Verhaaltje

[lelie_blaadje]

Ik heb eens een verhaaltje geschreven en ben erg benieuwd naar wat jullie ervan vinden. Het is eigenlijk mijn eerste echte verhaaltje wat ik ooit heb geschreven, andere verhaaltjes waren op de basisschool enzo .
Omdat het mijn eerste verhaaltje is zou ik graag wat feedback hebben.



Muren

De wereld stortte in op die dag. Ik weet ook niet waarom. Was het voorbestemd? Dat denk ik wel. Het had zo niet door kunnen gaan. Alles verandert altijd.
De dagen erna was ik verward. Toch ging ik wel gelijk weer naar school, maar ook daar was alles veranderd. Ik moet toegeven, de muren stonden nog wel, de stoelen, de ramen, de lampen, alles was zoals eerst. Wat een tegenstrijdigheid, want het was anders.
Ik was onrustig, keek niemand meer aan en zocht steeds naar een doel, wat er niet was. Mijn doel was weg.
Dit was toen, maar zoals je merkt ben ik nog steeds onrustig. Of merk je het niet? Dat doel is in ieder geval nooit meer teruggekomen.
Toch vind ik het raar, dat je omgeving je zo kan beïnvloeden. Zo je leven overhoop kan halen en misschien nooit meer op orde zal brengen. Dit zal mij nu in ieder geval nooit meer gebeuren, mijn omgeving beïnvloed mij niet zo sterk meer. Ik heb een muur om mezelf gebouwd nadat de wereld was ingestort. Je moet wat. Alleen is het jammer dat de persoon binnen die muren zo verandert is. Ik had eerder een muur moeten bouwen. De vraag is, blijft die staan als de wereld instort?
Nu de moraal van dit verhaal, want een doel heb ik niet meer. Bouw geen muur om je heen, jij bent toch al verandert en hij zal toch wel instorten als de wereld instort.
Mijn probleem is alleen, ik heb die muur al gebouwd en ben te onrustig om hem nog af te breken. Daarnaast houd ik niet van brokstukken als alles verandert.
Help?