Goedenavond forummerds van 't goeie leven.
Ik zat net in de pub, komt er ineens een kneiterlamme Indonees binnen. Hij was wel aardig enzo en ik herkende 'm uit een andere kroeg, dus we zaten wat te kletsen. Toen hij bijna van z'n kruk pleurde vertelde 'ie dat 'ie normaal niet zo veel dronk, maar dat hij nu verdriet had. Goede reden om te drinken, vond ik. Z'n vriendin had 'm gedumpt en hij had het niet zien aankomen. Aawww. M'n bff vroeg: 'Hoe lang hadden jullie wat dan?' en het antwoord was: 2 maanden. Iets later zat 'ie ineens heel zielig voor zich uit te staren en begon 'ie te huilen. Met snotneus en al.
Ik kan me niet voorstellen dat je na een fling van 2 maanden al zo van slag bent, helemaal niet als je je voordoet als stoere kerel en in een kroeg zit.
Omdat ik heel slecht tegen huilende mensen kan en mannen in het bijzonder, kletste ik maar verder met een vriend van hem , éen of andere Leidse Harrie die in de koffieshop om de hoek werkt. Die heeft mij geleerd dat Leienaren ook Kokosmakroon als belediging gebruiken.

(De Indo werd trouwens verzorgd door iemand anders hoor, niet dat ik een zielige man zomaar laat stikken)
Nou ja, dat waren dus 2 erg bijzondere uurtjes in de kroeg.