Eerlijk zeggen

[cjvolten]

Als jij/ je vriendin nu zwanger zou worden wat zou jij dan doen?
En wat vind jij van abortus?
Vertel er ook ff bij wrm....
Ik ben 14 heb er dus nog niks mee te maken was gwn benieuwd

[olha1]

ik zelf ben een jongen en zal mijn vriendin duidelijk maken dat ik er voor haar ben even knuffelen en zeggen dat het goed komt...
ik ben binnenkort van plan om haar te vragen wat ze in soortgelijke situatie van abortus vind en zo om het alvast duidelijk te hebben...

ik zou schrikken daarna abortus voorstellen maar ik ga niet mijn hele studie ervoor opgeven als zij het wil krijgen mag ze het laten adopteren maar ik ga niet elke dag thuis blijven omdat zei een klein kind wil hebben...

ts begint altijd!

[synbitz]

weg ermee... alsjeblief

Misschien als ik + 28 ben zou ik het overwegen om een kind te hebben : ) k thnx bai

Ik ben een meisje van (bijna) 16. Als ik nu een kind zou krijgen zou ik het houden.
Abortus ben ik niet zo voor, want ik heb ooit eens een filmpje gezien hoe ze dat doen en dat is echt vreselijk....

[cjvolten]

Nikki. schreef:

Ik ben een meisje van (bijna) 16. Als ik nu een kind zou krijgen zou ik het houden.
Abortus ben ik niet zo voor, want ik heb ooit eens een filmpje gezien hoe ze dat doen en dat is echt vreselijk....

hoe doen ze dat dan?
ik heb er namelijk geen idee van hoe dat gaat.
ik zelf zou het egt vet moeilijk vinden of ik het hou of weg doe, want ik denk niet dat ik mn opleiding nu nie zou willen eindigen of mn hele leven nu om die baby laten draaien.

[Diamera]

Ik heb denk ik niets tegen abortus. Ik zou me wel enorm schuldig voelen als ik mijn eigen kind weg liet halen. Ik zou het denk ik houden, maar omdat je dan wel je complete toekomst vergooit waarschijnlijk proberen het te laten adopteren. Maar nu ik erover nadenk, als ik het gewoon zou laten komen, heeft het òf geen toekomst, omdat ik zelf nog maar 15 ben, òf het gaat me later misschien minachten omdat ik het heb weggegeven of gewoon omdat het mij (tienermoeder zijnde) dom gaat vinden ofzo. Ik weet het niet, zo'n moeilijke keuze!

Zelfs in geval van verkrachting zou ik het niet weten, ook al komt er dan ook nog bij dat het er dan mee moet leven dat zijn vader een verkrachter is.

Toch denk ik dat ik het zou houden.. ik weet het eigenlijk helemaal niet zeker. Hangt er natuurlijk ook wel vanaf hoe mijn omgeving zou reageren, misschien wil de vader het dan wel houden en er samen voor zorgen, of willen mijn ouders helpen.. Ik zou echt goed moeten nadenken. Sowieso een shitsituatie, daar ben ik wel zeker van

[107727]

Mijn oma's vriendin kreeg op haar 14e een kind (mijn vader) en die is toen met name opgevoed door haar ouders. Mijn vader zit er niet mee en is prima opgedroogd

Ik ben niet tegen abortus, maar ik zou het zelf nooit doen . Ik zou het hoe dan ook houden. Ik weet eigenlijk niet eens waarom :'). Het is gewoon iets in mij dat dat zegt.

[Em.]

Ik ben voor abortus. Voor de mogelijkheid van abortus. Maar ik weet niet of ik het zelf zou kunnen. Ik denk ook dat de psychische gevolgen van abortus onderschat zijn/niet goed worden verteld. Ik ben bang dat abortus me teveel kapot zou maken.

