1 september

[*nerwen elensar]

Langpootmuggen dansen door het gras,
vliegen snorrend op als de sluipende kilte valt,
het laatste gemekker van een schaap weerklinkt
en de schaduwen verkortende dagen verjagen.

In de takken trilt een eenzaam lied
van verdwaalde vogels boven lege stoppelvelden
met aan de randen rottende knotwilgstammen
en witgestipte vliegenzwammen

dan huiveren wit wolkende vakantiedromen
tussen sjaals en rode wangen,
glippen ze door verkleumde handen,
weerspiegelen in zwarte plassen met weke bladeren

verdwijnen ze zoals hooiwagens
naar kieren en kantjes van stille stallen
waar de zomer zich verschuilt
tussen gestapelde blokken hout.

Hmm, niet helemaal tevreden over maar ik forceer me wat om te schrijven. Ook niet het meest originele wat ik ooit geschreven heb



Nieuwe poging. Misschien is dit beter...

Langpootmuggen dansen door het lange gras,
vliegen snorrend op als de sluipende kilte valt
en muggen boven waterkringen spelen,
kirren krekels als honden onraad blaffen
en schaduwen verkorte dagen verjagen,

wekt het gekanteld licht een nieuwe nacht
met bleek maanlicht boven glanzende vijvers
leeft men in de droom van gisteren,
wanneer tussen twaalf en één de heksen nog huizen
in de schaduwen van kinderkamers.

Als het grauwe ochtendlicht de nacht aan flarden klauwt
verschuift de stilte tussen takken in een eenzaam trillend lied
van verdwaalde vogels boven lege stoppelvelden.

Schieten elfjes weg onder witgestipte vliegenzwammen,
verbleken sterren en verliezen kikkerkoningen
hun gouden kroon, zijn trollen niets meer
dan knoestige knotwilgstammen.

Dan huiveren wit wolkende vakantiedromen
tussen sjaals en rode wangen,
glippen ze door verkleumde handen en
spiegelen in zwarte plassen met weke bladeren.

Verdwijnen ze zoals hooiwagens,
vluchten ze met vlugge voetjes in kieren en kantjes
versterft het gegiechel van muizen in stille stallen
waar de zomer zich ritselend opkrult in hoog gestapeld hout.

[Porcelain]

Wauw, wel leuk om weer eens wat te lezen. Je kunt dit wel goed. Je schrijft gedichten van het soort dat ik mooi vind maar zelf nooit zou schrijven, ik schrijf altijd over mensen.

'Gemekker' vind ik qua klank niet zo mooi in de eerste strofe staan. Het is zo'n hard woord ineens, tussen bijvoorbeeld 'snorrend' en 'sluipende'. En 'verkortende' vond ik raar, want ik had het idee dat het 'verkorte' moest zijn. Verder een mooie strofe.

'In de takken trilt een eenzaam lied' vind ik prachtig. De rest van die strofe deed me een beetje teveel aan als een opsomming, ik moest me echt concentreren.

In ieder geval is het wel een mooie opstap voor het laatste deel van het gedicht. Daarin vind ik de eindzin 'gestapelde' een beetje misstaan. 'Hoge' of iets dergelijks was voor mij genoeg geweest, dat vind ik mooier: 'blokken hout' hoeft niet zoveel verder beschreven te worden, ik zie ze zo ook wel voor me.

Ik krijg er een voor-oorlogs wintergevoel bij.

[*nerwen elensar]

Bedankt Porcelain, kan me vinden in je commentaar. Merci trouwens voor het compliment.

Ik vind het leuk om te lezen, vooral de tweede versie, maar er is wel een beetje overdaad aan bijvoegelijke naamwoorden als je het mij vraagt. Ieder ding heeft wel een vorm zegmaar, zoals ''bleek maanlicht'' en ''glanzende vijvers''. Het is natuurlijk totaal niet verkeerd bijvoeglijke naamwoorden te gebruiken, maar het zijn er hier wat veel, denk ik.

[Reem]

Ik vind dat je echt ontzettend mooie omschrijvingen geeft, zoals Porcelain zegt: dat kun je goed. Je speelt daarbij heel mooi met klanken en alliteratie, prachtig om te lezen vind ik dat. Toch kan ik me ook wel vinden in wat Quis zegt, dat je wel erg veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt. En ik vind het vooral lastig om geconcentreerd te blijven, omdat je gedicht bij omschrijvingen blijft - in mijn ogen gebeurt er niet echt iets, waardoor het een beetje saai wordt. Je gedicht is een omschrijving zonder dat daar echt iets achter zit (zoals ik het zie, maar misschien heb ik het wel helemaal mis). Ik zou graag kleine stukjes van dit soort omschrijvingen zien in een gedicht waarin meer 'gebeurt', waarin meer leven en spanning zit.

[flyaway]

Het leest leuk, ik geniet van de woordkeuze en lees daardoor niet in verhaalvorm, de zinnen zijn gewoon prachtig