stoppen studie?

Ik zit met een probleem. Ik studeer nu Pedagogische Wetenschappen en heb mijn bachelor gehaald. Dat ging allemaal prima, maar toen kwam ik in de Master, waar je bij ons 9 maanden stage moet lopen. De eerste keer ben ik na een half jaar gestopt, het ging helemaal niet, de begeleiding was slecht en ik was er nog niet aan toe. Heel erg getwijfeld of ik niet moest stoppen, maar uiteindelijk toch besloten door te gaan. Nu ben ik dus vijfdejaars en loop nu voor de tweede keer stage (vanaf september). En het gaat helaas weer niet. Ik loop weer tegen dezelfde dingen aan, terwijl de begeleiding nu wel goed is. Ze hebben het al gehad over eventueel verlengde stage, maar dat betekent dat ik straks mijn 6e studiejaar inga, terwijl ik dat financieel helemaal niet zal gaan redden.

Nu zit ik er heel erg aan te denken om te stoppen, maar daar zitten zoveel maren aan. Ten eerste hebben mijn ouders het collegegeld van mijn vierde en nu vijfde jaar betaald, heb ik vorig jaar en dit jaar geld geleend van de IB en heb ik tijdens mijn vierde jaar studiefinanciering ontvangen wat ik dus ook terug moet betalen. OV dus ook. Ik zit dus met een enorme studieschuld en voel me schuldig tegenover mijn ouders. Maar ik zie het gewoon echt niet beter worden op mijn stage, ik denk dat ik de verkeerde studie heb gekozen. Helaas kom ik daar pas achter tijdens stage (nadeel universiteit) Mijn motivatie is nu ook ver te zoeken.

Hoe nu verder? Tips? Kan ik met de Bachelor ook aan de slag? Misschien over 5 jaar kijken of ik het wel kan?

(het gaat vooral over problemen met assertiviteit, initiatief en communiceren)

[remy476]

Ja ik ben nu ook bezig met een studie en zit in het 3e jaar ( ik moet hierna nog 1 jaar). Ik heb nu pas het idee dat dit niet is wat ik 40 jaar wil gaan doen.

Ik maak deze studie dus wel af, maar ga hierna iets anders doen.

Ik weet niet echt of je het een ramp vindt, maar na al die jaren zou ik proberen het toch af te maken. Dan heb je iig iets.

Verder weet ik niet of een bachelor als diploma geldt? in dat geval hoe je alleen maar het gedeelte van de master terug te betalen aan de IB (de lening moet je sowieso terugbetalen). En tja je ouders moeten het maar respecteren als je wil stoppen. Het is jouw toekomst

iig sterkte

[Hawahaai]

Ik weet niet zo goed wat het beste is om te doen. Ik weet alleen dat ik van studiegenootjes weet dat je met alleen een bachelor Pedagogische Wetenschappen niet echt veel kansen op de arbeidsmarkt hebt, omdat instellingen het toch zien als een 'niet-afgemaakte studie PW', en je de praktijkervaring mist die een HBO-er (SPH, Pedagogiek) wel heeft.
Zelfs met een afgeronde opleiding is het lastig om een baan te vinden, een studiegenootje heeft nu na 1,5 jaar een parttime baan op HBO-niveau gevonden; anderen werden eerst op HBO-functies afgewezen door het gebrek aan ervaring... Ik zelf ben nog een andere opleiding gaan doen, omdat ik mezelf nog niet als orthopedagoog zag werken.

Hawahaai,

ken jij mensen met alleen een Bachelor? Wat voor werk doen die nu?

Pff vind het echt heel moeilijk allemaal..

[Osmoian]

Ik zou toch je best doen om deze studie af te maken, het zou echt zonde zijn zou je nu stoppen na al die moeite en geld die je erin hebt gestoken. Bovendien zie het maar zo, dit is maar tijdelijk, eenmaal je diploma kan je nog zoveel richtingen op.

Ik zelf heb het geluk dat ik een vrij brede studie doe, waar je na je diploma nog erg veel verschillende kanten mee uitkan. Ik weet niet of dit ook zo is met een diploma Pedagogische Wetenschappen, maar het gaat er toch vooral om dat je het denkniveau hebt van universitair geschoolde.

Denk bijvoorbeeld aan Maria van der Hoeven (de huidige minister van Economie), als je naar haar achtergrond kijkt zou je nou niet bepaald verwachten dat zij in zo een functie terecht zou komen. Ok dit is een wat verregaand voorbeeld, maar waar het omgaat is dat zolang je een universitaire master diploma hebt je echt overal nog terecht kan komen.

[Hawahaai]

Beverly Sunshine schreef:

Hawahaai,

ken jij mensen met alleen een Bachelor? Wat voor werk doen die nu?

Ik ken studenten die getwijfeld hebben om te stoppen na hun bachelor, maar omdat er zo weinig mogelijkheden waren, zijn ze uiteindelijk toch maar de master (of een andere studie) gaan doen. Dus nee, ik kan je geen concrete baan noemen die zij vervullen.
Vriendinnen van mij, met een afgeronde opleiding, werken bijv. als ambulant begeleider in het speciaal onderwijs of als groepsleider in een jeugdgevangenis. Maar ook zij werden eerst op plekken afgewezen door het gebrek aan ervaring.