Aan de andere kant wil ik echt geen kind. Nu niet en nooit niet. Ik heb mijn handen vol aan mezelf, ik ben geen moederfiguur en ik wil geen gebroken nachten. Ik zíe mezelf over pakweg twintig jaar ook niet als moeder, ik en kind, dat misstaat elkaar. En de aarde is vol genoeg (daar hoeft er niet ééntje bij) en ik ben niet positief genoeg om het leven als iets moois en wonderbaarlijk te zien. Als mijn kind mijn aanleg heeft, vindt het de wereld toch maar niets aan, en dan gun ik het 'm eigenlijk om niet geboren te hoeven worden. Oftewel, ik word er niet gelukkig van om 18 jaar voor zo'n... persoon te zorgen, de aarde wordt er niet beter op, het kind kan mij beter niet als moeder hebben - als het het uiteindelijk al tof gaat vinden om geboren te zijn. En als iedereen het on-tof vindt dat ie er is, tja.

En ten slotte is adopteren ook pijnlijk. Je zit toch negen maanden aan zo'n kind vast, en daarna loop je niet met de gedachte 'als ik het niet had laten aborteren' maar met de wetenschap dat je kind ergens rondloopt. Zonder jou. En dan faal je ook, want jij was zijn moeder. Maar misschien zou ik dat nog het best vinden. Of toch abortus - maar dan wel in een pril stadium. En met de hoop dat het niet zoveel van mezelf kapot zal maken als ik vrees.

Tenzij ik al wat ouder ben. Als ik met mijn studie klaar ben (23 of ouder?) dan vind ik dat ik volwassen genoeg zou moeten zijn om het toch op te voeden. Denk ik. Dan hoop ik maar dat het een lieve huisvader heeft en dan ga ik wel de vrouw die het vlees aansnijdt spelen, weetjewel.

cjvolten schreef:

hoe doen ze dat dan?
ik heb er namelijk geen idee van hoe dat gaat.
ik zelf zou het egt vet moeilijk vinden of ik het hou of weg doe, want ik denk niet dat ik mn opleiding nu zou willen eindigen of mn hele leven nu om die baby laten draaien.

Ze gaan via de vagina met een soort stofzuigertje of een tang naar binnen en zuigen/knippen het kind weg. Het allervreselijkste is om te zien dat zo'n babytje helemaal wegkruipt voor die 'stofzuiger'.
Bij late abortussen rond de 21 weken moet de aborteur kiezen tussen het gedode kind intact naar buiten te halen of in stukken. Dat is echt vreselijk als je er goed over na denkt.

Er zijn altijd nog andere mogelijkheden dan abortus. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om het kind ter adoptie te stellen. Dan weet je nog dat je kind leeft, ademhaalt, voetbalt of met haar vriendinnen kletst. Als je dat voor je ziet, is de keus tussen dood en leven toch niet zo moeilijk?!
En, er zijn mensen die ontzettend graag kinderen willen en ze niet kunnen krijgen. En er zijn mensen waar het 'ongelukje' weg word gehaald omdat hun carrière belangrijker is.
Je krijgt echt geen kloteleven met kind en je zult er vast van houden.

Ik zou het nooit over mijn hart verkrijgen om leven uit mij weg te laten halen. Het is een kind, het heeft ook recht om te leven.

[Em.]

Nikki. schreef:

Ik zou het nooit over mijn hart verkrijgen om leven uit mij weg te laten halen.

Teenschimmel leeft ook. /spuitelf

Maar als iemand ander jouw kind opvoedt... óf je krijgt er alsnog veel mee te maken/last van bij je studie e.d. (en echt, ik ben geen moederfiguur, ik zal er heus niet zo gelukkig van worden) óf je krijgt er weinig mee te maken en je mist het misschien de hele tijd/voelt je er schuldig over.

[Lorelei]

Als ik op dit moment zwanger zou worden, zou ik het kindje houden. Maar goed, ik ben 23 dus voor mij is de situatie wel een beetje anders. Het zou wel onhandig zijn omdat ik mijn studie nog niet heb afgemaakt, maar ik zou het niet weglaten halen. Ik ben verder niet uit principe tegen abortus maar ook toen ik jonger was, zou ik het waarschijnlijk niet hebben weg laten halen als ik in die situatie zou zijn gekomen.

olha1 schreef:

ik zou schrikken daarna abortus voorstellen maar ik ga niet mijn hele studie ervoor opgeven als zij het wil krijgen mag ze het laten adopteren maar ik ga niet elke dag thuis blijven omdat zei een klein kind wil hebben...

