Simpele Boom

[Dreampoet]

Simpele Boom

Als een druppeltje traan
Op een lege vlakte drupt
Dan zal daar heen wind
Over jouw bodem lente
Zaaien, het leven aaien

Want als jouw kinderen
Later lezen in het boek
Moeten ze dat doen in de schaduw
Van de boom ontsprongen
Waar jij jouw dood lichaam achterliet
Onder de schaduw van jouw herboren
Hart, vergeten liefde vergeet me niet

Ik weet het ook wel, dit is niet de poëzie die ik meestal schrijf, maar de laatste tijd wordt poëzie persoonlijker, deze draag ik op aan mijn gestorven oma , een jaar geleden verliet ze mij, maar ze leeft nog in mijn denkwereld , daar leeft ze voor altijd

Groetjes, Dreampoet

[Secreet]

Het is echt een prachtig droomgedicht, je gedichten brengen me vaker in die sfeer, onwerkelijk mooi beschrijf je alles, maar toch zo intens verdrietig, zoals dit, prachtig

[Dreampoet]

Secreet schreef:
Het is echt een prachtig droomgedicht, je gedichten brengen me vaker in die sfeer, onwerkelijk mooi beschrijf je alles, maar toch zo intens verdrietig, zoals dit, prachtig

En toch, goeie dichteres, is dit niet totaal fantasie. Soms kunnen dingen die je hoort, of leest, je bepaalde situaties laten doorzien. Ik blijf supervaag (en gniffel daarbij een beetje )... maar zie het zo: ik vond m'n inspiratie wat iemand anders me vertelde over het houden van dagboeken. Ik heb het echter teruggebracht tot mijn droomwereld, en het gegeven aangevuld. Vaag, het blijft vaag

Groetjes, Dreampoet
ps: natuurlijk gedankt voor de reactie

[Gothic]

ik vind die boom erg mooi ... verder sluit ik me bij Secreet aan...

[Woodstock]

zeer zeer mooi
ik zou het willen zingen...

[iamre18]

*schouderklopje*