Onnodig jaloers zijn...denk ik

[sammyboy]

Ik zal eens mijn verhaaltje doen

Ik ben nog maar pas samen met mijn vriendin, we kennen elkaar al geruime tijd wel en voor dit waren we elkaars allerbeste vriend-in-, nog altijd trouwens. Nu in die periode hebben we veel boeiende gesprekken gehad en eentje ervan was ook het feit van bedriegen of bedrogen worden.

Nu we hebben toen wel allebei onze mening gegeven he over het onderwerp waar we het duidelijk over eens waren dat, je lief bedriegen, een zielig feit is en waar we niet tegen kunnen.

Maar, nu komt het "probleem" of toch mijn probleem dan, ze heeft nogal veel vrienden van het mannelijk geslacht en daar is helemaal niets mis mee hoor, maar het is gewoon dat ze gaat soms wel is naar een jongen zijn thuis dan als die dat vraagt of ze gaat eens het stad in met een andere jongen, en ik kan haar vrienden ook nog niet zo heel erg goed en als ik dan vraag met wie het was, zegt ze dat het gewoon een goeie vriend was die gevraagd had om is bij hem langs te komen ofzo..Er zijn ook jongens die de hele tijd zeggen dat ze er goed uit ziet, wat natuurlijk een compliment is zowel voor mij als voor haar, maar om de een of andere reden weet ik het toch niet zo zeer te appreciëren.

Misschien, het lijkt me zelfs zeer waarschijnlijk, is dit omwille van het feit dat ik vroeger eens bedrogen ben. Toen ik nog een paar jaar jonger was kon het mij allemaal niets schelen weet je wel, je bent verliefd, je ziet elkaar graag, vertrouwd elkaar blindelings, tot op dat ene moment waar de persoon die je het liefste hebt op de wereld je bedriegt. En waarschijnlijk dan nog is het feit dat ze het eerst aan een vriend van mij liet weten en dan pas aan mij, want ik was het te weten gekomen omdat het bericht had gelezen dat hij ontvange had van haar.

Ik denk sinds dat moment is mijn vertrouwen wat op wankele benen komen te staan en mijn jalozie beestje sterker geworden.

Ik kan eigenlijk niet zeker zeggen of het iets met mijn zelfvertrouwen te maken heeft of niet, ik krijg altijd wel redelijk wat aandacht van meisjes, die eens lachen als je passeerd of met je komen praten als je ergens in en café zit, maar een keer dat ik in een relatie terecht komt krijgt dat zelfvertrouwen, denk ik, om een of andere reden, hoe zou ik het zeggen, uhm, ja wordt ik gewoon minder zeker van de feiten denk ik.

Het zou helemaal niet mogen, maar ik weet echt niet wat ik er kan tegen doen, een beetje hulp of raad zou altijd leuk zijn (Ps. sorry voor te lange text )

[dallie]

Vertrouwen is het enige wat werkt totdat het tegendeel bewezen is (dat ze het niet verdient). Jaloezie zijn speel je overspel gedrag mee in de hand, want dan wordt de relatie minder leuk en heeft ze meer reden om aan te kloten.

dallie schreef op 22-04-2007 @ 09:28 :
Vertrouwen is het enige wat werkt totdat het tegendeel bewezen is (dat ze het niet verdient). Jaloezie zijn speel je overspel gedrag mee in de hand, want dan wordt de relatie minder leuk en heeft ze meer reden om aan te kloten.

Ja of ze maakt het gewoon uit, natuurlijk.

Ik herken het wel; mijn vriendje heeft ook een aantal vriendinnen. Maar het is heel simpel - hij heeft die nou eenmaal, had ze al voordat ik wat met hem kreeg, had ze toen het uit was en toen het weer aan ging - en ik vind hem leuk, en een relatie met hem heeft geen enkele zin als ik me druk ga maken om die vriendinnen want die blijft hij houden.

[juno]

Je kent haar mening over bedriegen of bedrogen worden, want dat hebben julie al besproken voordat jullie wat hadden. Dus waar maak je je zorgen over?

[sammyboy]

Maar het is gewoon, ik heb al gezegt dat we voordien al beste vrienden waren he nog toen ze een vriendje had enzo en hoe ze toen met mij omging ook zo knuffelen en close zijn nzo mij maakte het niet uit he ik was haar beste vriend, maar nu zou ik het helemaal niet fijn vinde moest ze dat ook met iemand anders doen; alez als je ongeveer begrijpt wat ik bedoel

ook bv vroeger bij haar exvriendje, die ging op vakantie en ze verkoos om met mij iets te gaan doen ipv met hem naar de bus te gaan en afscheid te nemen of uittezwaaien, moest ze dat mij doen, ik zou er niet kunne om lachen eignelijk

[Roos]

Je bent al eens bedrogen. Logisch dat je nu bang bent, dat het nog een keer gebeurt. Ik denk dat je het er best eens met haar over kan hebben. En dan niet in een beschuldigende manier ("jij gaat altijd met jongens om"), maar geef aan dat je er wel eens mee zit, en dat je bereid bent om hier aan te werken. Succes

Leg haar uit dat je het vervelend vindt als ze met die jongens knuffelt etc, daar kan ze best rekening mee houden. Maar ga haar niet verbieden om met die jongens om te gaan, en ga er ook niet moeilijk over doen ("Oh, ga je al wéér naar hem toe? Hij is toch helemaal niet leuk"), want dat is super irritant en dan zal ze jou er niet leuker op gaan vinden.

