Het is geen probleem maar..

Tja ik vond al een tijdje een jongen leuk van een hobby.
Blijkbaar vond hij mij ook leuk en hij vroeg me verkering ik zei Ja.
Iedereen wist dat hij mij verkering ging vragen behalve ik weer ook wel logisch.
Die volgende ochtend wou hij langskomen dat deed ie.
Gelijk aan men ouders voorgesteld terwijl we nog niet eens 1 dag met elkaar hadden,maarja.
Toen gingen we naar zijn huis heb ik me ook voorgesteld enzo en bleef eten.
Toen gingen we naar buiten met een paar vrienden van hem was heel gezellig.
Maar ik verveelde me een beetje.
Hij doet nu heel raar zit steeds aan me als er mensen bijzijn.
Hij belt me elke dag op en dat begint een beetje irritant te worden.

Ik vind hem nog wel leuk maar ik twijfel een beetje ik denk steeds,
Hij is men vriendje maar wil ik dat nog wel..
Ik zie hem steeds meer als een hele goeie vriend
Okee we hebben ook nog geen eens een week met elkaar.
Maar ik voel niks meer ik droomde eerst steeds over hem maar nu niet meer.
Misschien ligt ook wel aan mij..

[x-spekkie-x]

Wat voel je als je bij hem bent? Wat voel je als je hem kust (of als je dat nog niet doet: als je handje vast houdt)?
Normaal gesproken, als je verliefd bent, heb je allemaal kriebels in je buik en wil je zo vaak mogelijk bij hem zijn. Maar als je denkt: je bent irritant, ga asjeblieft weg, dan heb ik het idee dat je niet meer verliefd bent. Het beste kun je dat dan eerlijk tegen hem zeggen

Zoenen hebben we nog niet gedaan.
Maar als hij zen hand of arm om me middel heen heeft, voel ik wel wat
Maar als ie belt vind ik ook wel weer heel leuk maar hij belt echt heel vaak
En als ik het hem wil vertellen zou ik ook niet weten hoe..

[cenerentola]

misschien moet je tegen hem zeggen dat hij niet zo irritant moet doen en dat hij jou niet zo vaak moet bellen. Misschien irriteert hij je dan niet meer en vind je hem weer leuk. Als de verliefdheid niet terug komt, dan kun je het maar beter uitmaken. Maar praat in eerste instantie met hem en geef het nog een kans

[x-spekkie-x]

Misschien voel je je een beetje beklemd, omdat hij zoveel contact met je wilt. Je zegt nog wel gevoelens te hebben, maar het irritant te vinden dat hij zo vaak belt. Zeg dat tegen hem. Spreek van te voren af wanneer je elkaar ziet en zeg tegen hem dat je hem dán ziet en dat hij daarvoor niet hoeft te bellen. Kijk of de gevoelens sterker worden als hij niet zoveel contact met je zoekt.

Ja lijkt me inderdaad het beste.
Heel erg bedankt want ik wist het eventjes niet meer.

[gurl19]

Je bent nog jong, kan mij voorstellen dat je geen zin hebt in een jongen die elke dag belt etc.
Geniet van je eerste vriendje op een 'luchtige' manier. Niet meteen zo aan elkaar plakken.

Uit jouw verhaal blijkt dat je van de ene op de andere dag zware verkering met hem hebt. Je hebt je eigen meteen aan zijn ouders voorgesteld, aan zijn vrienden en hem aan jouw ouders. En dat binnen 2 dagen. Is het niet zo dat je dat eerst langzaam op moet bouwen en na een paar weken verkering hem eens aan je ouders voorstelt en andersom? Ligt de druk ' om het perfecte stelletje te zijn' daardoor niet hoog?

Of misschien wil hij aan iedereen laten zien dat hij ee vriendinnetje heeft. Zou wel heel stoer zijn op die leeftijd (13-14 jaar). Dan gaat ie ook overvloedig aan je zitten, zeker als er vrienden van hem bij zijn. Kan ie showen hoe oud hij is. Hij belt misschien elke dag, zodat jij terug belt en smst zodat ie dat kan bespreken met z'n vrienden.

Misschien heb ik er geen ballen verstand van, want toen ik 13 jaar was, was ik daar totaal niet mee bezig...

...nu overigens trouwens ook nog steeds niet.

[MartinV]

Klopt. Op die leeftijd heb je eigenlijk geen serieuze relaties, komt heel weinig voor.
Het zou zeker kunnen dat het hem het gevoel geeft meer aanzien van zen matties te krijgen.

Maarja als het toevallig zo uitkomt dat je elkaar aan de ouders voorstelt lijkt me dat niet echt een groot probleem, soms gaat het gewoon snel.

MartinV schreef:

Klopt. Op die leeftijd heb je eigenlijk geen serieuze relaties, komt heel weinig voor.
Het zou zeker kunnen dat het hem het gevoel geeft meer aanzien van zen matties te krijgen.

Maarja als het toevallig zo uitkomt dat je elkaar aan de ouders voorstelt lijkt me dat niet echt een groot probleem, soms gaat het gewoon snel.

Dat kwam niet toevallig uit, dat was al min of meer gepland zoals ik uit het inleidende verhaal begrijp.

Ja, kan wel kloppen inderdaad.

[igfy]

Maar als je allebei nog thuis woont dan is het bijna onvermijdelijk om elkaars ouders binnen korte tijd te ontmoeten, tenminste dat was bij mij zo. De eerste paar keer dat ik bij hem thuis was, waren zijn ouders er niet, maar na een week of twee hou je dat ook niet vol op die manier.