Vind dat eigenlijk een beetje belachelijk; dan moet je maar geen seks hebben op je vijftiende hoor. Als je niet je verantwoordelijkheid wilt nemen in het geval dat je wel een kind zou krijgen (die jij net zo goed gemaakt hebt als zij), dan ben je nog niet oud genoeg om te neuken. Klaar is kees.

OT: Ik zou het per definitie houden, maar ik ben dan ook 26. Idd een andere situatie. Maar vanaf dat ik seks heb (studententijd, paar experimentjes in tienertijd niet meegeteld) zou ik het sowieso hebben gehouden, denk ik, ookal was ik er toe dan toch echt nog niet aan toe.

Vind dat abortus moet kunnen, hoor, maar je moet wat mij betreft wel een erg goeie reden hebben. En wel lekker willen batsen maar geen verantwoordelijkheid willen nemen, vind ik niet bepaald een goeie reden.

Edit: overigens vind ik dus niet dat hij dan maar het kind zou moeten houden; ik vind dat hij geen seks moet hebben.

[:DELICIOUS]

Als ik op dit moment zwanger zou worden, dan zou ik het houden. Ikzelf denk dat ik een abortus psychisch niet aan zou kunnen, op de langere termijn gezien. In het geval van een verkrachting vind ik het wel anders. Dan zou ik abortus overwegen, omdat het dan iets heel anders is. Maar als ik nou zwanger zou raken van mijn vriend, dan zou ik het zeker niet weg laten halen. Ook al is het voor mijzelf misschien niet zo praktisch.

cjvolten schreef:

Als jij/ je vriendin nu zwanger zou worden wat zou jij dan doen?
En wat vind jij van abortus?
Vertel er ook ff bij wrm....
Ik ben 14 heb er dus nog niks mee te maken was gwn benieuwd

tegenwoordig is zwanger zijn op je 14e niks nieuws meer

[olha1]

als je mijn post leest zie je eigenlijk staan van: ik zal eerst voordoen als iemand die aardig is en daarna je ingewanden eruit snijden xD

[Volk]

Ik zou op elk moment van mijn voorgaande leven het kind hebben gehouden en hebben afgestaan ter adoptie behalve nu. Als ik nu zwanger raak ga ik naar een abortus kliniek. Ik heb het hier ook al jaren geleden met mijn vriend over gehad en nog steeds af en toe. Als ik nu zwanger raak krijg ik studievertraging, kan ik geen opleiding meer afmaken, zit ik dus met een grote studieschuld en zal ik geen fatsoenlijk werk kunnen doen om het kind te onderhouden. Misschien dat ik het kind over 5 jaar wel zou houden (en misschien dan ook zelf houden). Maar ik wil helemaal geen kinderen dus ik ben heel voorzichtig.

Ik zou een abortus niet aankunnen, ik zou helemaal doordraaien denk ik Vijf jaar geleden zou ik waarschijnlijk nog wel aan adoptie gedacht, maar dat is inmiddels ook niet meer zo.
Ik zou het kind houden. Ik heb een heel stabiele relatie en wil sowieso heel graag (een) kindje(s). En als het dan zo is dat ik zwanger raak, komen we daar samen vast wel uit.

Ik ben afgestudeerd, gezond, heb een stabiele relatie en wil ooit kinderen, dus dan zou het natuurlijk van de gekke zijn om abortus te laten plegen of het kind af te staan alleen omdat ik het een paar jaartjes te vroeg vind.

Ik ben wel voor de mogelijkheid voor elke vrouw om voor abortus te kiezen. Ik ben overigens ook voor de mogelijkheid voor elke man om bij een ongewenste zwangerschap van zijn partner te kiezen om niet voor het kind te zorgen, op voorwaarde dat hij wel anticonceptie heeft gebruikt en alles.

