Beste mensen,
Ik wil bij deze mijn mening geven over tapas-bar Caldopenas te Groningen. Op de een of andere manier denken deze mensen dat ze mij ongestraft de meest smerige zooi voor kunnen schotelen zonder hier de nodige kleerscheuren aan over te houden. Schandalig hoe de ober mij met een stalen gezicht 12 euro aan mosselen voor durft te zetten waar ik mijn geestelijk gehandicapte Friese stabij nog vanaf zou trekken. Ik gun het dat arme beest gewoonweg niet, dat hij drie smerige chlamydia-vagina's met ongekruide tomatenpuree zou moeten verorberen. Ik heb tegen heug en meug een fortuin aan zogenaamde tournedos weg zitten werken. Drie oprispingen later heb ik mij afgevraagd of ik wellicht per ongeluk gepocheerde mol had besteld. Als ik momenteel maagkanker heb zal ik daar geen moment van opkijken. Ik vind het daarbij schandalig te noemen dat de wijn die ik bestelde minder lekker was dan de ochtendurine van de laatste Joegoslavische prostituee die ik heb gebeft. Ik ben ook nog eens van mening dat het trieste hoopje ellende dat tijdens de tweede gang op mijn bord terecht kwam geen, ik herhaal GEEN zalmforel genoemd mag worden, Er is namelijk geen enkele determinatietabel waarin ik heb kunnen aantreffen dat een zalmforel een vacht heeft. Dat de ober het bloed onder mijn nagels vandaan haalde met zijn zwakke anekdotes en zogenaamd grappige opmerkingen is slechts een bijzaak. Ik denk dat ik zelfs tijdens de hongerwinter mijn neus opgehaald zou hebben voor een menu van dit wanrestaurant, als ik van tevoren beter had geweten. Wellicht was ik milder geweest als ik niet anderhalf, ik herhaal, ANDERHALF uur op mijn (excuus voor) voedsel had moeten wachten. De culinaire Abu Ghraib die ik in dit oord des verderfs aantrof heeft al mijn vertrouwen in de mensheid geschaad. Ik zou nog liever mijn eigen voorhuid afbijten dan dat ik nogmaals in dit postmoderne Dachau zou moeten dineren. Mijn maag keerde zich voor de elfendertigste keer om toen de kelner (lees: kampbeul) mijn desert serveerde. Ik weet niet of ik eruit zie alsof ik van geschifte eierzalf houd, maar ik vind het prijzenswaardig dat deze mensen zich bereid hebben gevonden een dusdanige blinddoek voor te knopen voor alles dat ook maar enigszins met doelgroeponderzoek te maken heeft. Marketingtechnisch vind ik het wel bijzonder knap dat dit gespuis überhaupt in staat is een uithangbord aan de gevel te spijkeren. Omdat het niet eerlijk zou zijn om de chefkok te ontzien, kan ik u melden dat hij naast een onovertroffen gebrek aan kunde beschikt over de zelfkritiek van een serieverkrachter. Ik raad een ieder aan om nooit een voet binnen te zetten in deze beerput. Ik hoop u voldoende te hebben geïnformeerd.
Vriendelijke groet,
Uw culinair kompas
|