![]() |
|
jammer genoeg niet zelf gemaakt, komt van het gedichtenforum op www.zwaarweer.nl
dus : (c) Tine k zal met de deur in huis valle, ik voel me vreselijk rot. ik haat het hele leven, ik ga eraan kapot. ik kan niet meer leven, ik kan niet meer door. ik kan niet meer luisteren, tis net of ik nix hoor. ik kan nie meer typen, mij vingers zijn te moe. als er letters missen, denken vrienden dak 't om de lol doe... maar er ís geen lol int leven... er is nix meer aan... het enige en dan ook enige fijne, is om weer dood te gaan. vroeger was ik er bang voor, sprak het woord zelfs niet uit. nu is dat allemaal, vreselijk verleden tijd. ik kan niet meer ademen, mijn longen zijn te zwak... ik kan kan niet meer bewegen, mijn spieren staan helemaal strak. ik durf over de dood te praten, maar met wie doe je dat... als ik het met mijn moeder probeer, zegt ze "niet huilen schat..." zo blijf ik er duz mee zitten, alle ellende opgehoopt. alle die vreselijke ervaringen, in mijn hoofd opgeknoopt... ik voel het dichterbij komen, het besluipt me als een beest ! eens in deze dagen valt de dood aan, en ben ik er geweest... ik weet niet wat ik dan voelen zal, in elk geval ook verdriet. want het betekend dat ik mijn vrienden, nooit meer zie... ik was vroeger bang, naar wat er komen zou gaan. nu ben ik nieuwsgierig, en wil daarheen, hier vandaan... ik durf het haast niet te zeggen, maar ik hoop dat ik spontaan omval. want al ik het zelf moet doen, weet ik niet of ik het durven zal... bovendien heb ik geen dingen, om er een einde aan te maken. dus loop ik strompelend door het leven, hopend dat het óóit op zal raken...
__________________
It's easy to be miserable. Being happier is tougher, and cooler. -Thom Yorke
|
Advertentie | |
|
Advertentie |
|
![]() |
|
|