[Vogelvrij]

En wat vinden jullie van het plan om abortus om sociale redenen (omdat de vrouw er nog niet aan toe is, nog te jong is e.d.) los te koppelen van abortus om medische redenen (bijv. omdat het kindje ernstig gehandicapt is), dat vanaf 20 weken of zo het alleen nog om medische redenen mag? Want dat lijkt mij op zich wel een goed plan.

Het zou wel heel vreemd zijn als ik zwanger zou zijn, maar mocht dat zo zijn, dan zou ik het zeker houden.

Vogelvrij schreef:

En wat vinden jullie van het plan om abortus om sociale redenen (omdat de vrouw er nog niet aan toe is, nog te jong is e.d.) los te koppelen van abortus om medische redenen (bijv. omdat het kindje ernstig gehandicapt is), dat vanaf 20 weken of zo het alleen nog om medische redenen mag? Want dat lijkt mij op zich wel een goed plan.

Het zou wel heel vreemd zijn als ik zwanger zou zijn, maar mocht dat zo zijn, dan zou ik het zeker houden.

Ik weet niet hoe het wettelijk precies zit, maar dat is in de praktijk al zo, een abortus na de 20e week wordt vrijwel altijd gedaan vanwege afwijkingen op de 20-weken-echo.

[Vogelvrij]

Ah oké, ik baseerde me op dit artikel: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2672/...eze-tijd.dhtml

Vogelvrij schreef:

En wat vinden jullie van het plan om abortus om sociale redenen (omdat de vrouw er nog niet aan toe is, nog te jong is e.d.) los te koppelen van abortus om medische redenen (bijv. omdat het kindje ernstig gehandicapt is), dat vanaf 20 weken of zo het alleen nog om medische redenen mag? Want dat lijkt mij op zich wel een goed plan.

Ik vind het een ander verhaal wanneer het meisje te jong is (ik vind bijvoorbeeld14, 15, 16 jaar véél te jong voor een kindje), dan wanneer mevrouw er nog niet aan toe is. Toch vind ik het lastig. Ik denk dat ik in zo'n gevallen zou kiezen voor adoptie. Ik ben zéker voor de mogelijkheid tot abortus, maar ergens vind ik het toch raar wanneer iemand een zwangerschap afbreekt 'omdat ik er nog niet aan toe ben.' Als je op een leeftijd bent, waarop je dat met je volle verstand kan zeggen (en dan bedoel ik niet nog vol puberhormonen, maar een jaar of 22, 23 en ouder), ben je ook verstandig genoeg om geen seks te hebben want seks = risico op kindjes. In zo'n gevallen zou ik eerder voor adoptie zijn.

Al vind ik het hele wel/niet abortus gedoe zo ingewikkeld en er zitten zoveel kanten aan dat ik het moeilijk vind om er een vaststaande mening over te geven. Dus misschien denk ik er mogen wel weer andes over

[cjvolten]

Pop_tart schreef:

tegenwoordig is zwanger zijn op je 14e niks nieuws meer

ja das wel waar mis dat toen ik babykleertjes met mn moeder voor iemand van haar werk ging kopen dat die kassamedewerker me zo raar aankeek

[cjvolten]

Vogelvrij schreef:

En wat vinden jullie van het plan om abortus om sociale redenen (omdat de vrouw er nog niet aan toe is, nog te jong is e.d.) los te koppelen van abortus om medische redenen (bijv. omdat het kindje ernstig gehandicapt is), dat vanaf 20 weken of zo het alleen nog om medische redenen mag? Want dat lijkt mij op zich wel een goed plan.
.

Daar ben ik het wel mee eens. Als het maar alleen om medische redenen is Zelf zou ik abortus denk ik wel overwegen omdat ik nu net 14 ben maar als ik over 6,7 jaar zwanger zou worden weet ik bijna zeker dat ik het zou houden. Ik vind het denk ik wel heel erg as je pas na 20 weken bedenkt dat je het niet wil houden dan ben ik denk ik wel tegen abortus als je dan opeens het toch niet wilt houden. Maar als het om medische redenen is is dat goed want dan is het gewoon nodig omdat er anders bijvoorbeeld iets heel ergs kan gebeuren met de moeder. Ik ben alleen wel heel veranderlijk in mijn mening. Want ik kan nu wel zeggen dat t zo is alleen mis als het nou egt zou gebeuren weet ik egt niet wat ik zou doen. Ik zou dan zeker praten en ik heb ook geen idee hoe ik dat aan mn ouders zou moeten vertellen. Is er hier iemand die dit in het egt heeft meegemaakt? zoja wat heb je toen gedaan?

