Twijfelen...

[ZHAzha]

Ik heb nu 15 maanden een vriendje.

Nou heeft die relatie pieken en dalen gehad! Dat kwam omdat ik niet altijd wist wat ik nou wilde.
Sinds afgelopen mei ging alles weer prima tussen ons.. in augustus is hij een maand op vakantie geweest en in die maand heb ik hem echt onwijs gemist (tot het overdreven toe).
Sinds een ruime week is hij weer terug en de eerste 2 dagen was ik ontzettend blij.. maar daarna begon ik weer te twijfelen of ik het wel wilde.. of ik niet liever vrij wilde zijn (misschien omdat ik een maand mijn eigen dingen heb gedaan).
Ik heb dit gister aan hem verteld en we hebben besloten dat we uit elkaar gaan, we hebben die middag nog samen doorgebracht en we hebben zelfs nog aan het water gezeten en toen voelde het weer zo goed! En toen ik s avonds alleen thuis was wilde ik hem zo graag weer bij me hebben

Ik word zo onderhand gek van mezelf en ik weet nu even niet meer wat ik moet doen.
Het idee dat hij voorgoed mijn deur uit loopt kan ik gewoon niet handelen!

Iemand misschien ervaring hiermee of een advies?

Je bent gewoon ontieglijk wispelturig. Eerst voor jezelf bedenken wat je nou precies wil en niet meteen alles zeggen zodra het in je hoofd komt.

[madelief21]

haha, nou als mijn vriend zo zou reageren dan zou ik gewoon zeggen uit is uit. Ik denk dat je vriend geen eigen grens heeft omdat hij dit allemaal pikt met als gevolg dat jij ook weer sneller gaat twijfelen.

[ZHAzha]

Dat is ook zo.

Hij zou me niet zo snel loslaten en als hij dat wel zou doen maakt het voor mij ook makkelijker want dan heb ik geen keuze meer.. terwijl voor mij nu alle optie's open liggen.. terug bij hem of zonder hem verder..

Word er echt gek van

Ik vind jou trouwens sowieso te ver gaan, en ik vind dat je hem niet verdient, eerlijk gezegd.

Waarschijnlijk doet die knul waanzinnig zn best om t voor jou leuk te maken en t fijn samen te hebben, en dan loos je hem, en dan ga je er nog van uit dat je zo bij hem terug kan gaan of zo zonder hem verder kan gaan, alsof hij daar niks mee te maken heeft of erover mee beslist. Geef je wel om hem of is het alleen maar tijdverdrijf?

[stout!]

Ergens herken ik het wel, door dit soort twijfel is het ooit ook uitgegaan tussen mij en mijn vriendje. Waarna ik hem ook verschrikkelijk ging missen.
Ik denk namelijk wel dat je van hem houdt. Maar misschien werkt een relatie nu gewoon even niet. Bij ons hielp het om een tijd onze eigen dingen te doen en toen we terug bij elkaar kwamen was het veel duidelijker wat we daar deden .
Maar het was niet leuk .

Veel succes en doe inderdaad voorzichtig met hem.

[stout!]

Starsailorr schreef op 28-08-2007 @ 09:40 :
Ik vind jou trouwens sowieso te ver gaan, en ik vind dat je hem niet verdient, eerlijk gezegd.

Nou nou nou. Ze vindt het toch zelf ook vervelend dat ze steeds twijfelt? Natuurlijk moet ze ook aan zijn gevoel denken, maar aan die twijfels die steeds opkomen, kun je echt niets doen en dat kan echt slopend zijn.

stout! schreef op 28-08-2007 @ 09:58 :
Nou nou nou. Ze vindt het toch zelf ook vervelend dat ze steeds twijfelt? Natuurlijk moet ze ook aan zijn gevoel denken, maar aan die twijfels die steeds opkomen, kun je echt niets doen en dat kan echt slopend zijn.

