Uitgaan / Alcohol taboe

[tenEleven]

Hallo, ik ben 17 jaar en ik merk dat ik de laatste tijd minder in m'n vel zit. Veel mensen van m'n leeftijd gaan uit, drinken etc. Nu zou ik dit ook wel willen, maar ik heb het gevoel dat er bij mij thuis een soort taboe ligt op uitgaan, alcohol. Ik durf niet aan m'n ouders te vragen of ik naar bepaalde feesten mag en/ of alcohol mag gebruiken, terwijl m'n ouders me best wel vrij laten. Ze stellen eigenlijk geen regels of vertellen nooit wat ik niet mag, ernaar vragen durf ik niet, bang om raar door ze aangekeken te worden. Mijn vraag: Hoe kan ik mijn ouders hiermee confronteren of beter nog: Hoe laat ik mijn ouders mij confronteren?.

[Dingaantouwtje]

Ik had ongeveer dezelfde situatie, en ik ben het gewoon gaan doen. Voor je ouders is het al mooi dat je er pas zo laat mee begint, sommige mensen beginnen er aan als ze 14 zijn, en dan is de taboe ook nog enigszins logisch. Maar op je 17e is het echt wel normaal.

[tenEleven]

Het is niet zozeer het doen, maar hoe ik m'n ouders benader over uitgaan etc. Ik heb het idee dat bij veel mensen dit 'automatisch' gaat. Ik ben wel is uitgegaan en heb ook wel is wat gedronken, maar hier hadden m'n ouders niet echt weet van doordat ik bijv. bij iemand bleef logeren. Verder wordt er vaak gevraagd op bijv. familiefeestjes, waar m'n ouders ook bij zijn, of ik ook een glaasje champagne of een biertje wil. Ik ben dan altijd genoodzaakt te antwoorden: Nee, daar hou ik nog niet zo van, of ik probeer de vraag te ontwijken. Ze kijken dan ook altijd verontwaardigd op, 17 jaar en geen alcohol, hoe is dat mogelijk?

[Dingaantouwtje]

Je kan toch gewoon drinken, en als je weet dat je weer naar huis moet, dat je het niet te gek maakt? Ik zie niet in waarom je zou liegen tegen je ouders, dus als ze er naar vragen gewoon zeggen dat je het (sinds kort) best wel leuk vind om ook af en toe iets te drinken. Als ze er niet naar vragen, hoeven ze het ook niet te weten.

Ik snap niet zo goed waarom je je ouders niet durft te vertellen dat je graag uit wil gaan en een biertje wil drinken. Ik heb op een gegeven moment gewoon gevraag: 'Zaterdag is dat en dat feestje en die en die hebben gevraagd of ik mee ging.' Mijn ouders vonden dat prima. Als je het op die manier doet, is het minder zwaar dan 'Ik wil jullie iets vertellen.... Ik wil graag uitgaan maar ben bang dat jullie dat niet goed vinden of raar vinden.' Als je het vrij luchtig brengt, merk je het vanzelf als je ouders het stom vinden.

Wat betreft het drinken, misschien kun je tijdens een familiefeestje wel eens 'ja' zeggen tegen een biertje. Ook dat snap ik niet zo goed. Zolang je het zelf niet heel erg gek maakt (en zo dronken word dat je je 79-jarige oud-tante een lapdance geeft) zal het wel meevallen.
Wat volgens mij ook baat, tenminste bij ons thuis, is gewoon heel open zijn over hoe en wat je uitspookt. Niet tot in details natuurlijk, maar wel gewoon vertellen hoe het was en wat je hebt gedaan en wat je grappig vond en wat niet en en en en bla. Dan horen je ouders vanzelf hoe je er mee om gaat en kunnen ze er altijd nog eens een goed gesprek over beginnen, als zij dat nodig vinden.