Em. schreef:

Teenschimmel leeft ook. /spuitelf

Maar als iemand ander jouw kind opvoedt... óf je krijgt er alsnog veel mee te maken/last van bij je studie e.d. (en echt, ik ben geen moederfiguur, ik zal er heus niet zo gelukkig van worden) óf je krijgt er weinig mee te maken en je mist het misschien de hele tijd/voelt je er schuldig over.

Kiezen tussen leven en dood.
En als je dan voor dood kiest, dan zou ik pas een schuldgevoel krijgen omdat je kind niet de kans heeft gehad om te leven.

[Pluis]

Ik zou het houden, maar ik ben dan ook al 22 en er denk ik sowieso over een jaar of 5 wel klaar voor, dus dan zou dit alleen wat vroeger zijn.

Ik ben niet tegen abortus overigens. Kindjes zijn leuk, maar als je er niet voor kunt zorgen moet je er niet aan beginnen. Dat betekent ook dat als het misgaat, dat je maatregelen moet kunnen nemen (ofwel abortus)

Vogelvrij schreef:

En wat vinden jullie van het plan om abortus om sociale redenen (omdat de vrouw er nog niet aan toe is, nog te jong is e.d.) los te koppelen van abortus om medische redenen (bijv. omdat het kindje ernstig gehandicapt is), dat vanaf 20 weken of zo het alleen nog om medische redenen mag? Want dat lijkt mij op zich wel een goed plan.

Het zou wel heel vreemd zijn als ik zwanger zou zijn, maar mocht dat zo zijn, dan zou ik het zeker houden.

Vraag me af of er wel zo'n duidelijke grens is tussen sociale reden en medische reden? Sowieso vind ik stiekem dat tenminste 50% van de bevolking zich überhaupt niet zou moeten voortplanten Maar hm, serieus - komt volgens mij zelden tot nooit voor dat iemand na de 20 weken nog abortus laat plegen puur en alleen maar met als reden 'ja ik ben er toch nog niet aan toe'. Dus denk dat een vervroeging van de grens niet echt nodig is.

[gurl19]

Ik ben eigenlijk tegen abortus, maar ik vind het wel goed dat de mogelijkheid is. Maar ik zou het dus zelf nooit doen. Ik zou het kindje altijd hebben gehouden. Ik ben nu getrouwd, en alles is klaar voor een eventuele uitbreiding, maar dat willen we allebei nog niet, dus ik blijf voorlopig nog aan de pil.

Ik vind dat mensen die seks hebben voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken, en niet achteraf abortus moeten plegen!

gurl19 schreef:

Ik vind dat mensen die seks hebben voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken, en niet achteraf abortus moeten plegen!

[Vogelvrij]

Freyja schreef:

Vraag me af of er wel zo'n duidelijke grens is tussen sociale reden en medische reden? Sowieso vind ik stiekem dat tenminste 50% van de bevolking zich überhaupt niet zou moeten voortplanten Maar hm, serieus - komt volgens mij zelden tot nooit voor dat iemand na de 20 weken nog abortus laat plegen puur en alleen maar met als reden 'ja ik ben er toch nog niet aan toe'. Dus denk dat een vervroeging van de grens niet echt nodig is.

Dat was inderdaad ook het bezwaar dat een abortusarts in een ingezonden brief maakte; dat de grens niet altijd even duidelijk is. En mja, er zijn natuurlijk ook gevallen van vrouwen die er pas na een half jaar achterkomen dat ze zwanger zijn, juist omdat ze niet zwanger willen zijn, en dan is zo'n grens voor hen ook niet handig als ze nog abortus willen plegen. Maar ja, aan de andere kant, dan ben je dus al op 2/3e van je zwangerschap, zo'n kindje is al bijna levensvatbaar, het lijkt me toch ook wel goed als die grens juist wat verlaagd wordt eigenlijk... Maar goed, mijn conclusie is dat het een erg ingewikkeld onderwerp is

[Em.]

gurl19 schreef:

Ik vind dat mensen die seks hebben voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken, en niet achteraf abortus moeten plegen!

