Zou het zo gaan?

[Dying Bride]

M'n vinger trilt als ik op de bel druk.
De schrille kreet weerklinkt in m'n hoofd, misschien wel minuten lang. Een bekend gezicht verschijnt achter het ruitje van de deur, waardoor ik glimlachend naar binnen kijk.
Het gezicht kijkt terug, maar met een blik die ik niet thuis kan brengen.
De deur zwaait eindelijk open en met een hese stem zeg ik: Hoi ken je me nog?
Het gezicht, wat nu ook een lichaam bij zich heeft kijkt me aan alsof het water ziet branden. De ogen in het gezicht tenminste.
De lippen vertellen me dat ze me niet meer kennen.
Ik leg het uit, en begrijp het. Het is ook zo lang geleden. Ik ben het, kelly!
Kelly?
Jah Kelly je weet wel. Dat meisje van toen...
Nee sorry echt niet ik ken geen Kelly...
Ik heb ook niet echt een kelly gekend.
Maar?!?!?!
uhm...
Ik krijg het moeilijk daar, in de voortuin.
Ik knipper met m'n ogen alsof ik niet anders kan, en kijk het persoon in de deuropening aan, al zie ik alleen een silhouet door een waas van tranen.
Ik draai me om en loop terug naar m'n auto.
Als ik de sleutel omdraai, huil ik vollop, en bedenk... zou ze me echt niet meer kennen?
M'n beste vriendin van toen?

[Santoro]

een tikkeltje aangedikt... maar daardoor krijgt het wel humor. maar moet zeggen, vind jou humor aardig triest...
maar ja wie ben ik???

Santoro schreef:
een tikkeltje aangedikt... maar daardoor krijgt het wel humor. maar moet zeggen, vind jou humor aardig triest...
maar ja wie ben ik???

Ik zie hier geen humor in ofzow, en zo is het denk ik ook helemaal niet bedoeld, dus ik snap niet wat jij nou lul..

Ik vind het als gedicht/verhaal niet heel mooi geschreven, maar wel heel zielig..

Sterkte, Marleen

[ekki]

ik zie dit meer als een verhaal.

DoP --> K&L