[coopergirl]

Osmoian schreef:

Denk bijvoorbeeld aan Maria van der Hoeven (de huidige minister van Economie), als je naar haar achtergrond kijkt zou je nou niet bepaald verwachten dat zij in zo een functie terecht zou komen. Ok dit is een wat verregaand voorbeeld, maar waar het omgaat is dat zolang je een universitaire master diploma hebt je echt overal nog terecht kan komen.

super offtopic, maar Van der Hoeven heeft toch bedrijfskunde gestudeerd aan de open universiteit? Wat is daar mis mee?

Persoonlijk zou ik proberen, met oog op al het geld, toch proberen die master te halen. (Volgens Plasterk is een master niet per se nodig, maar volgens het bedrijfsleven heeft het een grote meerwaarde). In ieder geval succes.

Misschien kan je nagaan hoe je wat niet goed gaat aan kunt pakken? Dit is zeker bij dingen als assertiviteit, initiatief en communiceren vrij goed te doen, helemaal als de begeleiding goed is. En je hebt er later ook erg veel aan, anders loop je de rest van je leven tegen deze dingen aan.

Qua werk ed sluit ik me aan bij de reactie van HaWaHaai.

[Iduna]

Ik zie dat je aan de RU studeert, heb je weleens een cursus gevolgd bij dienst studentenzaken? Of eens gepraat met een studentdecaan/studentpsycholoog?

Een vriendin van me heeft drie keer haar stage niet gehaald en doet nu een jaar iets anders, maar gaat hierna wel weer proberen de stage/studie af te ronden.

Als je nu besluit te stoppen, betekent dat niet dat je meteen alles moet terugbetalen. Je kunt in de tussentijd gaan werken en wat trainingen volgen om meer zelfvertrouwen enzo te krijgen. Alleen dan helaas niet via de universiteit, maar er zijn genoeg instellingen waar je dit soort cursussen kunt volgen.
Wanneer je je weer beter voelt, kun je alsnog je stage doen.

Over geld zou ik me niet al te veel zorgen over maken. Geld lenen (bij IBG) is misschien wel heel erg vervelend, maar als je eenmaal werkt, kun je het echt wel aflossen.

[Nienna*]

Als je problemen met assertiviteit hebt, ga dan dat soort cursussen volgen? Daar heb je, naast dat je er bij je studie veel aan hebt, ook veel aan in je dagelijks leven. Zoals je wel zult merken.

[roosjemarijn]

Hoi,

Mijn situatie lijkt een klein beetje op die van jou, ik studeer ook pedagogische wetenschappen (orthopedagogiek), heb ook mijn bachelor gehaald en loop nu sinds 3 maanden stage. Helaas heb ik door fouten van de universiteit een stage plaats die ik helemaal niet leuk vind, ik ben daardoor echt al mijn motivatie verloren.
Ook heb ik het gevoel dat ik nog lang niet 'klaar' ben om orthopedagoog te zijn, dus ik weet ook niet zo goed waar ik het nou allemaal voor doe..

Heel lastig.. maar ik wil zelf niet stoppen omdat ik (net als jij) mijn studie gewoon wil halen zodat mijn studie schuld kwijtgescholden wordt, aangezien mijn ouders het hebben betaald.
Ik zou ook niet weten wat ik zou moeten als ik nu zou stoppen..

Mag ik vragen waarom het niet lukt op de stage?
Misschien kan je me pm'en of een e-mail sturen (rooz801@hotmail.com) of toevoegen op msn.
Ik ben wel benieuwd ..

Groeten Roos

[Hawahaai]

roosjemarijn schreef:

Mijn situatie lijkt een klein beetje op die van jou, ik studeer ook pedagogische wetenschappen (orthopedagogiek), heb ook mijn bachelor gehaald en loop nu sinds 3 maanden stage. Helaas heb ik door fouten van de universiteit een stage plaats die ik helemaal niet leuk vind, ik ben daardoor echt al mijn motivatie verloren.
Ook heb ik het gevoel dat ik nog lang niet 'klaar' ben om orthopedagoog te zijn, dus ik weet ook niet zo goed waar ik het nou allemaal voor doe..

Ik weet uit ervaring dat het lastig is om een stageplek te vinden, maar kun je toch niet op zoek gaan naar een andere stageplaats, als deze je niet bevalt? Dan hoef je maar een paar maanden langer over je studie te doen en heb je het wel naar je zin.
Over dat gevoel van niet 'klaar' zijn om orthopedagoog te zijn, kan ik meepraten. Ik ben daarom na mijn master PW de verkorte deeltijdopleiding van de Pabo gaan doen. Ik merk nu dat ik daar veel aan heb: ik heb als persoon heel veel geleerd en ik weet nu veel beter hoe je met zorgleerlingen in een klas (dus in het onderwijs) om kunt gaan. Studiegenootjes van mij werken (sommigen doelbewust, anderen om maar een baan te hebben) als groepsleider of ambulant begeleider, om ervaring op te doen die je ook als orthopedagoog ooit weer kunt gebruiken. Dat soort tussenstappen zijn natuurlijk ook mogelijk.