gedichtje zonder naam....

[snowboardstertje]

Ik heb dit gedichtje een paar jaar geleden geschreven toen m'n oma net was overleden aan een hartstilstand...

Zo opeens, zo plotseling.
Niemand wist dat het hart stoppen ging.
Het is dan wel vakantie, maar toch heb ik veel verdriet
want mijn oma is er niet.
Met d'r bril op d'r neus en d'r krullen in d'r haar, stond ze altijd voor je klaar.
Nu is ze er opeens niet meer, dat doet me zeer.
Een huisje aan de Schaapsdrift staat nu leeg. Leeg, was het huisje ook toen ze het kreeg.
Jos, Linda, Rozemarijn iedereen mag het weten, want het doet me vreselijk veel pijn...


Zelf vind ik het niet zo'n goed gedichtje...
Na het schrijven van dit gedichtje heb ik nooit meer gedichten geschreven terwijl ik er toen best wel veel in kwijt kon.
misschien dat ik binnekort weer eens probeer een (goed) gedichtje te schrijven...

iris

[me kip]

hij rijmt nie helemaal