Wil WEG van huis!!!!

[FERNANDEZ]

Hoi ik ben een meid van 16 jaar en ik wil echt zo graag weg van thuis. Ik houd het niet meer vol hier ik word zovaak geslagen mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder die zorgt ook niet goed voor ons. Ik mag niks maar mijn zusjes weer wel en krijg van alles naar mijn hoofd gesmeten, ik moet hier alles thuis regelen (omdat ik de oudste ben en mijn moeder geen NL spreekt) ik doe zo goed mijn best zodat ze niet klaagt .Maar ALTIJD klaagt ze nog nooit heb ik het gevoel gehad dat ik een moeder heb, we leven elke dag langs mekaar ze gnut mij soms geen eens een blik. Ik kom thuis ze zet het eten voor me neer en klaar verder niks meer nooit gesprekjes. Als ik iets wil krijg ik het niet omdat het volgens haar teduur is maar mijn zusjes krijgen het wel weer. Ik zorg al 3 jaar voor mijzelf. Ik koop al 3 jaar alles voor mij zelf ik koop alles mjn kleren, OV abonnement..ik houd er zelfs 2 banen bij anders kom ik niet rond .Maar als mijn zusje watwil dan krijgt zij het wel en soms als ik iets kleins wil van 15/20 euro klaagt ze dat wij geen geld hebben en dat ik het maar zelf moet bekostigen. Mijn moeder heeft mij nooit gemogen dat weet ik gewoon. Ze heeft het zovaak gezegd en scheld mij elke dag uit. En zegt ook vaak dat ze hoopt dat ik een ongeluk krijg en doodga etc. ook word ik voor hoer en Jodin uitgemaakt etc.
Ik heb ook totaal geen band met haar zij ook niet met mij. ze houdt ervan om mij te kwetsen dat geeft haar denk ik een goed gevoel?!
Ook heeft ze mij op jonge leeftijd het huis 'uitgeschopt' in de kou. En zelf mocht uitzoeken waar ik naartoe ging ik was nog 4 jaar, het zit zo vers opgeslagen in mijn geheugen. Ook was ik een tijdje depressief ewn zij had het totaal niet door nu nog steeds niet .Als je als moeder zijnde dat niet door hebt?Dat kan gewoon niet

Ik wil zo graag weg ik kan het niet meer aan las ik op school ben ben ik blij.. kan ik ff weg van alle problemen maar krijg zo een akelig gevoel als ik weer naar huis moet. Vandaar dat ik soms langer zit op school ookal ben ik vrij.

Ik weet alleen niet naar waar ik moet gaan? En ik heb het ook nooit met iemand erover. Iedereen die denkt dat alles thuis goed gaat maar dat is gewoon schijn!

Waar zou ik kunnen 'kloppen' voor dit soort zaken..Ik kan wel bij Jeugdzorg gaan maar heb ik wel de zekerheid dat ik uit huis geplaatst kan worden en hoef ik ook niet terug n aar huis? Want ik weet zeker dat mijn moeder het er niet bij zal laten zitten en er alles aan zal doen om mij weer trg in huis tekrijgen en ooakl belooft ze goede dingen ik weet zeker dat ze mij terug zal sturen naar land van herkomst of mij zellfs zal vermoorden..Ze is namelijk pyschisch en moet ook wekelijks naar de pyschiater wat kan ik doen???

Toch echt naar een hulp verlenings instantie gaan. Dit is o.a jeugdzorg. Die kunnen met je moeder gaan praten, een oogje in het zeil houden en je inderdaad zonodig uit huis plaatsen. Je huisarts kan je het beste helpen naar welke hulp verlenings instantie je kan gaan . Je bent 16 dus volgens mij kan je moeder je niet dwingen om terug te komen. Voor jou zou ik nu naar een school zorg coördinator gaan zodat je in ieder geval je verhaal kwijt kan. heel veel succes en hou je sterk

[Briseïs]

Wow, dat klinkt echt als een kutsituatie

Idd zo snel mogelijk het wél met iemand over hebben. Met je huisarts of iemand op school (mentor of vertrouwenspersoon bijvoorbeeld).
Maar ik wil je wel waarschuwen dat je niet 'zomaar' uit huis kan geplaatst wordt. Er wordt altijd vanuit gegaan dat de beste plek thuis is, en er zal dus eerst geprobeerd worden om dat thuis aangenamer te maken.

Sterkte!

[NaamInGebruik]

Ik zou niet naar bureau jeugdzorg gaan. De bureaucratie heerst daar zo'n hoog tei dat je over 4 jaar kunnen opvangen, als je toch al uit huis weg zou zijn, maar dan mag je tot je 30ste weer niet weg ofzo.

Denk dat je mentor/vertrouwens persoon een betere optie is. Zeker in eerste instantie, omdat zij geen actie voor jou ondernemen en dus iets doen wat je niet wil. Maar je hooguit adviseren over de mogelijkheden.

