Wat heb ik?

[eva384]

hey,,
Ik was laatst aan het nadenken en ik vroeg me af of meer mensen dit hebben. Kijk ik zat op de basisschool en ik had veel vriendinnen ik had het heel erg leuk daar. Toen ik naar de brugklas ging, werd ik snel het buitenbeentje. Elke zin die ik zei hadden ze negatief commentaar. Mijn zelfvertrouwen schoot naar beneden, terwijl ik dat niet eens zo veel had. Ik dacht dan kan ik maar beter niks meer zeggen. Maar daardoor word je natuurlijk helemaal buitengesloten. Ik werd heel ongelukkig. Ik ging elke dag half huilend naar school toe. Op een dag begon ik opeens heel erg te blozen en zweten, terwijl dat nergens op sloeg. Toen ging ik naar de tweede klas. Daar had ik het wel naar mijn zin. Ik ging langzaamaan weer praten. Ik vond dat wel heel erg moeilijk, maar ik deed het toch. Het blozen en zweten ging jammer genoeg niet over. Na dat jaar moest ik naar een andere school, daar had ik het ook niet naar mijn zin. Ik kon ook niet meer praten, omdat ik bang was rood te worden. Of negatief commentaar te krijgen. Mijn mentor stuurde me naar een psycholoog, om te kijken of ik misschien autistisch ben. Uit die test kwam dat ik pdd-nos heb. Het derde jaar moest ik overdoen. Want ik had niks gedaan en het lukte me ook niet. Nu zit ik dus weer in de derde en het gaat nu wel een beetje beter dan vorig jaar, maar ik heb veel last van zelfmoord ideeën en ik snijd mezelf. Ik zou zo graag normaal willen praten gewoon simpel over het weer ofzo. Mensen denken vaak dat ik gehandicapt ben ofzo. Dan gaan ze bijvoorbeeld heel kinderachtig tegen me praten. Maar ik ben niet gek en ben alleen bang. Ik voel me ook totaal niet thuis in de stoornis pdd-nos. En ja dat was het wel zo'n beetje.

hey,
ik heb ook pdd-nos dus als je met iemand daarover wilt praten mag je me gerust pm'en!!
Ik heb dat van dat zweten en blozen niet, en ben juist weer een enorme flapuit, waardoor ik af en toe gepest werd, maar meestal had het pesten bij mij andere redenen.

Je hebt ergens last van blijkbaar en daaraan koppelen ze het kaartje PDD-NOS hebt betekent echter niet dat jij PDD-NOS bént. Heb je een vraag of wil je je hart luchten of zoek je mensen die ook PDD-nos hebben? Dan kun je je verhaal beter in het LJH topic of contact gezocht neerzetten.

[TheEditor]

Zelf ben ik ook geconstateerd met PDD-NOS toen ik jong was.

Vorig jaar - na 4 jaar niet te zijn geweest - moest ik naar het psychiater. Mijn diagnose moest van kind naar volwassene werden omgezet. (zo doen ze dat, schijnbaar) Ook kwam daar een soort test bij. (al was die vrij kort en bondig, in tegenstelling toen ik mijn diagnose kreeg toen ik jong was) Na de test - waar ik vroeger positief op was getest - was ik nu negatief er op getest. De symptomen van PDD kwamen niet meer voor bij mij, het enige wat ik overhield als 'gebrek/tekortkoming' was dat ik BEROERD kan plannen. Alle sociale en technische vaardigheden waar ik vroeger aan tekort kwam waren weg.

Wat ik wil zeggen, probeer dus niet er van uit te gaan dat het kan liggen aan PDD. Uiteraard, ik ken die diepte van de situatie niet, dus ik kan niet een objectief antwoord geven, maar laat ik het zeggen dat het eerder ligt aan mentale stress.

Een paar jaar terug heb ik tijdens het uitgaan iets gruwelijks fout gedaan tegen iemand, een vriendschap verpest, door mijn dronken kop. De drank maakte het erger, en ik had mij voor de enige keer in mijn leven gesneden. Er op terugkijkend, denk ik dat door de drank (die mijn emoties versterkten) de stress zo zwaar was dat ik het kwijt MOEST.

Ik zou je problemen liever leggen op stress, die je dagelijks in en uit meemaakt, en eens kijken wat je er aan kunt doen, zonder te zeggen van "Ah, ik heb PDD. Daar zal het vast aan liggen". Al eens geprobeerd vaker te ontspannen? Maar dan ook echt goed ontspannen?

Maar volgens mij leggen ze de diagnose PDD niet zomaar op. Daar wordt wel goed op getest.
En je kan niet helemaal over PDD heen groeien, maar dit kan wel sterk verminderen naarmate je ouder wordt! Oftewel dit kan steeds beter worden, dit werkt alleen niet bij iedere PDD-er zo.