Nevelslierten.

Weet je wat ik onplezierig vind
Al mijn gedachtes aan jou
En alle leuke dingen
Die we deden als klein kind

Wanneer de zon op komen gaat
Verdwijnt toch echter de nevel
En is het te laat, maar

In mijn hoofd, slierten rook
Ze zijn blijven hangen
Toen jij mijn hartje brook

Nevel slingert alle kanten rond
'T zit voor mijn ogen
En komt uit mijn mond
Alle slierten nevel, blijven onbewogen.

--
24 september 2006.

.KV schreef:

Weet je wat ik onplezierig vind

Erg leuk begin, trok gelijk mijn aandacht

.KV schreef:

Toen jij mijn hartje brook

Ik neem aan dat je weet dat het brak is? Maar ook als het dichterlijke vrijheid oid is vind ik dit niet leuk.

.KV schreef:

Al slierten nevel blijven onbewogen.

Moet daar nog 'die' tussen? Dan vind ik het wel een toffe afsluiting.

Eigenlijk komt het er op neer: je gedicht begint leuk en trekt mijn aandacht, maar vervolgens verdwaal ik in te standaardwoorden. Ik weet niet waar het over gaat. Wel vind ik het nevelidee leuk, maar.. het gedicht is niet af

Dankje voor je comment,

Ja ik weet dat het brak en niet brook is, maar ik vind dat soort woordspelingen juist wel heel aangenaam

'al' Moet 'alle' zijn, dus dat ga ik even veranderen.

En het onderwerp is, verwarring, en dat wilde ik dus ook uitbeelden.

[Porcelain]

Ifeellikerain zegt wel treffend dat ze verdwaalt in de standaardwoorden, dat heb ik ook. Gedachtes, kind, zon, nevel... dan haak ik af. En bij 'hartje brook' al helemaal, want dat vind ik gewoon oubollig en daar krijg ik de rillingen van.

Die eindstrofe daar zit wel wat in, daar schep je wel een leuk beeld. Ik zou nog wel even letten op je metrum, het ritme hapert steeds.