Versleten Verdriet
Het doet pijn
Jouw naam
Je geur
Jouw stem
Ik kan je niet meer verdragen
Ben op zoek naar enige levenszin
En een manier om je weg te vagen
Het is fijn
Weer los
De rust
Weer vrij
Ik ben ontzettend opgelucht
Hoef jou niet meer te plezieren
En niet langer voor mezelf op de vlucht
Het voelt verschrikkelijk dubbel
Zwaar - Licht
Zwart - Wit
Ik snap zelf niet hoe het zit
Ik leef door, tijd verstrijkt
En daarmee ook de pijn
Tot het een mooie herinnering blijkt
Af en toe een kleine steek
Je hebt me afgewezen
Toch, lang zo erg niet als het leek.
Ik kan nu opnieuw beginnen
Stefan - Joris
Menno - Jan
Genoeg jongens te verzinnen
Nog genoeg verdriet in het verschied
Maar meestal slechts voor even
Het mooie blijft, de pijn niet
Opnieuw zou ik mij helemaal geven
|