Ja, dat wel. Of het in ieder geval moeten proberen (want als je je pil vergeet en het condoom scheurt en de apotheek is dicht en je valt van je fiets en je komt in het ziekenhuis dan is het wel een beetje buiten jouw schuld). En ook mét voorbehoedsmiddelen gaat het niet 100% goed, maar dan probeer je het tenminste! En dan hoef je zelf (of je vriendin) ook niet een nare abortus te ondergaan of een kind te krijgen.

Maar eigenlijk vind ik het niet meer dan logisch dat je voorbehoedsmiddelen gebruikt als je niet zwanger wilt worden.

Ik ben 21 en dat vind ik veel te vroeg om moeder te worden, ik ben er totaal niet klaar voor en mijn leven is er ook helemaal niet naar. Ik zit pas in het tweede jaar van mijn studie en zou een kind er dan ook echt niet bij kunnen gebruiken. Als ik nu zwanger zou zijn zou ik denk ik ook voor abortus kiezen, al is het natuurlijk een heel ander verhaal als ik het ook daadwerkelijk ben (schuldgevoelens etc.)

[marrel]

Ik ben niet tegen abortus en ben ook niet klaar voor een kind. Heb geen vaste partner en woon nog thuis. Ik zou abortus heel serieus overwegen, hoewel nu ik een baan heb ik ook zou nadenken over het houden van. Denk dat abortus het wel wint.

Het moet wel héél gek lopen, wil ik nu zwanger worden, maar goed.

Als ik dan zwanger zou zijn, zou ik het denk ik weg laten halen. Ik heb geen relatie, ik leef van een uitkering, ik woon op kamers, ik ben nog herstellende van 10 jaar ziek zijn en op dit moment is het nog te onzeker of ik nog terug ga vallen. Bovendien, bij een zwangerschap mag je een heleboel medicijnen niet slikken waardoor de kans dat ik weer ziek word, wordt vergroot.

Mocht ik over anderhalf jaar nog steeds gezond zijn en met mijn medicijnen kunnen stoppen, dan zou ik misschien gaan overwegen om het kindje te houden. Dan zit ik nog steeds met het probleem van een uitkering en geen opleiding of werk, maar ik denk dat een kind ook heel gelukkig kan zijn ook al heeft het geen wii. Ik denk namelijk dat ik op zich wel een hele lieve moeder kan zijn en ik ben niet dom, dus ik kan het kind ook wel veel leren.

[Gieltjuh]

Als je nog erg jong bent, of te jong om een kind op te voeden, lijkt het mij het verstandigst om het weg te laten halen.(de kans bestaat dat je misschien nooit meer kinderen kan krijgen, dus bedenk goed wat je wilt)

Vaak zijn het de ouders die de zorg op zich kunnen nemen als er een kind geboren wordt, wil je dit wel?

Voor de heren onder ons...
De man dient ALTIJD zorg te dragen voor het kind. Daarmee wil ik zeggen dat je als jongen zijnde weinig tot geen rechten hebt, je kunt alleen maar betalen(en hopen dat je ex jou je kind ook gunt) ook al heb je geen relatie meer hebt met de moeder van het kind.

Dus ik zou zeggen... Doe het SAFE, dus met condoom Of slik de PIL!

Succes met niet zwanger worden..(geniet van sex, maar ga er verstandig mee om)

[HFSH]

Momenteel niet aan de orde, gezien ik geen vriendin heb en van plan ben dat een tijdje zo te houden, maar in het hypothetisch geval zou het een beetje afhangen van de situatie. Als het een langdurige relatie is die verder prima gaat, en de financiële situatie is niet rampzalig slecht, zou ik geen bezwaar hebben om het toekomstig kind te houden. Bij een ONS, of iemand waarmee ik mezelf echt geen kind zie grootbrengen, zou ik toch wat meer bedenkingen hebben. Maar uiteindelijk is het niet aan mij om die beslissing te nemen.
belang toekomstig kind > mening moeder > mening vader

Overigens heb ik absoluut niets tegen abortus. De grenzen tussen 'klomp levende cellen', 'baby', en 'volwaardig persoon' zijn niet heel helder, maar abortus zou wat mij betreft (mits fysiek en psychologisch veilig voor de moeder) tot nog vrij laat gedaan kunnen worden als er een redelijke verklaring is voor het uitstellen.

