Ik voel me alleen

[HelterSkelter]

Hallo, ik weet niet of dit het juiste topic hiervoor is, maar ik dacht dat dit wel de juiste zou zijn.

Ik zit nu in de 2e van havo en ben een keer blijven zitten. Al 2 jaar voel ik me echt verschrikkelijk ongelukkig.
Ik zat namelijk eerst op het gymnasium, waar er echt mensen zitten die bij mij passen. Altijd optimistisch, niet al te dom en ook lekker raar. Ik vind het fijn dat mensen hun ware ik ontdekken en zich dan niet hoeven te verschuilen achter een masker, zoals zo veel mensen doen. Ik ben op dat gymnasium blijven zitten en ben toen naar een andere school gegaan en ben havo/vwo gaan doen. In het eerste jaar vond ik mijn klas verschrikkelijk saai. Ik voelde me vaak ongelukkig door de oppervlakkigheid van de leerlingen.
Nu zit ik dus in 2 havo en is het echt verschrikkelijk geworden. Iedereen doet niet zoals hij of zij is. Ik voel me echt nergens mee verbonden. Niemand doet aardig en iedereen is zo pessimistisch als wat. Altijd overal zwart naar kijken. Nooit eens een keertje respect hebben, terwijl ze het allemaal zogenaamd respect vinden om elkaar een 'box' te geven. Tegenwoordig is assiocaal opeens sociaal geworden. Ik had altijd gewoon veel vrienden op de basisschool en in de eerste, maar nu verandert het opeens. Ik voel me echt ontzettend kut dus op dit moment. Ik gok dat het ligt aan mijn spiermassa. Ik ben gewoon zo zwak. Als iemand me een keer duwt, kan ik me al bijna niet meer staande houden.

Het kutste is dat er ook gewoon achter mijn rug om over me wordt gepraat. Van die meiden die dan fantaseren met wie ze zouden kussen en mijn naam in het gesprek gooien en dan allemaal 'iewww!' roepen. Ik kijk wel eens in de spiegel en ik zou me niet lelijk kunnen noemen. Ik weet niet of iedereen dat over zichzelf denkt, maar ik begrijp niet wat er zo vreemd aan mij is.

Ook ik probeer een masker op te zetten. Dat vind ik eigenlijk best kut, dat ik zo diep ben gezakt. Ik wil niet zo zijn, ik probeer altijd gelukkig te zijn, maar dat gaat niet op deze manier. Ik kom bijna altijd alleen thuis en voel me dan echt kut van binnen. Waarom doen mensen niet gewoon aardig tegen mij, maar moet iedereen op mijn uiterlijk afgaan, zonder zich in mij te verdiepen.

Ik voel me gewoon zo kut van binnen, zo leeg. Ik hoop dat iemand wat tips voor me heeft. Alvast bedankt.

Goh. Wat een rot probleem.

Heb je hier al eens met iemand anders over gepraat? Ouders / mentor? Als je je echt zo ongelukkig voelt dan is dat niet goed, en dan moet daar wat aan gedaan worden! Ik herken wel wat van mijzelf in je terug , ik hou ook niet van maskers opzetten. Dat kan ik totaal niet, en ik vind het totaal niet fijn. Ik werk nu zelf op een vloer met veel gemixte niveau's, en ik merk inderdaad een heel verschil. Ik blijf echter gewoon mezelf. Dat is ook mijn raad. Blijf gewoon jezelf! Ga geen masker opzetten, want dat is niet goed voor je. Doe gewoon je eigen ding, en laat je klasgenoten toch lekker.
Je hebt je klasgenoten echt niet nodig: Je kunt toch nog gewoon omgaan met mensen die je van het gymnasium kent? Of mensen die je misschien buiten school ontmoet? Dat heb ik zelf ook gedaan, mijn vrienden wonen overal, maar ik voel me heel goed bij hen. Bij mijn klasgenoten hoefde ik ook niet zo nodig te zijn.

Verder komt het op mij over alsof je ook niet helemaal tevreden bent met je lichaam. Maar daar is echt wat aan te doen, geloof me . Ga bijvoorbeeld eens naar de sportschool om wat te trainen, zodat je wat meer spiermassa krijgt. Of ga hardlopen of zwemmen, hangt er vanaf wat je zelf leuk vindt. Misschien kun je daar ook mensen vinden bij wie je je wat meer op je gemakt voelt.

[HelterSkelter]

Ik begrijp wel dat het leuker is om om te gaan met mijn oudere contacten, maar ik zit toch gemiddeld 7 a 8 uur op school. Het is in mijn klas moeilijk om je hoofd boven water te houden en niet gepest te worden of iets dergelijks (want dat kan ik ook weer niet in mijn geval zeggen). Ik heb denk ik wel wat vrienden op mijn school, maar dat weet ik eigenlijk ook niet zo zeker. Die zouden het misschien doen alleen voor drugs waar ik wat makkelijker aankom dan anderen. Ik zal het ze de volgende keer vragen, want het lijkt me sowieso kut om 'gebruikt' te worden.

Het probleem met die spierenmassa is dat ik zelf te licht ben voor mijn leeftijd en lengte en ik krijg er geen grammetje bij op de een of andere manier. Mij lijkt het misschien daardoor juist niet slim om te gaan sporten. Verder weet ik niet precies hoe ik dat mijn ouders zou moeten uitleggen. Ik heb zelf ook geen ervaring met de sportschool. Loop je daar gewoon naar binnen en begint wat gewichten te heffen?

In ieder geval heel erg bedankt voor je reactie! Ik was misschien een beetje overdreven depri als ik het nog eens doorlees, maar zo voel ik me dus af en toe na school.

Haha jij lijkt echt op mij, ik riep/roep altijd 'tsja jullie vrienden mogen je om dat personage dat je speelt, ik speel geen toneel, ik ben mezelf'

Als je t fijn vind t met n leeftijdsgenoot over dit soort dingen te hebben staat mijn pm-box voor je klaar!!