Sociotherapeut

[Ilostmyself]

Ik ben een tijdje opgenomen geweest. Vrijwillig. Omdat ik met mezelf in de knoop zat. En thuis ging het niet zo lekker.
Ik ben 3 weken opgenomen geweest en het heeft me best veel geholpen. Kreeg o.a gesprekjes met de sociotherapeuten, gesprekken met de psychiater en heb nu medicijnen voorgeschreven gekregen om beter te kunnen slapen en om rustig te worden.

Alleen nu ik weer thuis ben, lijkt het wel of ik de sociotherapeuten 'mis'
Met sommige kon ik het echt heel goed vinden. En zij hebben mij ook goed geholpen. Ze luisterde naar wat ik te vertellen had.

Ik voel mij best wel raar, omdat ik dit gevoel heb.
Ik heb ook het gevoel dat ik het leven niet aankan zonder iemand die vaak naar mij luistert.
Heeft iemand dit ook gehad? In een opname of daarna?

Vaak is het deel na de therapie het moeilijkst; je moet wat je hebt geleerd toe gaan passen, alleen. Daardoor is het ook echt niet vreemd dat jij de therapeuten mist, dat hoort er bij en wanneer je hier goed zelf doorheen komt, ben je een enorm eind op de goede weg Misschien kan je nu ipv met therapeuten bij vrienden of familie terecht om te praten?

Ilostmyself schreef:

Ik ben een tijdje opgenomen geweest. Vrijwillig. Omdat ik met mezelf in de knoop zat. En thuis ging het niet zo lekker.
Ik ben 3 weken opgenomen geweest en het heeft me best veel geholpen. Kreeg o.a gesprekjes met de sociotherapeuten, gesprekken met de psychiater en heb nu medicijnen voorgeschreven gekregen om beter te kunnen slapen en om rustig te worden.

Alleen nu ik weer thuis ben, lijkt het wel of ik de sociotherapeuten 'mis'
Met sommige kon ik het echt heel goed vinden. En zij hebben mij ook goed geholpen. Ze luisterde naar wat ik te vertellen had.

Ik voel mij best wel raar, omdat ik dit gevoel heb.
Ik heb ook het gevoel dat ik het leven niet aankan zonder iemand die vaak naar mij luistert.
Heeft iemand dit ook gehad? In een opname of daarna?

een freudiaanse regel, vaak raken patienten gehecht aan die gene die hun behandelt omdat het een ''veilig'' en beschermend gevoel geeft.

niets meer dan menselijke natuur, en enigzins begrijpbaar.

[Eend]

O, meid, dit heb ik zovaak meegemaakt. Aankomende dinsdag moet ik wéér naar een andere kliniek. Het is zo moeilijk. Ik ben al vanaf mijn 15de steeds opgenomen. Op JPC De Kreek en De Jutters. Daarna op Opname in mijn eigen stad, toen naar het CIB in Den Haag, daarna weer naar opname, daarna naar Langdurige Intensieve Zorg en nu weer naar het CIB. Ik noem het kliniekhoppen.

[Droomvlucht]

Heel herkenbaar. Ik heb vorig jaar mijn langdurige opname afgebroken omdat ik de afstand tussen thuis en daar niet meer kon overbruggen. En ik mis nog steeds het feit dat je daar in de woonkamer zit en zij daar zijn om met je te praten of jou aanspreken. Het 's avonds als je je klote voelt dat er iemand is om aan te spreken. Soms mis ik zelfs de mensen van de Deeltijd hier, waarbij ik gewoon voor activering zat. Krantje lezen enzo. Dus nee, ik denk niet dat het iets raars is.

Je zit daar in een veilige omgeving, die ook veilig gehouden wordt. Het kan gewoon heel goed, dat je die veiligheid thuis gaat missen. Maar de kunst is, om zelf thuis veiligheid te gaan leren krijgen, behouden, hebben. Al kan natuurlijk ook ik erover meepraten dat dat als je problemen hebt lang als ver weg kan voelen.

[Eend]

Ben het helemaal met Droomvlucht eens

leef met je mee!!
ik maak zelf nu bijna t zelfde mee.
alleen zit ik dan niet opgenomen.
het duurde bij mij ook ontzettend lang voordat ik iemand had gevonden om mee te praten.
iemand die naar mn gezeur wilde luisteren.
en nu raak ik diegene ws ook nog kwijt(zie topic''ik wil haar niet kwijt'')
onbewust ga je jezelf snel hechten aan mensen die normaal tegen je doen.
of die je aandacht geven.
daardoor ben ik ook ooit verliefd geweest op de grootste pestkop van school.
gwoon omdat hij de enigste was die tegen me praatte.
ik herken je gevoel echt!!

[Eend]

Vandaag al vier vpk's gehad die afscheid van me hebben komen nemen en ik zit gewoon te janken

Ik wil gewoon een knuffel

[MooZboot]

ik wil ook een knuffel

HUGGG
Ik heb het gevoel van, ik ga morgen op vakantie mAar ik wil helemaal niet maar toch wel en dan denk ik thuis doe ik toch niks,
En dan denk ik ohhh had ik nu maar iemand.
En dat is in zon kliniek.

@eend waarvoor heb jij dan in de kliniek geseten?

[Luara]

Ik ben altijd een alleen lezer geweest op psychologie, omdat ik het erg interessant vind, maar dit vond ik erg toevallig/grappig, dus even een account aangemaakt; ik heb vanmorgen gesolliciteerd bij de jutters eend

[Eend]

MooZboot schreef:

@eend waarvoor heb jij dan in de kliniek geseten?

Waar niet?
JPC De Kreek (meerdere keren)
De Jutters
Afdeling F in Gouda
Afdeling N in Gouda
Afdeling H in Gouda
Op het CIB (morgen ga ik daar voor de tweede keer heen)
Reinhout kliniek

O, enneuh: *HUG*!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Eend]

Luara schreef:

Ik ben altijd een alleen lezer geweest op psychologie, omdat ik het erg interessant vind, maar dit vond ik erg toevallig/grappig, dus even een account aangemaakt; ik heb vanmorgen gesolliciteerd bij de jutters eend

Ik heb daar gezeten toen het nog De Jutter heette in een oud gebouw waar de gangen kraakten, zo eng...

[Luara]

Oei, dat klinkt niet echt leuk eend! Ik heb niet bij een echte psychiatrische instelling gesolliciteerd, meer bij een intake gedeelte van de jutters.
Mag ik vragen waarop je bent gediagnosticeerd?

[Eend]

Op BPS, Dysthyme Stoornis en een dissociatieve stoornis (vermoeden ze)