Vriendin voor de gek gehouden

[FFS]

Dit verhaal is met een nick geschreven. Aan de FB's het vriendelijke verzoek mijn identiteit niet openbaar te maken.


Jullie hebben er al vast wel eens over gehoord. Een nep emailadres aanmaken en een beetje ermee kloten bij je vrienden. Misschien kinderachtig, misschien sneu, maar goed.

Datzelfde heb ik anderhalf jaar geleden gedaan. Ik had een emailadres aangemaakt en voegde een paar vrienden toe. Op dat emailadres heette ik, laat ik zeggen, Rick.

Ook was bij die toegevoegden een meisje, ik noem haar Marianne. We raakten aan de praat en dergelijke en ze stuurde me een foto toe. Op die foto zag ze er zeer leuk uit. Haar manier van praten was ook heel gezellig etcetera. Ik merkte dat ik haar leuk begon te vinden (ja, zelfs na 1 foto, camsessies en msn gesprekken). Ik heb dat toen als Rick gezegd, want als mijn echte naam durfde ik niet naar haar toe te stappen om zoiets te zeggen). Ik was toen nog te onzeker.

Er gingen een paar maandjes overheen. Ze vroeg 'Rick' wel vaak of we elkaar nu eindelijk eens konden gaan zien. Dit kon natuurlijk niet, omdat Rick niet bestond in deze hoedanigheid. Op de een of andere manier heb ik het kunnen afhouden. Wel stuurden we smsjes naar elkaar. Dit was dus met mijn eigen nummer, niet een aparte telefoon.

Op een gegeven moment kwam mijn echte ik in beeld. 'Rick' had mijn echte ik een paar keer toegevoegd in zo'n dubbelgesprek op msn. Ik was dus tegelijkertijd met twee msn's met haar aan het praten. Zodoende kwam ik als mijn eigen ik dus met Marianne in contact.

Ik merkte dat zij af en toe een paar d/t foutjes maakte, dus heb ik haar op msn uitgelegd hoe het precies zat. Een paar dagen later haalde ze een ruime voldoende voor een spellingstoets. Later vroeg ze me weer voor bijles wiskunde. Dit was bij haar thuis en de eerste keer dat ik haar in het echt zag. Vanaf dat moment vond ik haar echt leuk. Ik wilde als mijn eigen ik voor haar gaan en niet langer als Rick. Ik ben als Rick bot tegen haar gaan doen, zodat mijn eigen ik een kans kreeg. Mijn eigen ik kreeg inderdaad een kans, ze vond mij ook leuk. Dit was midden december 2007. Het ging uit tussen Rick en Marianne (voor zover dat ooit aan was geweest, ze hadden elkaar nooit gezien). Sindsdien heb ik het account Rick niet meer gebruikt. 1 januari hadden wij (mijn eigen ik en Marianne) met elkaar afgesproken en ze zouden zien waar het schip strandt.

Marianne en ik hebben nu dus al bijna 6 maand een relatie met elkaar. Het verloopt allemaal heel leuk met elkaar en we hebben een hele leuke tijd samen. In dit afgelopen jaar heb ik nooit meer aan Rick gedacht en Marianne ook niet. Haar telefoon was kapot, dus wij konden niet met elkaar smsen. Hoefde ook niet, we zagen elkaar vaak genoeg.

Tot vorige week. Marianne kreeg een nieuwe telefoon en stopte haar oude simkaart erin, deze deed het namelijk nog wel. Ze stuurde me een smsje, ik stuurde iets terug, niet wetende dat Rick nog in haar telefoon stond. Zij kreeg dus mijn sms onder Ricks naam. Een dag later kreeg ik weer een sms van haar, met als inhoud: 'Heb je morgen tijd voor mij? Zo ja, hoe laat? Xx' Ik stuurde terug dat ik rond 2 uur vrij was en dat ze dan welkom was.

Ze kwam vandaag aanfietsen en belde aan. Ze vroeg of ik even mee naar buiten wilde lopen. Toen was haar eerste vraag: 'Heb jij Rick verzonnen?' In eerste instantie ontkende ik het met mijn stomme kop ook nog. Na een stilte van ik weet niet hoe lang zei ik dat ik het toch was. Ze begon te huilen en dat brak mijn hart. Ze vroeg waarom, waar ik op antwoordde dat ik dacht dat ze niet van mij als mijn eigen ik zou kunnen houden. Ik was immers nog heel onzeker die tijd. Als laatste zei ze nog 'zo heb je het wel heel erg verpest...'. Ik kan haar natuurlijk niet ongelijk geven.

