het woord "vriendschap" "vriend"

[strontkind]

wat houdt het voor jou in?

ik vind het maar een overdreven zwaar beladen woord.
alsof het iets heel kostbaars is, terwijl het helemaal niets voorstelt.

die zogenaamde vriendschappen ontstaan omdat je toevallig overeenkomsten hebt of een klik met elkaar hebt. na een tijdje laten ze je weer vallen "te druk/ander leven" blablabla. het stelt geen reet voor. waarom wordt het zo geromantiseerd?
dat vraag ik me best wel af.

[strontkind]

ik ben misschien best zwart/wit op dit gebied, dus vandaar dat ik om uitleg vraag.... is dus geen "spui en gooi je nare ervaringen eruit" topic.

[the unknown 1]

Je hebt precies iets meegemaakt dat jouw beeld over vriendschap duidelijk heeft geschaad..
Vrienden steun je wanneer je kan, & je hoopt dat ook zij jouw steunen als jij het moeilijk hebt, is een simpele ruil...
Vriendschap kan op vele manieren (snel) kapotgaan , maar het is wel waardevol,
voor bepaalde vrienden van my, van in de lagere school zou ik alles doen, kan me zelfs niet schelen dat het me enorm veel geld zou kosten ... feit is natuurlijk wel dat zij beseffen dat ze niet van mij kunnen profiteren.. een degelijke vriendschap met de juiste mensen is zeer waardevol imo

nog vragen?

[Qimm]

Ik heb enkele heel goede vrienden die ook met recht het labeltje 'vriend' hebben. De rest van de mensen waar ik mee omga zijn 'slechts' bekenden, daar heb ik minder mee, die 'benoem' ik niet als vriend.

[x-spekkie-x]

En vriendschappen veranderen ook wel. Zo heb je inderdaad mensen met wie je geen vrienden meer wil zijn, of dat het contact verwatert. Maar er komen altijd wel weer nieuwe vrienden bij, met wie je weer zo'n contact kunt opbouwen.
Vrienden zijn voor mij wel heel belangrijk. Je doet leuke dingen met elkaar (levensplezier!) en juist als je verdriet hebt, heb je heel veel steun aan elkaar

Je klinkt wel een beetje verbitterd ja

Je hebt uiteraard mensen die mensen al erg snel de naam "vriend" of "vriendin" geven, zonder dat er echt een basis is. Ik zelf kan dit niet zo. Voordat ik een band met iemand als vriendschap benoem, gaan daar vaak jaren overheen. Dit zijn dan ook mensen die me dus niet zomaar laten vallen, die al jaren in mijn leven zijn en met wie de band niet verdwenen is wanneer we elkaar een tijdje niet zien. Ik heb bijvoorbeeld ook vrienden gemaakt in het buitenland, die ik dus eigenlijk nooit zie nu.. maar dat zijn toch vrienden voor het leven. Hoe ik dat zo zeker weet? Ja, niet eigenlijk, maar zo voelt het. We hebben iets met elkaar meegemaakt, wat we met niemand anders zo kunnen delen en dat schept een levenslange band.

Nu is het wel zo dat er soms vriendschappen zijn waarbij ik erachter kom dat de bepaalde gedeelde ervaring of interesse het enige is wat na verloop van tijd is overgebleven.. dat zijn dan het soort vriendschappen die verwateren.

[Volk]

strontkind schreef:

wat houdt het voor jou in?

ik vind het maar een overdreven zwaar beladen woord.
alsof het iets heel kostbaars is, terwijl het helemaal niets voorstelt.

die zogenaamde vriendschappen ontstaan omdat je toevallig overeenkomsten hebt of een klik met elkaar hebt. na een tijdje laten ze je weer vallen "te druk/ander leven" blablabla. het stelt geen reet voor. waarom wordt het zo geromantiseerd?
dat vraag ik me best wel af.

Jouw voorbeeld noem ik kennisen. Vriendscappen gaan bij mij veel verder dan alleen overeenkomsten of een klik. Vrienden zijn bij mij familie die ander bloed hebben. En heel vaak staan ze boven famillie omdat ik ze zelf heb mogen uitzoeken. En dat is inderdaad iets heel kostbaars. Het is een wederzijdse liefde.

Denk niet dat het geromatiseerd is maar (en dit bedoel ik niet gemeen ofzo) dat jij geen vrienden hebt.

[Tonsillitis]

vrienden vind ik mensen waarmee je meer deelt dan een eenvoudig praatje. Als je het met elkaar over gevoelens en zulk soort dingen kunt hebben en niet het gevoel hebt het ergens over te moeten hebben om het maar ergens over te hebben, dan ben je wat mij betreft wel een vriend. maar er zijn naar mijn mening vele gradaties vrienden. Van mensen waarmee je bevriend bent ( waarmee je fijn kunt lullen en lachen) tot echte vrienden ( waarmee je je ziel en zaligheid deelt). Het probleem is alleen dat je met die laatste soort het meest deelt en misschien daarom ook wel grotere kans hebt op een dikke ruzie, de eerste soort is daar niet hecht genoeg voor. Dus ergens is het fijn om alleen oppervlakkige vriendschappen te hebben omdat de kans op ruzie kleiner is, maar het hebben van echte goeie vrienden is ook tof omdat je er veel dieper mee op bepaalde zaken in kunt gaan. Van echte vriendschappen voel je je doorgaans een waardevoller mens, zeker als je elkaar veel laat blijken hoezeer je elkaar mag.

aldus captain obvious.

