Dilemma!

[MAD-Duckie++]

Hallo,

Ik had een plan in me hoofd en omdat ik toch aan dingen twijfel open ik hierover een topic. Dit komt omdat als ik zou gaan er een heel boel gaat veranderen.

Door verhalen van andere leek het mij ook een leuk idee om voor een half jaar of meer in mijn eentje naar Australie te gaan. Daar ook werk te zoeken en mezelf een beetje redden daar(Liefst horeca, maar desnoods spoelkeuken of vuilnisman). Ik zie er een mooie levenservaring in en een pure zelfstandige onderneming.

Ik neem wel wat nadelen mee, Zo zou ik me uitkering op moeten geven en me woning(of een boel betalen).
Ik heb me uitkering gekregen omdat ik voorheen moeilijk aan het werk kon, Ik had last van angsten en daardoor ging er veel fout. Zo heb ik naast me middelbare school geen diplomma en dat komt niet door het niveau maar door zoveel met mezelf bezig geweest te zijn. Ik zie hoe belangrijk het is om een diplomma te halen en het lijkt me ook een goed idee om na dit avontuur hieraan te beginnen. Misschien een hoge greep(HBO) misschien wat eenvoudig door een bol mbo-opleiding. Maar dat ik wil leren is duidelijk.
Voor me klachten heb ik medicatie gekregen dat er fijn bij hielp en voel me vrij nuchter, en kan heus wel werken, want klachten voorheen komen niet meer voor, of dat alleen aan die medicatie ligt vraag ik me af. Ik werk trouwens gewoon, een reintegratietraject + Horeca en eigenlijk is het easy. Maar als ik weg ga ben ik me uitkering kwijt en kan ik daar natuurlijk moeilijk op terug vallen, maar aan de andere kant heb ik zelf wel een beetje het gevoel dat ik dat ding niet perse nodig heb en dat ik door zo een onderneming als deze juist meer zelfvertrouwen kan krijgen en zo laten zien dat ik zonder kan. Ik zou het niet erg vinden om een tijd bij me ouders te gaan wonen als ik terug ben, en vanuit daar weer verder te zoeken.

Eigenlijk zou ik het gewoon moeten doen, veel geregel, maar volgens mij wel de moeite waard.

Volgens mij geef je zelf al antwoord: het is niet echt een dilemma. Je wilt gaan. Maar je ziet torenhoog tegen het geregel op. Begrijpelijk natuurlijk.

Ik raad je aan je plan op papier te zetten. Alle stapjes. En plan die stapjes vervolgens in een schema. Zorg dat je je aan je schema kunt houden; maak een ruime planning, waarbij je meer dan genoeg tijd hebt om alles te regelen. Lekker op je gemakje tot aan de dag dat je op het vliegtuig stapt.

Hou dat plaatje vast: de dag dat je op het vliegtuig stapt.

Tip: ik zou toch ook even naar de ambassade gaan en bespreken hoe het met werken in Australië zit. Laat het je alsjeblieft niet tegenhouden, maar weet dat werken in Australië moeilijker is dan het lijkt. Verwacht geen superwerk. Maar goed, dat doe je ook niet, lees ik.

Maak je overigens geen zorgen over je arbeidstoekomst in Nederland. Werkgevers hebben vrijwel nooit moeite dat iemand in het buitenland heeft gewerkt. Sterker nog, het is vaak een pré.

[Uutrecht]

Ik denk dat je je gevoel moet volgen; je wens naar Australie te gaan komt niet uit de lucht vallen. Ik ben het met alluman eens dat je je niet te veel zorgen moet maken over werk in Nederland, het staat juist heel goed als je buitenland ervaring hebt. Voor jezelf is het waarschijnlijk ook een erg goede ervaring. Je wordt op jezelf teruggeworpen, en leert misschien meer op jezelf te vertrouwen. Ik weet niet welke klachten je hebt, en welke medicatie je daarvoor gebruikt, dus wil niet zeggen dat je dit zomaar op moet geven. Wel ken ik iemand die door een heel moeilijke periode ging hier in Nederland, en het er zo moeilijk mee had dat ze opgenomen moest worden. Toen heeft ze een one way ticket Australie gekocht en is nu al een jaar weg, en een stuk gelukkiger dan voorheen. Dus misschien is dit wel net wat je nodig hebt. En als je terugkomt zou je misschien een studie op kunnen pakken. Door Australie trekkend zul je ongetwijfeld veel leren.

Hoop dat je eruit komt! Het regelen is inderdaad lastig, maar als je het stap voor stap doet, moet dat best te doen zijn! Succes.