Ik en een kind? nee dankje, de eerste 15 jaar sowieso nog niet(ben nu 14)
ik heb nog genoeg toekomstplannen en serieus doen is later nog tijd genoeg voor.
als ik over 6 jaar 20 ben wil ik lekker feesten en lol maken, niet telkens met een kinderwagen ernaast.

[LW]

Poeh jeetje dat is echt heel erg moeilijk en het past ook nog niet in het plaatje. Mijn vriend is 22 en ik 20 kwa leeftijd moet het dus kunnen. Maar beiden zijn we nog druk bezig met een studie wat nog wel even duurt en die wil ik eigenlijk niet op gaan geven want ik wil later een goede baan. Dus als ik er optijd achter kom zou ik het weg laten halen, als het niet meer kan is het niet anders en zou ik het ook wel accepteren.

[YumYum]

Haha, denk niet dat m'n vriendin dat grappig zal vinden. Stel dat, dan zou ik het toch weg laten halen denk ik. Ik vind het wel een hele moeilijke keuze en ik kan nu wel zeggen ik laat het weg halen omdat mijn studie, sociale contacten, toekomstige cariere belangrijker zijn op dit moment. Maar of ik dat op dat moment ook nog vind weet ik niet. Maar zoals ik al zei moet het wel heel gek lopen.

[Batave]

Mijn vriendin en ik hebben gezegd dat we ongeveer willen wachten tot ze 25 is, dan ben ik allang klaar met mijn studie en zij wil geneeskunde doen, dus zit dan in co-schappen neem ik aan. Veel eerder hadden we gezegd zouden we laten weghalen. Alleen ik kreeg vanmiddag een smsje: "Als ik zwanger van je zou worden zou ik het niet over mn hart kunnen verkrijgen om abortus te plegen."

Batave schreef:

Mijn vriendin en ik hebben gezegd dat we ongeveer willen wachten tot ze 25 is, dan ben ik allang klaar met mijn studie en zij wil geneeskunde doen, dus zit dan in co-schappen neem ik aan. Veel eerder hadden we gezegd zouden we laten weghalen. Alleen ik kreeg vanmiddag een smsje: "Als ik zwanger van je zou worden zou ik het niet over mn hart kunnen verkrijgen om abortus te plegen."

Als je in je co-schappen zit, wil je écht niet zwanger worden

Freyja schreef:

Als je in je co-schappen zit, wil je écht niet zwanger worden

Nee, doe het dan ervóór (en een jaartje ertussenuit) als je niet wilt wachten tot erna

[Batave]

Freyja schreef:

Als je in je co-schappen zit, wil je écht niet zwanger worden

Ach ja, dat zien we dan wel .

[Daantje_0705]

Ik zei altijd dat ik een abortus zou doen als ik onverwacht zwanger zou zijn toen ik nog studeerde, op kamers woonde en geen vast inkomen had. Ik heb een keer gehad dat ik dacht dat ik zwanger was en toen ging ik er toch ineens heel anders over denken. Nu ben ik 24, heb een vaste baan, een eigen huis, een vaste relatie en wil op termijn wel kinderen. Ik wil alleen wel wachten tot m'n vriend ook afgestudeerd is, een (vaste) baan heeft, ook aan kinderen toe is en we een groter huis hebben maar op zich zou het nu ook prima kunnen mocht het een ongelukje zijn. Tuurlijk is het lastig en niet wat je in je hoofd hebt maar ik zou het er heel moeilijk mee hebben om nu een abortus te doen en dan te zien dat ik niet zwanger kan worden op het moment dat ik het wel graag wil ofzo. En waarom doe je dan een abortus? Omdat je er niet aan toe bent, maar ben je dat ooit echt? Denk dat veel mensen die negen maanden ook wel nodig hebben om aan het idee te wennen.