Na eerst een hele tijd te hebben gehuild om wat ik haar heb aangedaan, besloot ik een brief te schrijven om proberen uit te leggen wat mijn beweegredenen waren van dit allemaal. Deze heb ik vandaag naar haar toegebracht. Ik heb huilend uitgelegd dat ik er enorm veel spijt van heb en dat ik haar dat nooit aan heb mogen doen. Na een doodse stilte vroeg ze me of ik alsjeblieft wilde gaan.

Ik weet dat ik heel erg triest bezig ben geweest en heb er dan ook uit de grond van mijn hart heel erg veel spijt van. Ik wil haar echt niet kwijt, maar ik ben bang dat ik haar nu kwijt ben.

Wat denken jullie en wat zouden jullie doen als je Marianne was? Was het over en uit of zou je iemand nog een tweede kans geven?

[Qimm]

Ik vind het eigenlijk niet eens héél dramatisch, triest, ja dat wel, maar echt erg? Nee

Ik kan me voorstellen dat ze zich belogen voelt, maar ik denk dat ze wat tijd nodig heeft. Als het een beetje een nuchtere meid is denk ik dat ze er wel overheen komt en dat jullie dan eventueel weer verder kunnen gaan.

[FFS]

Dankje voor je snelle reactie.

Nouja, het is eerder dramatisch in de zin van: het is al anderhalf jaar aan de gang. Mijns inziens is het erger dan vreemdgaan, dat kan in een reflex gebeuren, maar dit is uitgedokterd enzo.

Ik kreeg overigens wel een smsje vanmiddag nadat ik bij haar weg was. Of ik morgenmiddag tijd had om te praten.

Het is wel een meid die me een tweede kans zou willen geven, maar ik heb haar vertrouwen nu wel beschadigd, dus ik ben bang dat we weer vanaf het nulpunt moeten beginnen.

Geef haar wat tijd

[FFS]

Dat ben ik ook zeker van plan. Ik ben allang blij dat jullie het een beetje relativeren (wat je er zelf inwendig over denkt, moet je zelf weten natuurlijk ).

Ik hoop in ieder geval dat het goed gaat komen.

Netjes is inderdaad anders, handig is het ook niet echt. Maar ach, het is gebeurd. Meer kun je niet doen, hoogstens afwachten en hopen dat ze een beetje een nuchter verstand heeft en inziet dat het geen wereldramp is.

[Balance]

Haha ik vind het wel een grappig verhaal, hoewel het voor jou wel een trieste afloop heeft natuurlijk. Ik moet eerlijk zegen dat ik me ook wel bedonderd zou voelen als iemand het zo lang verborgen houdt. Dat je een beetje zit te geinen met een andere nick kan geen kwaad, maar dat je vervolgens niet een keer zegt 'joh, ik zat te geinen, maar nu ik je leuk begin te vinden wil ik open kaart spelen' zou ik dan ook niet direct snappen. Dus ik zou net als je vriendin nogal verontwaardigd reageren.

Maar ik denk dat ik uiteindelijk met dit verhaal toch ook wel zou gaan inzien dat het niet het einde van de wereld is, dat het nogal ongelukkig is verlopen en dat je er spijt van hebt.

Toen ik 14 was ging ik vaak voor de grap chatten, dan zat ik samen met een vriendinnetje achter de pc en zochten we een chatbox op om mensen voor de gek te gaan houden. We zeiden dat we 18 waren en zo raakten we met veel jongens/mannen aan 't chatten. Uiteindelijk heb ik daar iemand ontmoet waar ik zeker een jaar mee heb gechat en gemaild, na dat jaar vond ik hem echt enorm leuk en moest ik wel opbiechten dat ik eigenlijk een aantal jaar jonger was dan ik had gezegd... Mja, hij vond 't natuurlijk niet leuk en we hebben een paar maanden nauwelijks contact gehad, hij moest nadenken. Uiteindelijk toch besloten elkaar te onmoeten. Nu zijn we 8 jaar verder en getrouwd

Ik weet dus ongeveer wel waar jij staat nu. Geef haar tijd, leg haar uit dat het echt niet slim was om Rick te verzinnen enzo, dat je er spijt van hebt, maar dat jíj haar erg leuk vindt.