[Qimm]

Volk schreef:

Het is een wederzijdse liefde.

Dit ja

Qimm schreef:

Dit ja

Ik heb mijn vrienden nooit laten vallen, en andersom ook niet. Het is wel voorgekomen dat ik uit elkaar ben gegroeid met mensen, maar zelfs dan is er nog steeds een band omdat je zo veel gedeeld heb. Ik had op de basisschool een beste vriendin die eigenlijk sinds de brugklas 'vervangen' werd door de beste vriendin van mijn middelbare school, maar dat had meer met verschillende interesses en een andere richting van ons leven te maken dan met dat het niet meer klikte. Dat die vriendinnen en ik uit elkaar groeiden, is ook nooit met pijn of verdriet samengegaan.

Verder... heb ik denk ik twee vriendinnen waarvan ik echt zo goed als zeker ben dat ik ze nooit kwijtraak *wijst naar Qimm en huisgenootje-beste-vriendinnetje*. Hoewel ik het met de rest erg goed kan vinden en we ook zeker wel échte vrienden zijn, denk ik dat het daarbij kan gaan zoals met de beste vriendinnen van vroeger - je leven gaat een andere richting uit en daardoor zie je elkaar minder. Maar ik denk dat ook die band niet verdwijnt. Ik zie mijn vriendinnen van dat jaartje kunstacademie eigenlijk nooit meer, maar ik voel eigenlijk nog wel steeds vriendschap voor ze. Hoe wazig dat ook klinkt.

Maar hm, Qimm en ik zijn al zoveel fases van ons leven vriendinnen; als we dat doorgekomen zijn, komen we de rest ook wel door. En het huisgenootje-beste-vriendinnetje en ik zijn gewoon ... teveel een onderdeel van elkaars leven, ofzo, staan te dicht bij elkaar om uit elkaar te kunnen groeien denk ik. Meer familie, ja, het zusje dat ik niet heb.

Ik heb twee soorten 'vrienden': de vrienden die dat ook daadwerkelijk zijn en de groep die meer kennissen is. Maar ik vind kennis een rotwoord, dus dat gebruik ik ook eigenlijk nooit en ik vind dat woord ook niet goed eigenlijk. Ik heb kennissen die ik amper spreek en kennissen met wie ik wel vriendschappelijk om ga en vrienden dingen mee doe, maar die minder diep gaan en niet zo onvoorwaardelijk zijn als échte vriendschappen wel zijn.

vrienden zijn mensen die, wanneer ik ze weereens bel dat ik met mijn dronken kop mijn huis niet kan vinden/ geen idee heb waar ik nu weer wakker ben geworden of om ze te vertellen dat ik van ze houd, ook daadwerkelijk opnemen.

[stout!]

Bartezz schreef:

vrienden zijn mensen die, wanneer ik ze weereens bel dat ik met mijn dronken kop mijn huis niet kan vinden [...] ook daadwerkelijk opnemen.

Bij mij heetten dat vroeger scharrels

[Magican]

strontkind schreef:

wat houdt het voor jou in?

ik vind het maar een overdreven zwaar beladen woord.
alsof het iets heel kostbaars is, terwijl het helemaal niets voorstelt.

die zogenaamde vriendschappen ontstaan omdat je toevallig overeenkomsten hebt of een klik met elkaar hebt. na een tijdje laten ze je weer vallen "te druk/ander leven" blablabla. het stelt geen reet voor. waarom wordt het zo geromantiseerd?
dat vraag ik me best wel af.

Leuk gesprek met een vriend van je gehad?

[SiemdeCyper]

Eigenlijk vind ik echte vrienden, mensen die je misschien twee maanden niet hebt gesproken, maar als je ze dan weer spreekt, het weer net zo leuk was als eerst. Onveranderd. Helaas schijnt dat in de praktijk niet altijd even makkelijk te zijn, maar zo onderscheiden schoolvriendinnen zich bij mij wel van echte vrienden die je jaren kan hebben. Of zelfs langer.

stout! schreef:

Bij mij heetten dat vroeger scharrels

nee scharrels zijn de mensen waarnaast ik wakker word terwijl ik geen idee heb van het hoe of wat

[Nienna*]

Bartezz schreef:

nee scharrels zijn de mensen waarnaast ik wakker word terwijl ik geen idee heb van het hoe of wat

Huh dat noem ik gewoon onbekende one night stands. Scharrels heb je vaker seks mee, maar geen relatie (als in: fuckbuddy) of andersoortig gevoelens.

je meent het

maareh ook naast scharrels word je ooit voor de eerste keer wakker eh

[Nienna*]

Bartezz schreef:

je meent het

maareh ook naast scharrels word je ooit voor de eerste keer wakker eh

Maar meestal vraag ik mijzelf dan niet af hoe ik daar terecht kom. Want die mensen ken ik vaak langer.
Maar dat zal wel aan mij liggen