1 gedichtje, willen jullie het beoordelen?

Ik heb een gedicht gescreven over modellen. Zoeden jullie hier commentaar en kritiek op willen geven? Dit is mijn eerste gedicht, ik hoop dat ik veel tips en commentaar krijg zodat ik het kan verbeteren.
Ik vind de titel ook wat standaart, dus als iemand een pakkende en/of orginele titel weet?


Topmodel

Je slaat geen blad meer open,
of ze staan er weer te prijken.
Van die geweldig slanke meiden,
die zo zelfverzekerd lijken.
Maar niets is minder waar,
het is slechts valse schijn.
Want een paar onsjes te veel,
en het kan weer over zijn.
De droom van vele meisjes,
eens een topmodel te zijn.
Wordt nu voor heel vele,
toch wel heel erg klein.
Want als ik naar de catwalk kijk,
zie ik alleen maar bonenstaken.
Zij zijn zo akelig mager en dun,
en toch gaan zij het maken.
Wat is er in die wereld,
van de mode toch aan de hand.
Je ziet amper het verschil,
tussen voor en achterkant.
Ik zou wel eens willen weten,
hoe zit dat nu met jou?
Ik zie toch liever het verschil,
tussen een man of vrouw.
De meeste van hun klanten,
hebben toch een maatje meer.
Er zijn maar weinig dunne mensen,
maar wel veel als een appel of peer.
Maar ja, smaken blijven verschillen,
ook in de wereld van het model.
Maar mooi kan ik het niet vinden,
die uitstekende botjes door het vel.

[Porcelain]

Eerste wat me hier opvalt is dat je komma's neerzet waar ze gewoon niet moeten .

Wat is er in die wereld, van de mode toch aan de hand.
Je ziet amper het verschil, tussen voor en achterkant.
Ik zou wel eens willen weten, hoe zit dat nu met jou?
Ik zie toch liever het verschil, tussen een man of vrouw.
De meeste van hun klanten, hebben toch een maatje meer.

Al die komma's daartussenin, waarom?

Wel fijn dat je op je hoofdletters let. Verder is het ritme wel oke, maar vind ik het niet bijzonder. Je bent zo expliciet, daardoor wordt het zo sinterklazerig. Ik kan het ook niet echt een gedicht noemen, meer een versje.