Tuurlijk vindt ze het vervelend dat ze er zo aan twijfelt. Maar nu is het zo van, zal ik weer terug bij hem gaan of zonder hem verder gaan, maar niet van wat wil HIJ. Als ik geloosd ben door mijn vriend zou ik het best raar vinden dat hij DAN pas gaat bedenken of hij met me verder wil of niet, ipv dat hij dat doet voordat hij het uitmaakt..

Ik denk dat je gewoon heel graag bij/met je 'vriend' wilt zijn. Maar dat je bang bent hoe het lopen gaat ofzo. Dat je bang bent om je vestigen met hem.

Kan dat?

[Meinita]

ZHAzha schreef op 28-08-2007 @ 09:06 :
Ik heb nu 15 maanden een vriendje.

Nou heeft die relatie pieken en dalen gehad! Dat kwam omdat ik niet altijd wist wat ik nou wilde.
Sinds afgelopen mei ging alles weer prima tussen ons.. in augustus is hij een maand op vakantie geweest en in die maand heb ik hem echt onwijs gemist (tot het overdreven toe).
Sinds een ruime week is hij weer terug en de eerste 2 dagen was ik ontzettend blij.. maar daarna begon ik weer te twijfelen of ik het wel wilde.. of ik niet liever vrij wilde zijn (misschien omdat ik een maand mijn eigen dingen heb gedaan).
Ik heb dit gister aan hem verteld en we hebben besloten dat we uit elkaar gaan, we hebben die middag nog samen doorgebracht en we hebben zelfs nog aan het water gezeten en toen voelde het weer zo goed! En toen ik s avonds alleen thuis was wilde ik hem zo graag weer bij me hebben

Ik word zo onderhand gek van mezelf en ik weet nu even niet meer wat ik moet doen.
Het idee dat hij voorgoed mijn deur uit loopt kan ik gewoon niet handelen!

Iemand misschien ervaring hiermee of een advies?

Het komt op mij over alsof je eigenlijk niet zeker genoeg van je relatie bent. Als het niet 100% goed voelt, is het beter om er mee te stoppen. Dan hou je jezelf voor de gek.

Als je nu eens heel erg eerlijk bent. Dan weet je zelf ook wel, dat op het moment dat hij bij je terug komt, je toch weer gaat twijfelen. Je voelt niet genoeg voor hem. Neem eens wat tijd voor jezelf om uit te vinden wat je nu ECHT wilt. Leer jezelf kennen. Misschien kom je er dan achter dat hij is wat je echt wilt. Misschien kom je er wel achter dat hij niet is wat je echt wilt. Maar het is de enige remedie om het eventueel te laten werken voor jullie. Zoek los van elkaar uit wat je wilt. Hoe moeilijk dat ook is.

Je weet gewoon niet wat je wil. Maak je niet druk, dat hebben alle vrouwen, dus je kunt nog proberen of hij je terug wil.

[Mephisto]

Advies: grijp naar de fles, drank maakt meer goed dan liefde kapot kan maken

[Smokin']

ZHAzha schreef op 28-08-2007 @ 09:06 :
Ik heb nu 15 maanden een vriendje.

Nou heeft die relatie pieken en dalen gehad! Dat kwam omdat ik niet altijd wist wat ik nou wilde.
Sinds afgelopen mei ging alles weer prima tussen ons.. in augustus is hij een maand op vakantie geweest en in die maand heb ik hem echt onwijs gemist (tot het overdreven toe).
Sinds een ruime week is hij weer terug en de eerste 2 dagen was ik ontzettend blij.. maar daarna begon ik weer te twijfelen of ik het wel wilde.. of ik niet liever vrij wilde zijn (misschien omdat ik een maand mijn eigen dingen heb gedaan).
Ik heb dit gister aan hem verteld en we hebben besloten dat we uit elkaar gaan, we hebben die middag nog samen doorgebracht en we hebben zelfs nog aan het water gezeten en toen voelde het weer zo goed! En toen ik s avonds alleen thuis was wilde ik hem zo graag weer bij me hebben

Ik word zo onderhand gek van mezelf en ik weet nu even niet meer wat ik moet doen.
Het idee dat hij voorgoed mijn deur uit loopt kan ik gewoon niet handelen!