Ik zou het wel heel eng vinden om nu zwanger te worden gewoon vanuit het kindje gezien. Ik slik medicijnen die je niet mag slikken tijdens een zwangerschap, werk met radioactiviteit wat schadelijk kan zijn en mijn lichaam is er helemaal niet aan toe. Op het werk doen we veel testen van vrouwen die net bevallen zijn en dan is het toch altijd raar als dat mensen zijn uit jouw geboortejaar of later.

[Volk]

Het loskoppelen van medische en sociale redenen vind ik een lastige. Wanneer is een vrouw te jong om een kind te krijgen? Mijn oma is nog van de generatie dat als je klaar was met de huishoudschool je ging trouwen. Zij trouwde dus al op haar 16de en kreeg niet lang daarna kinderen. Zij was dus zeker niet te jong, had een eigen woning met haar man die al een baan had. Wat zijn medische (goede) redenen? Ik weet het allemaal niet.

Gieltjuh schreef:

Voor de heren onder ons...
De man dient ALTIJD zorg te dragen voor het kind. Daarmee wil ik zeggen dat je als jongen zijnde weinig tot geen rechten hebt, je kunt alleen maar betalen(en hopen dat je ex jou je kind ook gunt) ook al heb je geen relatie meer hebt met de moeder van het kind.

Hier ben ik het niet mee eens. Als een man er altijd voor zorgt dat ze het veilig doen en hij met de vrouw heeft besproken dat hij geen kinderen wil en zij dat weet en dus ook meedoet met anticonceptie en ervoor zorgen dat alles goed gaat en ze hebben abortus en alles besproken. Als een vrouw dan toch zwanger raakt en zij kiest ervoor het kind te houden vind ik niet dat ze van de man mag eisen dat hij zorg draagt voor het kind. Zij breekt de overeenkomst, daar heeft ze in haar eentje voor gekozen en dan moet ze niet verwachten dat de man daarvoor opdraait. Daarbij vind ik ook dat een vrouw een man niet mag weigeren zijn kind te leren kennen tenzij er serieuze redenen voor zijn, dat de man bijvoorbeeld een gevaar voor het kind is. Dat hij niet heeft meegeholpen met betalen of opvoeding vind ik zelf geen goede reden.

Ik vind sowieso dat mannen veel meer recht zouden moeten hebben op dit gebied. Nu is het zo dat een man een vrouw niet kan dwingen abortus te plegen, maar een vrouw kan wel gewoon besluiten dat de man geen kind krijgt ook al is die al in de maak.


Ik had trouwens eerder gezegd dat ik op dit moment in mijn leven abortus zou plegen. Dat staat er zo wel heel makkelijk maar ik denk dat dat een ontzettend moeilijk iets zou zijn. Vanaf het moment dat ik zou weten dat ik zwanger was zou ik van het kind houden. Dus dan is het heel moeilijk allemaal. Maarja, als het echt liefde is zal ik geen kind op aarde zetten in deze tijden dat ik mezelf maar net wel/net niet overeind kan houden.

[synbitz]

TEGE DE MUUR ZETTEN.... EN STAMPEN MAAR,

niet heus ; )

@synbitz: ik snap dat je het al grapje bedoelt, maar ik vind het toch erg onsmakelijk, krijg er nare beelden bij...

[cjvolten]

idd ik ook

[Nona]

Ik zou stiekem heel blij zijn, gaan klussen om een kamer klaar te krijgen, dingen voor mijn werk regelen en namen uitzoeken. Voor mij is het geen probleem, ik heb het alleen pas over een jaar of twee in de planning staan, maar dat heeft meer praktische redenen dan dat ik nog niet aan kinderen toe ben.

Wat ik een paar jaar geleden had gedaan weet ik niet. Ik denk niet dat ik abortus aan had gekund, dus dan maar je leven omgooien. Maar dat moet hypothetisch blijven, gelukkig.