Dit wil ik even kwijt-topic!

[Roosje]

Geliefde medeletteraars,

Enige jaren geleden kwam onze immer (on?)bekende vriendin Nijn* met het briljante idee om een topic te openen waarin je schrijfsels van allerhande formaat kwijt kon. Dingen die geen eigen topic benodigden, maar die het lezen waard waren.

En ik mis het! Dus vandaar dit topic. Voor al je geschrijf, gedenk, de overpeinzingen & je gemijmer; de filosofische kant van jezelf of van een ander; mooie citaten, bondige visies op het leven en wat dies meer zij.

Voila. Have fun, you!

- Roosje.

[Roosje]

En omdat topicstarters tegenwoordig moeten beginnen:

Associatie & conditionering, uit Het boek van alle mooie dingen
'Ik kon toen nog heel erg goed slapen' alsof ik dat nu niet meer kan, ik kijk en kijk en droom - droom dan meisje over jongens en beesten ver weg en cultfilms die een ander die je ooit was met je wil kijken, maar nee, nu niet meer want jij verbindt woorden die niets met elkaar doen maar wat je wel wilt is spottend de helft van de haren om je ogen omhoog gooien, omhoog naar de lucht waar wolken als teddyberen zweven maar hee - over de echte beren die uit het luilekkerland van de alcoholisten komen vertel je niets meer, niets grommen grijpen rijpen en ook al geen ijs in dat beetje zogenaamde drop dat je naar binnen probeert te werken omdat niemand anders het voor je doet omdat jìj degene bent die zwalkend over straat loopt - de straat zelf loopt naar zee zoals je tante in een vulkaan woonde en in zee zijn de kwallen en de tentakels en de oorlogsschepen maar je gáát niet meer naar Portugal, geen zon-zee-zand tussen je boterham en ook geen kleuterliedjes meer want anderhalve week geleden is je leven tot stilstand gekomen - nu jij weer.

Ik heb je niets te vertellen.

Ik woon in een inrichting en krijg alles gratis zoals dat de goede psychiater betaamt maar niemand beaamt of beloont mijn mening, het is alsof ik me verstop - stop - verzuip in bergen van oude kranten waar geen ARKO is aangezien God er geen ramen heeft om te openen. 't Is uitzichtloos maar mijn favoriete maal is tegenwoordig de vrouwelijke bidsprinkhaan die me nooit zal steken of prikken of slaan wat ik steeds maar weer met de deuren doe, zie jij een ander kattenluik voor blazende tanden of imponerende haren of klauwende handen?
Ga je gang maar. Vertel het me maar.

Ik heb jou niets te vertellen.

Deventer, 30 juni 2009.

[flyaway]

Waarom open je geen eigen topic? Ik ben bang dat alles nu hier in terecht komt, in plaats van andere topics (dezelfde reden dat het Simple-Art Topic bij Artistiek weggehaald is). Wel leuk dat je weer wat post en schrijft!

[Vogelvrij]

Omdat het raar is om voor elk mooi citaat of elk flutstukje dat je hebt geschreven een eigen topic te openen?

Wel leuk om dat oude topic door te bladeren. Ik was nog zo slecht toen

[Roosje]

@ Flyaway: om precies dat wat Vogelvrij zegt. Echte dingen, dingen waarover nagedacht is, moeten juist een eigen topic krijgen, maar ik kan me zo goed voorstellen dat er dingen zijn die je wél wilt laten lezen maar het eigen topic niet waard vindt. Zoals dat wat ik hierboven hem neergeplempt.
En schrijven heb ik altijd gedaan hoor, ik ben alleen enigszins gestopt met posten toen er minder actieve letteraars kwamen.. ik mis de mensen van een paar jaar geleden ook gewoon.

[flyaway]

Oh ok

[Vogelvrij]

" De meeste [vacatures] waren intriest, sommige hilarisch. "Als administratie je droom is..." blokletterde er eentje. Dat maakte mij een hele ochtend goed geluimd. Tegen de middag aan begon ik te beseffen dat administratie mijn droom was. Het leven moest je ontzettend heerlijk toeschijnen als administratie je droom was."

111, Slaap! van Annelies Verbeke

Aan de ene kant herkenbaar, aan de andere kant is het in deze tijd zelfs niet zo gemakkelijk om een administratief baantje te krijgen, hmpf...

Ze is zen. Ze is zo zen dat ze zichzelf Boeddhist noemt, altijd tijd vrij maakt om te mediteren en altijd alle leven respecteert. Zo kreeg ik een preek toen ik de mug, die op het punt stond een muggenbult aan de toch al oneindige reeks toe te voegen, doodsloeg. Ik had hem respectvol weg moeten wuiven, vond ze en ze illustreerde dit met wat slap gewapper met haar handen. Ze is zo zen, dat wortels in de lente gesneden moeten worden omdat ze dan in het aarde element thuishoorden en ze drie dunne lintjes in verschillende kleuren om haar nek heeft hangen, omdat die geluk brengen. Ze zijn immers geschonken door een Lama en dan brengen koordjes geluk.

Contrasterend met het wereldje van symbolen, respect en bezinning, is haar lichaam. Ze is niet dik, ze is ronduit moddervet en heeft daarbij, alsof ze het zo heeft uitgezocht, kleine, knijpende varkensoogjes. Haar te lang niet geknipte sliertige haar bindt ze op haar hoofd samen met een elastiek dat zelfs voor tienjarigen te kinderachtig oogt. Haar enorme borsten hangen in een groezelige BH die waarschijnlijk ooit lichtroze was, haar armen, die je maar wat te graag een omhelzing komen geven, zitten onder de schilfertjes en bloeduitstortingen en onder haar oksels verzamelt zich een kleine kolonie wratjes. Het ergste is dat je dat allemaal kan zien, want ze draagt hemden die van alle kanten open hangen. Dan haar gebit. Hoewel ze nog geen vijftig is heeft ze de tanden van een hoogbejaarde die nog steeds geen kunstgebit wil. Dit houdt haar natuurlijk niet van goelijk te glimlachen, waarbij zich een mond ontluikt die niet had misstaan in Alien vs. Preditor. Haar provocerende lichaamsgeur rondt dit geheel af en maakt van haar een karikatuur van zichzelf. Maar dan nog: iemand die zo zen is als zij, heeft vast vrede met zichzelf.

[Roosje]

^ haha, ieeh bah, ik kan me heel levendig voorstellen hoe zo'n type eruit ziet. Heb je goed beschreven! En je eerste alinea vind ik leuk, het is overdone maar niet op een vervelende manier.