goede nachtrust en toch piekeren..

[shy girl]

Tis een hele vage topic sorry.
Maar ikheb al langer het gevoel datik me een beetje aanstel. Ook kwa problemen enzow. tis nu vakantie enik voel meoverdag best ok. Ik onderneem veel dingen, werk soms, ik heb afleiding. Maar savonds ga ik muziekluisteren en dan huil ik. ik wildit graag, het luchtop. Ik denk dan meestal ook over dingen na enzow.
Snachts kan ik gewoon goed slape.. smorgens voel ik me meestal gewoon weer normaal alsof er nix aan de hand is. Herkent iemandit? Hetlijkt alsof ik probeer me slecht te voelen, mja ikweet het ook niet.

[funest]

misschien zit er iets toch dwars.
misschien mis je iets...

ik zou proberen voor jezelf te kijken of er iets is wat er vroeger gebeurd is wat je nooit goed verwerkt hebt of kijken of je iets mist (relatie ofzo)....of misschien vrienden omdat je weinig contact met ze hebt vanwege vakantie ??

ook zeg je dat je 'afleiding' hebt. maar afleiding van wat? afleiding van nadenken? ...

probeer gewoon jezelf die vragen te stellen en te zoeken naar antwoorden...

[moenbase]

Hm, ik geloof niet dat huilen aanstellerij is bij je.
Kijk je, er gebeuren dingen die avond waar je overna gaat denken. Sommige zijn leuke gedachtes, en anderen niet, of minder leuke gedachtes.

En misschien juist omdat je wat negatief bent ingesteld ga je meer denken aan de negatieve dingen die er gebeuren in je leven. Daarbij zijn er ovedag gewoon momenten dat je je ok voelt, 's avonds, of later op de dag kan het zo zijn dan je meer gaat nadenken aan de negatieve dingen. Misschien dingen die je graag anders wil zien, maar dat gewoon nog even niet kan omdat je er niet aan toe bent. Je kunt immers moeilijk ineens een schakel maken van kl*te-voelen naar je eigen blij-voelen. Het gaat geleidelijk aan. Wél kun je leuke momenten hebben op een dag, maar dat zijn momenten en dus niet bepalend over hoe je je voelt die avond of later die dag.
Het is heel normaal dat je er dan misschien bij huilen moet, liever dát dan dat je jezelf iets aan doet. Dat zou nog veel erger zijn, ook zou het nergens voor nodig zijn om jezelf iets aan te doen. De drang naar perfect te zijn is er misschien wel, maar als je eens goed om je heen kijkt, niemand is perfect. En dat vraagt, of verlangd ook niemand van je. Ze moeten jou accepteren zoals jij bent. Maar wat ook heel erg belangrijk is, is dat jij jezelf leert te accepteren. Daarmee maak je al een heel grote stap.

Maar om weer terug te komen op het huilen dat je 's avonds soms, of vaak moet...
Kijk, dat dat mogelijk is, en daarom ook geen aanstellerij is bij je is ook als volgt te verklaren door het zogenaamde G-Denken.

Gebeurtenis, je hebt een leuke dag gehad, maar 's avonds ga je toch weer een beetje piekeren om dingen die minder leuk waren.
Gedachten, je gaat alles in je hoofd opnoemen dat niet leuk was, en dus negatief was.
Gevoelens, je voelt je eigen zoals je denkt dat je je zou moeten voelen bij negatieve en dus minder leuke gedachtes.
Gevolg, je wordt emotioneel omdat het allemaal best kl*te is, je hebt een leuke dag gehad, maar omdat er ook negatieve gevoelens in je op komen voel je je alleen maar rot, of vervelend. Je wordt nog meer emotioneler, je gaat huilen.