Sarah schreef op 22-04-2007 @ 17:35 :
Leg haar uit dat je het vervelend vindt als ze met die jongens knuffelt etc, daar kan ze best rekening mee houden. Maar ga haar niet verbieden om met die jongens om te gaan, en ga er ook niet moeilijk over doen ("Oh, ga je al wéér naar hem toe? Hij is toch helemaal niet leuk"), want dat is super irritant en dan zal ze jou er niet leuker op gaan vinden.

Rekening mee houden? Als ik zin heb om mijn vrienden te knuffelen, dan zou ik het zachtst gezegd bemoeizuchtig vinden als vriendlief zou willen dat ik het niet deed. Nou heb ik een hekel aan random knuffelen, maar dan nog. Ik kan soms best eens jaloers zijn, maar dat zit 'm toch echt niet in het knuffelen

Ja ik zeg niet dat ze er rekening mee móét houden, maar het kan er is natuurlijk ook een groot verschil tussen een knuffel als begroeting, of een hele avond tegen elkaar aangenesteld zitten.

[Kaps]

sammyboy schreef op 22-04-2007 @ 09:18 :
Maar, nu komt het "probleem" of toch mijn probleem dan, ze heeft nogal veel vrienden van het mannelijk geslacht en daar is helemaal niets mis mee hoor, maar het is gewoon dat ze gaat soms wel is naar een jongen zijn thuis dan als die dat vraagt of ze gaat eens het stad in met een andere jongen, en ik kan haar vrienden ook nog niet zo heel erg goed en als ik dan vraag met wie het was, zegt ze dat het gewoon een goeie vriend was die gevraagd had om is bij hem langs te komen ofzo..

DIT IS GEEN NORMALE ZIN!

verdomme...

mgoed... sommige mensen zijn strontjaloers, sommige mensen niet.
als je het bent, kun je er weinig aan doen... das mijn ervaring.

[Tonsillitis]

mijn vriend heeft ook heel veel mannelijke vrienden... kut

ontopic: jemig zeg, waar maaak je je druk om. en als je ze dan niet zo goed kent en je voelt je er kut over, waarom ga je dan niet met ze mee uit enzo? ik bedoel, je maakt een beetje je eigen probleem zo.

[elledc]

Ik begrijp de ts wel, zeker als je in het verleden al eens bedrogen bent geweest.
Het is normaal om jaloers te zijn. Iedereen is wel eens jaloers maar het mag je uiteraard niet gek maken.
Praat erover met je vriendin.
Uit ervaring weet ik, zonder te willen veralgemenen, dat meiden die veel (mannelijke) vrienden hebben en die veel veel op stap gaan met die vrienden (of bij hen thuis worden uitgenodigd) niet altijd evengoed te vertrouwen zijn...

Je bent al langer bevriend met haar, en ook daarvoor waren die vrienden er al. Dan weet je ook hoe ze voor die tijd met ze omgegaan is en of de kans groot is dat er meer gebeurt of niet. Heeft ze in het verleden nooit meer gedaan dan knuffelen, dan zou ik zeggen: vertrouw haar. Je weet hoe ze over vreemdgaan denkt, het is nooit verder gegaan dan knuffelen enz. En misschien krijgt ze wel een heleboel complimentjes van mannen, ze is er nog altijd zelf bij als er meer gebeurt.

Laat het gaan, het kost je alleen maar energie.

[sammyboy]

echt bedankt allemaal zolang er niets gebeurd heeft ze mijn volste vertrouwen

[bingomassacre]

sammyboy schreef op 22-04-2007 @ 09:18 :
Toen ik nog een paar jaar jonger was kon het mij allemaal niets schelen weet je wel, je bent verliefd, je ziet elkaar graag, vertrouwd elkaar blindelings, tot op dat ene moment waar de persoon die je het liefste hebt op de wereld je bedriegt.

Herkenbaar! Mijn eerste liefde vertrouwde ik ook blindeloos, jaloezie kende ik nog niet, totdat dat vertrouwen in 1x totaal aan diggelen geslagen werd. Het idee dat iemand die je volledig vertrouwt, zo onverwacht en zo ondoordacht om kan gaan met jouw vertrouwen en gevoelens, heeft me wel wat voorzichtiger gemaakt.

Laat haar lekker gaan. Als het je echt opbreekt, zou ik het wel aan haar noemen en dan kan ze misschien nog wat onzekerheid wegnemen.. maar hou het dan wel bij die ene keer. Als jij je gaat zitten opvreten, duw je d´r alleen maar bij je weg.

Ik heb mannelijke vrienden, ze geven me complimenten en meppen me op mn kont en knuffelen me soms.. maar ik ken mijn grenzen en wil echt niemand anders dan mijn vriend.. dat weten die mannen, dat weet ik, dat weet mijn vriend. Mn vriend is dan ook nog nooit jaloers geweest over zoiets.. heerlijk Ik had 1 mannelijke vriend die wel te ver ging.. over mijn buik aaien etc.. heb toen geprobeerd daar met hem over te praten, ging niet, vriendschap verbroken. Ik had geen zin iedere keer met hem op te moeten letten waar hij zijn handen zou laten.. Ik ken mijn grenzen, jouw vriendin vast ook wel.

Wat de rest zegt. Ik heb twee beste vrienden, en ik ben knettergek op die jongens, maar ik zou er nooit iets mee willen. Ik ga sowieso makkelijker met jongens om dan met meiden, heb ook meer vrienden van vriendinnen. Ik knuffel ze, ze slaan me op mijn kont en ik krijg te horen dat ik er weer leuk uit zie. Maar meer zit er ook echt niet achter.
Laat haar gaan en ga niet moeilijk doen. Zolang je geen reden hebt om haar te wantrouwen, vertrouw haar dan ook. Waarschijnlijk verdient ze het namelijk wel. Succes!