Iemand misschien ervaring hiermee of een advies?

Je vind hem niet meer aantrekkelijk en leuk genoeg, dus maak je het uit. Simpel. Maar dan krijg je een gevoel van gemis omdat jullie toch 15 maanden wat hebben gehad. de realisering dat je dat allemaal achter je laat en dat je ook een routine die je best veel plezier heeft bezorgd verbreekt, zorgt voor gevoelens van twijfel. Deze ebben uiteraard weg na verloop van tijd.

[Housemusic]

Goed nadenken en er proberen samen uit te komen
Kijken naar wat jij wil, kijken naar wat hij wil en daar samen een compromis tussen vinden!

Veel succes!

[jolliehollie]

Hoii,

Ja erg naar zeg.. die twijfels! Het maffe is dat ik in een soort zelfde situatie zit,alleen dan aan de kant van jouw vriend. Mijn relatie is na 5 maanden (1,5 week geleden) uitgegaan.. ook na de vakantie, een paar dagen erg veel plezier om elkaar weer te zien,en toen heeft hij het als donderslag bij heldere hemel uitgemaakt.. maar ook onze relatie had zo zijn pieken en dalen.. omdat hij niet zeker was. Toch was hij wel heel gek op me. Eigenlijk precies hetzelfde wat jij een beetje vertelde, alleen een kortere duur.. Ik weet niet echt wat voor tips ik je moet geven.. Alleen dat het voor de andere partij zekerheid erg belangrijk is.. ook al is het negatief. Anders, dat merk ik bij mijzelf, blijf je hoop houden. Vooral omdat het een heen en weer geslinger is tussen, het is allemaal heel leuk, maar toch de twijfels.. daar word ik zelf knettergek van! Dus ik denk persoonlijk, dat het goed is, dat je er heeel goed over nadenkt, en dan beslist wat je wilt. En dan ook ECHT beslist.. of in ieder geval dat wel probeert. Ik ben wel benieuwd hoe het verder loopt bij jullie..

Sterkte!

jolliehollie schreef:

Hoii,

Ja erg naar zeg.. die twijfels! Het maffe is dat ik in een soort zelfde situatie zit,alleen dan aan de kant van jouw vriend. Mijn relatie is na 5 maanden (1,5 week geleden) uitgegaan.. ook na de vakantie, een paar dagen erg veel plezier om elkaar weer te zien,en toen heeft hij het als donderslag bij heldere hemel uitgemaakt.. maar ook onze relatie had zo zijn pieken en dalen.. omdat hij niet zeker was. Toch was hij wel heel gek op me. Eigenlijk precies hetzelfde wat jij een beetje vertelde, alleen een kortere duur.. Ik weet niet echt wat voor tips ik je moet geven.. Alleen dat het voor de andere partij zekerheid erg belangrijk is.. ook al is het negatief. Anders, dat merk ik bij mijzelf, blijf je hoop houden. Vooral omdat het een heen en weer geslinger is tussen, het is allemaal heel leuk, maar toch de twijfels.. daar word ik zelf knettergek van! Dus ik denk persoonlijk, dat het goed is, dat je er heeel goed over nadenkt, en dan beslist wat je wilt. En dan ook ECHT beslist.. of in ieder geval dat wel probeert. Ik ben wel benieuwd hoe het verder loopt bij jullie..

Sterkte!

Na 5 maanden zou ik geen hoop gaan houden. Als je niet minstens het hele eerste jaar echt overtuigend verliefd bent, lijkt de kans me klein dat het een goede match is.

