemaal door verschillende dingen.
1 ik heb verkering met hem gekregen met hem doordat ik hem van een ander meisje "gestolen" heb. Hoe zwaar ik vreemdgaan ook opneem, op dat moment was ik zo verschrikkelijk in de wolken dat ik er niks mee heb gedaan. In het kort, hij had 2 maanden verkering, toen begonnen we te zoenen en lange (foute) gesprekken op msn en vervolgens heeft hij nog 3 maanden verkering gehad terwijl we veel afspraken en dan ook zoenden enzovoorts.
Ik vind vreemdgaan heel erg, maar ik ben van mening dat degene die de relatie heeft de fout ingaat, de ander is vrij om te doen wat hij wil.
Het komt erop neer dat ik weet van hem dat hij het kan doen, en nog lang vol kan houden ook, en gewoon keihard kan liegen. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat hij moest kiezen omdat het niet langer kon zo. toen stelde hij dit steeds uit tot ik het contact verbrak, toen heeft hij het uitgemaakt met dat andere meisje en hebben wij verkering gekregen.
Het was een lange tijd erg leuk, maar ik was eigenlijk altijd aan het aanpassen omdat ik zo tegen hem opkeek en wilde pleasen. Na een jaar vond ik mezelf weer wat meer terug en ging ik weer meer mijn eigen dingen doen. Ook merkte ik dat ik dingen die hij deed niet zo leuk vond (exvriendinnen een kus op de mondgeven; dat soort dingen) en we praatten daar veel over en dan zei hij dat hij dat niet meer zou doen. Vervolgens kwam ik er dan achter dat hij zijn danspartner bijvoorbeeld gewoon nog wel een kus op de mond gaf. Dit werkt natuurlijk ook gewoon niet mee aan vertrouwen scheppen.
Een maand of 3 geleden ben ik erachter gekomen dat mijn vriendje met een andere meisje vunzige dingen smste en ook op msn dat het vrij ver ging allemaal. Hij had haar leren kennen op een feestje en was zelf achter haar emailadres en telefoonnr aangegaan. Ik ben toen op dt meisje afgestapt en heb geeist die smsjes te lezen. zewas zo geschrokken dat het mocht.
Ik schrok me rot want het waren precies dezelfde soort smsjes als die ik altijd kreeg toen hij nog met dat ander meisje had.
Ik heb de hele dag gehuild, ik was er echt kapot van, ik voelde me zo bedrogen. Van anderen hoorde ik ook dat hij met haar had gedanst op een manier die eigenlijk niet kon.
Smiddags ben ik meteen naar hem toegegaan en hij zeid at het niets betekende. Wel bekende hij dat hij het ook met meer meiden had gedaan en deed, dat smsen en op msn. Ik was echt woest en buiten zinnen en ik heb gezegd dat ik die msngesprekken wilde lezen. nou dat kon, hij vond ze toch niet schokkend. Alhoewel er geen echte erotische dingen werden gezegd, (wat wel in die smsjes het geval was) was het duidelijk geflirt en ik vond het erg ver gaan. Hij zei nogmaals dat het niks betekende en dat dat meisje het verkeerd had begrepen, dat het geouwehoer was.
De volgende dag ben ik naar hem toegegaan om het uit te maken, ik was echt echt zo kapot van, mijn vertrouwen was nog nooit zo beschaamd. Toen ik daar was barstte hij in tranen uit en hij vond het heel erg en zou het nooit meer doen en hij moest zelfs heel erg overgeven van narigheid. Hij was heel dom geweest en hij zou me nooit meer pijn doen.
Ik ben hiermee akkoord gegaan, op voorwaarde dat hij al die meiden (4) uit zijn lijst en telefoon gooide en dat we rustig aan zouden doen, omdat ik gewoon niet meteen zoals daarvoor kon doorgaan.
De afgelopen tijd doet mijn vriendje heel lief en erg zijn best en het is vrij duidelijk dat hij veranderd is en snapt dat het gewoon erg fout was.
Het probleem is nu dus dat ik hem niet vertrouw, als ik hem met een ander meisje zie dansen dan word ik al helemaal gek (dit vind ik eigenlijk zwaar overdreven maar ik kan het niet helpen) Ook droom ik dikwijls dat hij opbiecht dat hij al een hele tijd iemand anders heeft. dan word ik zwetend wakker en benik de restvan de nacht bang op te slapen omdat ik me niet nog eens zo wil voelen.
Ik trek het niet meer lang zo, het is een tijd goed gegaan maar ik weet niet hoe hij mijn vertrouwen terug kan krijgen. Het is wel zo dat we er niet echt overpraten, maar ik weet ook niet wat we dan moeten zeggen.
hebben jullie enig idee wat hij of ik moet doen om mijn vertrouwen weer beter te maken? Of vinden jullie dat ik iets anders moet doen?
Alvast bedankt, xx
__________________
DOE DE DEUR DICHT..!!
|