Ik heb me geregistreerd op dit forum omdat ik me even geen raad meer weet met een meisje. Ik ben 20 jaar.
Een maand geleden heb ik een meisje leren kennen op een fuif. Het klikte meteen heel erg goed en we hebben vanaf het eerste moment uren gepraat en daarna nummers uitgewisseld. Ik heb haar terug gecontacteerd en we hebben dan een afspraakje gemaakt. Ondertussen hebben wel al een zestal keer afgesproken en het klikt alsmaar beter en beter. Alleen zit ik met een ietwat dubbel en vervelend gevoel/probleem.
Ze is bijna 2 jaar samen geweest met haar ex-lief en een 4-tal maand geleden zijn ze uit elkaar gegaan. Bijkomend probleem: die kerel blijkt dezelfde naam te hebben als mij

, waardoor ze mij, vooral in het begin, voortdurend liep te vergelijken met hem. Ik heb haar verteld dat ik dat niet erg op prijs stel.
Enfin, onze afspraakjes zijn wel altijd gezellig en leuk, de klik is er, de vonk is er volgens mij ook, alleen is zij heel erg terughoudend. Ze heeft mij verteld dat ze bang is om weer gekwetst te worden. Ik kan dat begrijpen, maar ik kan toch niet in de toekomst kijken om te kijken of ik haar zal kwetsen? Dat is trouwens niemands bedoeling. Ik ben verliefd op haar aan het worden, maar ik weet echt niet hoe ik ze moet aanpakken.
Laatst hebben we een film bekeken op haar kot. We zaten gezellig naast elkaar, maar meer ook niet. En het afscheid is altijd zo ongemakkelijk. Ze staat dan in haar deurgat te kijken met ogen van "neem me, hier en nu", maar waarom lijkt een zoen op de wang haar dan al te veel gevraagd? Ik snap ze niet. Een vriendin van me zegt dat ze wacht tot ik de eerste stap zet, maar ik wil dan weer niet opdringerig overkomen of haar overdonderen waardoor ik ze volledig weg jaag, want ze is bang om gekwetst te worden. Ik heb haar wel al subtiel duidelijk gemaakt dat ik geen afspraakjes maak om dan gewoon "vrienden" te blijven. Ik heb haar gewoon gezegd dat het bij mij alles of niets is. Ik heb echt geen zin in een aanslepende affaire van een jaar. Dit heb ik al eens meegemaakt en dat vreet aan je. Ik wil dan ook weer niet te lang wachten om de eerste stap te zetten, want voor je het weet ben je een "vriend die ze niet meer kwijt wil".
Ik weet dat ik haar niet op het beste moment heb leren kennen, maar ik kan toch moeilijk zeggen: we zien elkaar 4 maand niet meer en spreken dan terug af. Dat gaat gewoon niet. De spanning is er NU en ik vrees dat die weg is nadat ik ze 4 maand niet heb gezien.
om mijn veel te lange verhaal kort te maken: wat moet ik nu doen? Ik wil graag een relatie met haar, alleen moet ik haar vertrouwen zien te winnen. Hoe doe je dat? Ik heb niet zoveel ervaring met vrouwen op de lange termijn. Moet ik ze kussen? Ik zou haar ook graag eens verrassen met iets, wat is hiervoor geschikt (bv een gedichtje, werkt dat?)? Ik wil graag veel moeite doen voor haar, alleen weet ik begot niet wat ik daarvoor moet uitvinden. Je kan toch niet altijd "afspreken en praten"? Ik wil het graag wat spannend houden, snap je?
Vrouwen, ik zal ze nooit begrijpen