Euforia Romana - gedichten

[Woodstock]

wandelen in Rome, in kleur en zonneschijn
verkeerslawaai en stadse stank
wervelen brutaal tussen de
hoge en trotse want eeuwenoude
gebouwen door.
de klassieke kracht is hevig voelbaar.

Euforia Romana,
sprankelende wereldstad bespikkeld
met Klassieke Oudheid.
Euforia Romana,
beroemde oude namen en verhalen
op je af als pijlen uit een boog.
Euforia Romana,
een trui aantrekken voor een tempelkerk
en verrekijkers lenen.
Euforia Romana,
met blote schouders lopen door een
smalle schaduwstraat.
Euforia Romana,
zingen op een zonnig plein bij een
klaterende fontein om de verkopers weg
te jagen.
Euforia Romana,
zelfs in een sjofel randhotel
met ranzige wc's en koude douches.

--------------------------------------------

Baffeo Borromini, architect
haalde in rustieke witte
steen goede, subtiele grapjes uit.
Barok en barok maakt alle verschil.
De drukke wilde kleuren van Bernini
in de kerk een paar deuren verder
kon niet méér verschillen van de zachte
stille witte kunst van Borromini,
waar licht en schaduw kleur zijn
en men voor elke vorm twee keer moet kijken,
om het te kunnen zien en mooi te vinden.
Bernini's kerk is kleur en goud en
druktemakerij, maar wonderlijk geordend,
theatraal. Het wekt emotie op.
Barok bewijst de inhoud van geloof.
Dat moet, en 't is ook waar.
Je kunt God zien.

---------------------------------------------

Er vliegt een meeuw
in de ondergaande zon
over het Forum Romanum.
De meeuw is rossig
tegen de blauwe, blauwe lucht.
Rossig als de brokken steen
en de eenzame zuilen tussen het gras
die het kloppende hart van de stad
vormden als trotse marmeren gebouwen,
tweeduizend jaar geleden toen
misschien
in de ondergaande zon
een meeuw vloog over
het Forum Romanum.
Rossig tegen de blauwe, blauwe lucht.

[Gwen.]

Rome is geweldig . Ik vind het tweede gedichtje het leukste. De derde, is dat niet meer proza?

[Woodstock]

misschien wel he? ik denk dat ik daar maar een verhaaltje van maak, misschien, een keer. iig dankjewel

[Dreampoet]

Ja, het eerste vind ik het allermooiste, als ik dan al een keuze moet maken
Het derde, dat kan inderdaad de mooie aanzet van een verhaal, doet me denken aan een film: Jonathan Livingstone Seagull... De zelfde sfeer (is een film over een meeuw, met zo'n beelden doorheen het verhaal en dezelfde poëtische benadering).
Leuk werk, echt. Inspiratie in Rome, meegenomen als eeuwig souvenier

Groetjes, Dreampoet

[Taal]

Maal! Go!! Dat eerste gedicht.. ZO WAS HET! Kei goed hee!

En ik vond de witte kerk TOCH mooier

xxx
Taal

[Dit bericht is aangepast door Taal (18-10-2001).]

[metzondernix]

azz! ik wil ook naar Rome! mooie gedichten...

[ratsja]

1 en 4 zijn het mooist en ook beter als 2 en 3

3 vind ik het minst je doet voor mijn gevoel dingen tekort aan, hiermee bedoel ik te zeggen, als je ergens induikt moet het haast voelbaar zijn.......

ach, misschien zeur ik wel
groeten