Last van verlegenheid

[anoniempje0]

Het klinkt een beetje raar, maar ik vindt het heel vervelend dat ik zo verlegen ben
Ik heb heel vaak moeite om normale gesprekken aan te gaan met vooral mensen die ik nog niet goed ken.. het is niet zo dat ik altijd zo'n erg stille type ben, want thuis met familie enzo ben ik juist best druk, maar eenmaal bij anderen voel ik me niet om m'n gemak en kan ik niet goed meepraten met gesprekken die ze voeren.. Ik vindt het moeilijk om dingen te zeggen dat waar iedereen straks helemaal niet mee eens is.. Het heeft ook wel wat te maken dat ik heel weinig zelfvertrouwen heb en mezelf lelijk vindt waardoor ik ook minder durf te zeggen.
In de klas zou ik nooit zomaar tegen iemand in kunnen gaan, omdat ik dan in mezelf allemaal dingen denk dat ik denk dat de rest het ook wel zo zal denken over mij, van bijv 'en wie ben jij nou weer om dit te zeggen' enzo.. ik voel me gewoon wat minder dan de rest.. Ik haat het echt dat ik zo verlegen ben en ik vindt het moeilijk om dat zomaar te veranderen.. Zelf heb ik eerst zitten denken van dat ik misschien iets aan mezelf kan veranderen door bijv een neuscorrectie omdat ik een best dik neus heb vindt ik, en dat ziet er niet uit :$ en soort wallen onder m'n ogen of wat vet laten weg halen..Het is niet zo dat ik gepest wordt .. maar soms heb ik wel het gevoel dat anderen me liever niet zien staan? ik voel me op de een of andere manier genegeerd door anderen.. maar het is niet zo dat als ik ze wat zou vragen ze geen antwoorden zouden geven, het is meer van dat ze niet zelf naar me toekomen om een gesprek te beginnen, maar waarom zou iemand naar me toekomen als ze toch wel ong weten dat ik zo'n stille type ben/lijk ... Ik val niet echt op..
Ik ben bang voor de toekomst met vooral over of ik zo wel ooit een vriendje zal krijgen.. Als ik al moeite heb om lange gesprekken aan tegaan en met dit uiterlijk..
het zit me ook in de weg met wat ik later allemaal wel zou willen gaan doen, bijv ik zou het heel leuk vinden om naar het conservatorium te gaan, maar daar denk je weer aan dat je optredens moet geven voor een zaal met mensen en ik zou dat niet durven denk ik, en ook weer gedeeltelijk met m'n uiterlijk te maken dat ik liever niet heb dat iedereen me zo ziet tijdens optreden enz, ik zou zo niet kunnen bedenken wat op dit moment bij me zou kunnen passen ..
Ik schaam me heel vaak en snel over zelfs van die kleine dingen. Ik vind het zelf heel irri van mezelf Ik zou heel graag willen veranderen en meer zelfvertrouwen willen krijgen en geen moeite meer met durven praten tegen anderen.. Tijdens het praten tegen bijv een leraar ofzo durf ik ook niet in de ogen te kijken :$ terwijl het gewoon een leraar is..
ik snap mezelf niet het gaat vanzelf dat ik zo doe, ik denk er niet bij na..

Wat hier nu allemaal heb geschreven zou ik in het echt nooit tegen iemand durven zeggen, of als ik het moeilijk heb met iets..Ik praat niet graag over dat ik het zo moeilijk heb. Of Ik vraag niet snel naar hulp, vindt het makkelijker om me bezig te houden met iemand anders helpen die het moeilijk heeft.
via bericht is het makkelijker omdat ik dan anoniem kan blijven, want ik zou nietwillen
dat iemand die ik ken dit allemaal over mij zou lezen, ik voel me er ongemakkelijk bij als ik het over problemen heb die over mij gaan.. want ik ben ook bang om 'zielig' en 'aandachtstrekkerig' over te komen

Het is best lang geworden maar ik hoop dat er iemand is die zin/tijd heeft om me wat tips te kunnen geven wat ik zou moeten doen. Ik zal er heel veel aan hebben..

--> Psychologie! Hoe oud ben je? Je bent heel erg onzeker, da's nergens voor nodig. Er zijn een hele hoop cursussen, als je op een school zit kun je vaak via een decaan ofzo vragen wat er beschikbaar is.

[rallone]

ik heb vaak het zelfde als jou alleen voel ik me niet onzeker over mijn uiterlijk. ik probeer nu af en toe iemand op straat in 1x aan te spreken om de weg te vragen ook al durf ik het vaak niet. terwijl het helemaal geen groot probleem is als je het eenmaal hebt gevragen. dan denk ik echt "was dat nou zo moeilijk". Er is vast wel een jongen die jou leuk vind. ik zou in iedergeval niks aan je uiterlijk veranderen dan word het meestal alleen maar lelijker.

[yoursong]

ik denk dat gebrek an zelfvertrouwen hier zwaarder weegt dan de verlegenheid.
De verlegenheid is wat voortkomt uit je gebrek aan zelfvertrouwen.
Als ik jou was zou ik dat proberen aan te pakken.

Je kan in gesprekken of discussie niet constant bang zijn om af te gaan of dat mensen je niet serieus nemen.
Als je dat uitstraalt dan zal dat ook eerder gebeuren.
Jij hebt net zoveel recht om je te mengen in een gesprek en juist degene die altijd maar aan het woord zijn worden vaak minder en minder serieus genomen (want hij/zij heeft altijd wel wat te zeggen).
Denk niet na bij wat men denkt over wat jij zegt maar denk erbij na hoe erg jij overtuigd bent van hetgeen dat je zegt.

Uiterlijk is altijd een lastig verhaal want je kan iemand knap vinden terwij diegene zichzelf juist niet zo mooi vind.
Ook dit heeft met zelfvertrouwen te maken.
Hoe vaak valt je oog op een stelletje waarbij je denkt: hé die gozer past niet bij die meid, hij is veel te knap voor haar (of andersom).
Je kan geen mensen aan je binden puur door je uiterlijk maar des te eerder al je zelfverzekerd en vrolijk in het leven staat.

Ga daar voor en geloof in je eigen kennis en kracht!

gl!

[Pluis]

dit past beter op psychologie

[Mrfatoes99]

Je moet zelfvertrouwen opbouwen. Er zullen vast cursussen of trainingen voor zijn. Google dat ff je vindt zeker wat. Je kan ook gwn jezelf trainen door bijvoorbeeld elke dag minimaal 1 voor jou onbekend persoon aan te spreken. Dan kan je de tijd of de weg vragen en later egte gesprekken aangaan. Veel succes!