Huisarts lijkt mij minder logisch. Ben je in elkaar geslagen door je ouders, dán wel natuurlijk. Maar dan ook aangiften doen. (Maar als ik het zo lees zou je dat zoiezo moeten doen). Keer bij de politie aankloppen dat je niet meer naar huis durft oid.

[Dvine]

NaamInGebruik: ik begrijp dat de jeugdzorg de afgelopen jaren een slecht imago heeft opgebouwd maar wat jij zegt is totale onzin! Ik kon via spoedzorg van jeugdzorg binnen 2 weken ergens terecht.

@ ts: ga gewoon naar jeugdzorg en zeg dat dit zo echt niet meer kan en dat je hulp nodig hebt. Ze kunnen je niet verplichten om contact met je moeder te onderhouden. Succes!

De huisarts kun je sowieso altijd terecht, waar het ook over gaat. Maar Bureau Jeugdzorg is de meest logische optie, daar zal de huisarts (of iemand op school of wie dan ook) je ook naar moeten doorverwijzen als je het huis uit wilt, omdat zij dat nou eenmaal regelen. En als er een crisis is (het bepalen daarvan doe je alleen niet zelf, kan dus zijn dat iemand anders vindt dat er nog mogelijkheden zijn), zijn er genoeg mogelijkheden om snel uit huis te worden geplaatst.

[Nona]

Oei, wat een situatie.
Even voor de praktische kant: heb je goede vriendinnen waar je naartoe kunt? Vertel hen dan wat de situatie is en of je op hen kunt rekenen als de bom barst. Dan kunnen zij ook vast bijvoorbeeld ouders inlichten, en nagaan of je kunt blijven slapen als de nood aan de man komt. Geef hen ook je paspoort of id-kaart. Als het inderdaad zo is dat je moeder je naar het buitenland wil sturen, dan kan ze geen kant op zonder je paspoort.

Verder zul je inderdaad instanties in moeten schakelen. Dit kun jij alleen niet aan, en je hebt wettelijk gezien ook niet de middelen om zelf veel tot stand te kunnen brengen. BJZ kan dit bijvoorbeeld wel, en hoewel er veel slechte ervaringen zijn met BJZ, heeft zij wel de mogelijkheden je gerichte hulp te bieden.

Als je 16 bent hebben artsen (en daarmee ook therapeuten) overigens niet meer de plicht de informatie die jij op tafel legt met je ouders of verzorgers te delen. Zoek je hulp, geef dan ook direct aan dat dit niet gewenst is en dat er over communicatie naar jouw moeder toe eerst met jou gesproken wordt. Dit kan, dit mag, en zodra je de situatie hebt uitgelegd zal een hulpverlener dit ook begrijpen.

Het klinkt alsof je moeder vooral problemen met zichzelf heeft en die op jou reflecteert. Heel vervelend, vooral voor jou, maar je moeder heeft dus ook alle hulp nodig die ze kan krijgen. Dit zal de zaken lastig maken, aangezien verschillende hulpverleners met elkaar moeten communiceren. Schakel je dus hup in, licht je hulpverlener en die van je moeder dus direct in over elkaar. Vraag wie welke verantwoordelijkheden draagt en zeggen ze verschillende dingen, breng ze dan met elkaar in contact om er samen over in discussie te gaan.

Oh, en zorg dat je moeder Nederlands leert.

[Afwezignummer2]

Nona schreef:

Oei, wat een situatie.
Even voor de praktische kant: heb je goede vriendinnen waar je naartoe kunt? Vertel hen dan wat de situatie is en of je op hen kunt rekenen als de bom barst. Dan kunnen zij ook vast bijvoorbeeld ouders inlichten, en nagaan of je kunt blijven slapen als de nood aan de man komt. Geef hen ook je paspoort of id-kaart. Als het inderdaad zo is dat je moeder je naar het buitenland wil sturen, dan kan ze geen kant op zonder je paspoort.

Aangezien jij alles regelt in huis kan je zo aan je paspoort/id komen, heel goed idee!

[xAnoniem]

Bel de kindertelefoon!

[On efil]

xAnoniem schreef:

Bel de kindertelefoon!

De kindertelefoon faalt.

[Nona]

En, heb je al besloten wat je hiermee wilt gaan doen? Heb je nuttige tips gekregen, of zie je het niet zitten?

[Droomvlucht]

On efil schreef:

De kindertelefoon faalt.

De kindertelefoon faalt niet, ze hebben gewoon hun grenzen waar ze zich aan moeten houden.

[Volk]

Helaas kan ik je alleen naar Bureau Jeugdzorg doorverwijzen
Hoewel het naar mijn ervaring, en helaas ook naar die van mensen om me heen soms een paar jaar duurt voor ze je helpen