In dit geval acht ik een uitleg vooraf noodzakelijk, vandaar. Dit is een serie gedichten, verhalen van mij, mijn leven, hoe ik het zie. Denk niet dat ik zielig ben, daar wordt aan gewerkt

Ehehm, even serieus, nu. Sommige stukken, zoals de draken, zijn in verband te brengen met een eerder gedicht van me, dat over draken ging. Dit zijn andere draken, een heel andere categorie, hier zijn dat soort draken niet. Misschien dat sommige personen zich ergens in herkennen, eigenlijk is maar een persoon buiten mij daar toe gerechtigd, maar die weet dat zelf wel. In "de ander" staat een bepaalde zins-structuur die wat ongelukkig uit te leggen valt. Laat het voldoende zijn te zeggen dat dat stuk gedeeltelijk autobiografisch is, gedeeltelijk niet, hoeven jullie je daar niet aan te storen

. Mijn excuses voor het profane taalgebruik, zit me ook niet lekker vanuit poëtisch en ethisch gezichtspunt, maar dat is zoals ik ben, helaas, daarom heb ik het er in laten staan. (overigens niet zo dramatisch als 'de kleine dromer')
Nu even een ander verhaal. Ik probeer al tijden wat moeilijker dingen te doen dan eenvoudige gedichtjes voor in je agenda schrijven, om het zo te stellen. Dit is een experiment met een verhaalstructuur, ook wat langer dan normaal, maar wel (hoop ik dan) duidelijk gestructureerd. Zouden jullie daar je commentaar op toe willen spitsen? Ik weet best dat het een eenvoudig metrum heeft en de rijm ook niet overnaarhuisschrijfbaar is. Boodschap, gewoon een tussentijdse analyse van moi, ook niets om je druk over te maken.
Ondanks dat ik vind dat gedichten zonder verhaal erbij gelezen moeten worden, dan eindelijk,
de vraagklacht
"onomgeving"
groot en wijds de vele velden
alle kleur van Nederland
maar in plaats van vogels fluiten
klinkt er niets dan aso schelden
iedereen praat
iedereen lacht
niemand huilt
iemand wordt verkracht
fietsend over rechte wegen
dwaling blijft onmogelijk
voorspoed komt per fietscomputer
maar niet om zwervers op te vegen
maar ik praat
en ik lach
dus ik huil niet
wie heeft dit bedacht
"de mij"
na een veertien jaar leren
met een stempel hoogbegaafd
in voor 1000 euro kleren
volgens iedereen beschaafd
autochtoon en zeer sociaal
goede ouders en agnostisch
zelfs fysiek klop ik, helemaal
de conclusie is fantastisch
"de ander"
liggend tussen maar ook met
lust en liefde in jouw bed
zachtjes fluister ik de waarheid
dat jij de liefste bent
dromend met mijn blik in je ogen
schenk ik aandacht vol vermogen
geen denken aan de mensen buiten
misschien alleen omdat je dat verdient
woorden schijnen ontoereikend
maar toch
hoe je kijkt als je ze hoort
toereikend, toch
"de aardigen"
geloofd zijn slechts de aardigen
ik geloof weer, maar sinds kort
geloofd zijn die verstandigen
nu ze zijn moet ík weg, vort
het afscheid was nodig, blijkbaar
om ogen te ontsluiten, schijnbaar
aardigen, het ga u goed, bedankt
tranen, misbaar
aardigen, vaarwel
"de draken de trollen"
de draken trollen met wapens en grollen
drinken en zwelgen verdomme verdelgen
niet lief en niet schattig niet grappig niet aardig
geslepen vernuftig te heftig en duchtig, slechts vaardig
in
pijn
doen
da
te veel en te vaak en te gek en de baas
onverdiend en onverdraagzaam ongelukkig buitensporig dw
"eindfraas"
waarom leef ik
als een straf
of als zegen
voor de maarschappij
eerst geboren
dan geschonden
toen verloren
maar misschien
alleen maar
misverbonden...