[Malossi]

Je hebt gewoon gebruik gemaakt van haar naïviteit.
Zij is zo naïef geweest om blind op een persoon af te gaan via MSN, en niet in reallife. Zo zie je maar weer, dat die 'MSN-relaties' weinig houvast hebben.
Aan de andere kant, jij bent net zo naïef, dus het stel past mooi bij elkaar.
Alleen had je eerder open kaart moeten spelen.
Ik vind het wel knap gedaan zoals jij je als een andere persoon voorstelt.
Maar, ze was verliefd op jouw fantasiepersonage, en nu op jou... Die fantasiepersonage zal ongetwijfeld jouw eigenschappen hebben, dus wat is het probleem, in beide gevallen is ze verliefd op je ?

Natuurlijk wel een laffe manier om zo met het gevoel van een meisje om te gaan, voor de gek houden enzo, maar kom op, de wereld vergaat niet ?!

Ik zie er zelfs een romantisch film-verhaal in , en denk dat het allemaal wel goed komt, als je maar praat met haar hier over.

[I C U]

Tja, ik zou het niet tof vinden om erachter te komen en zeker wat tijd nodig hebben, maar goed, zoals je ziet bij Andijvie kan het ook goed aflopen.

Geef haar gewoon wat tijd, wees eerlijk en dan kun je helaas niets anders doen dan afwachten.

[vosje16]

Ik snap niet dat er zoveel meisjes/vrouwen hier problemen mee zouden hebben...Moest het mij overkomen, dan zou ik het misschien niet heel leuk vinden, maar ook niet erg ofzo... 'k Bedoel, eens je haar in het echt gezien hebt, heb je je niet meer als Rick voorgedaan. Dus is het wel duidelijk dat je gewoon een gebrek aan zelfvertrouwen had en dat het niet de bedoeling was dat je met haar voeten speelde ofzo.
Wat ik in het hele verhaal waarschijnlijk nog het ergste gevonden zou hebben, is dat je ontkende dat je Rick was, nadat het voor haar wel duidelijk was. Want op dat moment zat je dus al in een relatie en loog je...(en persoonlijk vind ik het echt erg als mensen (tegen me) liegen)
Het zou me dus heel erg verwonderen moest ze jou geen tweede kans geven...en anders ben ik het gewoon die te snel vanalles vergeeft ofzo...

[llell]

dit verhaal kan zo in een soap, prachtig.

Ik denk dat je vriendin er wel overheen komt. Of ze is natuurlijk op je afgeknapt nu, maar dan was het misschien toch al niet zo stabiel...

[McGrijns]

Is er nou echt niemand die vraagtekens zet bij dat meisje?

Ik bedoel, ze heeft iets met de TS en wilde afspreken met "Rick" die ze blijkbaar ook leuk vindt/vond.

Wat wilde ze gaan doen? Gezellig ganzenborden?

[llell]

euuh ja volgens mij ging het niet helemaal zo. Zij wist toch meteen dat t van dr vriend kwam

[vosje16]

Idd, ze wist toen wel dat Rick = TS...aangezien ze dus ook met "Rick" heeft afgesproken de volgende dag en dat ze op dat moment dus naar de "TS" gefietst is...

[McGrijns]

Ja, maar ze weet dus niet dat "rick" TS is op het moment dat ze "rick" smst om af te spreken (of bij te praten)?

Of kan ik gewoon niet begrijpend lezen?

Verder veel succes ermee en ik hoop voor je dat jullie eruit komen.

McGrijns schreef:

Ja, maar ze weet dus niet dat "rick" TS is op het moment dat ze "rick" smst om af te spreken (of bij te praten)?

Of kan ik gewoon niet begrijpend lezen?

Verder veel succes ermee en ik hoop voor je dat jullie eruit komen.

Nee, wacht es. Het is een beetje onduidelijk, maar het zit zo:
Marianne stuurde een smsje naar haar eigen vriendje (de TS), en hij stuurde een smsje terug die Marianne (vanwege haar oude simkaart waar 'Rick' nog in stond) ontving als een smsje van 'Rick'. En toen besefte ze dat haar vriendje 'Rick' was.

Omdat haar telefoon al die tijd kapot was, konden Marianne en TS niet sms'en of bellen (wat ik wel wat vreemd vind, nooit telefonisch contact?) en wist Marianne dus ook niet het nummer van TS, denk ik.

[Lyne]

Hmm, ik snap eigenlijk niet waar ze zich druk om maakt. Goed, het is een beetje triest, maar zo erg is het nou toch ook weer niet?

[I C U]

Topic wordt gesloten op verzoek.