Ik zou een geloof beginnen waarin alles kan. Het hele principe van een religie is dan weg. Maar bijvoorbeeld, dat we dan geloven dat als je doodgaat, er met je gebeurt dat je denkt dat met je gebeurt. Als je het eens bent met boedhissten, dan zou er met je geest na je dood iets gebeuren waardoor je denkt dat je een dier bent geworden. En dat chistenen, als ze geloven dat ze goed zijn geweest in de hemel komen, en als ze eigenlijk weten dat ze niet al te goed zijn geweest, dan gaan ze een tijdje zitten stinken in het vagevuur.
Het beeld van het leven na de dood van het geloof zou zijn dat als je over het algemeen goed geleefd hebt, mensen gelukkig hebt kunnen maken, dingen hebt gedaan waardoor je trots op jezelf kan zijn, je in je 'happy place' terechtkomt. Waar alle mensen zijn die je wilt, gewoon een soort lucide droom. Waar ook dingen gebeuren die je onbewust denkt of verwacht. Ofzoiets.
En het belangrijkste zou zijn dat je prioriteiten stelt, kenmerkend van dit geloof zou zijn dat gelukkig zijn met vrienden bovenaan staat. Dat als er wat gebeurt, je weet dat het misschien helemaal niet zo belangrijk is. Maar dat je wel kan genieten van kleine dingen, zoals een vogel die besjes eet ofzo. Dat het positieve in elk geval altijd belangrijker is dan het negatieve. Overal is een logische reden voor, vooral met gevoel, dan ga je opzoek naar de vergezochte psychologische reden erachter. En alles kan je accepteren. Tenzij je het wil veranderen, dan moet je het veranderen. Maar andere mensen, zoals "ongelovigen", kan je niet veranderen en daar moet je dan maar mee om leren gaan.
Dat zou mijn geloof zijn omdat ik zelf ook iets doe wat daarop lijkt, en het lijkt me best gezellig als meer mensen zo leven. Een hoop nutteloze burgerlijkheden zouden overbodig worden!
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|