[Izietje]

jolliehollie schreef:

Hoii,

Ja erg naar zeg.. die twijfels! Het maffe is dat ik in een soort zelfde situatie zit,alleen dan aan de kant van jouw vriend. Mijn relatie is na 5 maanden (1,5 week geleden) uitgegaan.. ook na de vakantie, een paar dagen erg veel plezier om elkaar weer te zien,en toen heeft hij het als donderslag bij heldere hemel uitgemaakt.. maar ook onze relatie had zo zijn pieken en dalen.. omdat hij niet zeker was. Toch was hij wel heel gek op me. Eigenlijk precies hetzelfde wat jij een beetje vertelde, alleen een kortere duur.. Ik weet niet echt wat voor tips ik je moet geven.. Alleen dat het voor de andere partij zekerheid erg belangrijk is.. ook al is het negatief. Anders, dat merk ik bij mijzelf, blijf je hoop houden. Vooral omdat het een heen en weer geslinger is tussen, het is allemaal heel leuk, maar toch de twijfels.. daar word ik zelf knettergek van! Dus ik denk persoonlijk, dat het goed is, dat je er heeel goed over nadenkt, en dan beslist wat je wilt. En dan ook ECHT beslist.. of in ieder geval dat wel probeert. Ik ben wel benieuwd hoe het verder loopt bij jullie..

Sterkte!

Hee!

Ik heb net zoiets gehad als jij (alleen dan tijdje geleden). Ik heb hem in die 'twijfelperiode' als snel duidelijk gemaakt dat ik niet tegen die onduidelijkheid kon en dat ik niet meer wilde afspreken voordat ik wist waar ik aan toe was. Het was namelijk zó dubbel en je blijft idd hoop houden...
Hij vond het lastig om dit te horen, maar ik vond dat ik voor mezelf moest kiezen. En uiteindelijk is het een goeie stap geweest. We zijn dan wel uit elkaar gegaan, maar zonder al teveel getob. Het zat er gwn niet in (op dat moment)
Volgens mij wilden we er niet aan dat het over was, maar wisten we ook dat we niet meer verder konden zoals het was.
Mijn tip: Kies voor jezelf! Wacht niet langer op hem, maar geef jou grenzen aan.
Anders lijkt het voor hem ook alsof hij altijd ng bij je trg kan komen waardoor hij z'n beslissing eerder uitstelt en jou langer in onduidelijkheid laat.

Veel sterkte ermee iig!

vrouwen:

[Ireth69]

Dat heb ik ook gehad, dat hadden mijn vriend en ik na 16 maanden. Zo'n dipje krijg je dan. Maar uiteindelijk hebben we besloten om samen door te vechten en daar zijn we nog altijd blij om want we zijn nog altijd bij elkaar en heel erg gelukkig met elkaar .
Ook al denk je dat 't échte gevoel over is, vecht toch samen door. Als het niet werkt dan kun je alsnog vriendschappelijk verder gaan met elkaar, werkt het wel dan is dat alleen maar mooi toch ?

[jolliehollie]

Hey..

Bedankt voor jullie reacties! Het is inderdaad waar wat jullie zeggen denk ik, ook al doet het pijn om dat te zeggen. Ik ben namelijk nog zo vreselijk maf van hem. Ik zit echt nog helemaal in de verliefde fase zegmaar. Maar wat jij al zei Izietje.. het is zo dubbel! Want als ie bij je is, dan is het superleuk.. meestal iig. Maar ik heb met mezelf ook wel afgesproken, dat ik me niet ga laten gebruiken. Ik wil eerst duidelijk hebben hoe het zit met zijn gevoel. We hebben nu dan ook geen contact. Al zit ik me op dit moment met rooie wangetjes in te houden, om hem niet even aan te klikken op msn. Maar ik heb een vriendin opgetrommeld, dus die komt me steunen En weetje.. het voelt ook wel goed, om gewoon je grenzen aan te geven. Btw, Izietje.. hoe lang heeft het bij jou geduurd dat dubbele gevoel? en alles? Heeft hij je ooit nog echt duidelijkheid gegeven?

Groetjes,,