Frustraties over groepsprojecten

[Annie Koek]

Een grote irritatie van mij is het samenwerken in een groep waarvan je weet dat een bepaalde groepsgenoot niks tot weinig heeft gedaan en er toch mee weg komt. Persoonlijk heb ik vaak in zo'n groep gezeten en kan er erg gefrustreerd van worden. Nu ben ik benieuwd of er meer mensen zijn met deze frustratie en wat jullie eraan doen...

[brands]

Heb het vaak genoeg meegemaakt, maar 't is lastig om achteraf te zien dat iemand weinig gedaan heeft. Daarom komt men er vaak mee weg .

Wat ik in ieder geval altijd gedaan heb ik in ieder geval de docent/begeleider aanspreken (tenminste was bij ons zo had je 1 begeleider die je kon raadplegen voor alle vragen). Ga niet altijd bij de eerste keer dat het gebeurt er heen, maar spreek eerst je groepsgenoten er op aan. Zodat hun niet denken dat het in eens uit de lucht komt vallen wanneer de docent hun er op aan spreekt.

Zorg er voor dat je zelf goed bijhoud wat je gedaan hebt, zodat je dit achteraf altijd aan kan tonen. Heb ik in ieder geval wel eens gedaan, aansturen op individuele beoordeling. Dan ben jij niet de pineut dat je een lager cijfer krijgt dan de rest, zou niet eerlijk zijn. Dan krijg jij misschien wel een voldoende en de rest een onvoldoende en dan moeten ze zichzelf er maar mee redden.

Succes en ik hoop dat je hier wat aan hebt. Hoop dat je het niet te vaak meemaakt, er is namelijk niets zo vervelend als dit.

[Schrödinger]

Nooit problemen mee gehad. De oplossing is om geen simpele opleiding te doen, zodat je niet omringd wordt door debielen.

Fysieke overmacht laten gelden en dreigen als diegene niet zijn/haar best gaat doen.

[Tink*]

Als het kan je eigen groep samenstellen. Anders gewoon de faler duidelijk maken wat je van hem/haar verwacht en ook vertellen wat de consequenties zijn als ie weer faalt. En dan ook doorpakken. Kick een faler gewoon je groep uit, laat hem/haar de opdracht maar alleen doen of overdoen.

[Duckdonkey]

Wat ook altijd helpt is op papier zetten wie wat doet, als er dan iets niet gedaan is is meteen duidelijk wie het had moeten doen en kan diegene het ook niet ontkennen of zeggen dat hij/zij er niets vanaf wist.