Self-serving bias; waarom anderen gelukkiger zijn..

**10-09-2002, 18:54**

Self-serving bias; waarom anderen gelukkiger zijn..

Oftewel: waarom je beter niet al te realistisch bent

Citaat:

Mensen hebben doorgaans behoefte aan een positieve zelfevaluatie. Een direct voortvloeisel hieruit is de zelfdienende vertekening (self-serving bias) in attributie. Mensen schrijven een behaald succes meer aan zichzelf toe dan falen.

Een nadeel van het positieve zelfbeeld dat mensen creëren, is dat zij op grond van optimisme en overschatting van eigen hoedanigheden ondernemingen beginnen die niet zelden schipbreuk lijden. De voordelen zijn echter waarschijnlijk groter. De ondernemingen lijden lang niet altijd schipbreuk en als we falen niet aan ons zelf toeschrijven, dan blijven we volhouden.

Bron: Sociale Psychologie (Meertens en von Grumbkow)

Het bovenstaande geldt - of je dit nu stom gaat vinden of niet - voor psychisch gezonde mensen. Ieder evenwichtig mens met een spoor van zelfvertrouwen houdt (onbewust) zichzelf voor de gek, zodat deze met plezier door het leven gaat

Doorgaans zien mensen dus niet welke risico's ze nemen en zijn ze geneigd te denken dat hún niets overkomt of dat ze toch niet falen en wanneer ze falen dan ligt het nooit aan hun.

Ik - rasechte negativo - kon me vaak irriteren aan dit gedrag van anderen (vooral als ze me teleurstelden met iets). Het is best geinig om dan te lezen dat dit bij de mens hoort om zijn kansen in het leven te verhogen en het algemene welbevinden sterkt.

Het laat me echter bij 1 ding stilstaan: doe ik mezelf geen onrecht aan wanneer ik te realistisch denk?

En jawel, het blijkt nog zo te zijn ook. Wanneer ik iets ondernemen wil, zie ik gelijk wat er allemaal fout kan gaan en kijk ik realistisch naar mijn eigen capaciteiten teneinde vaak te concluderen dat de kans dat mij iets daadwerkelijk lukt, gering is. Hoewel ik meestal nog een beetje hoop houd, is het gevolg van deze conclusie een zichzelf bevestigende voorspelling (self-fulfilling prophecy) toegepast op mezelf: als ik verwacht te falen, zal ik hoogstwaarschijnlijk ook falen.

Hoe zou de wereld zijn als ik heerlijk naïef ten opzichte van mezelf zou zijn? Als ik net als elk gezond mens - met een zoet vertekend zelfbeeld - door het leven zou gaan? Stelt zich de vraag of naïviteit per definitie wel zo negatief is, want zoals het al geopperd wordt in de literatuur: "de ondernemingen lijden lang niet altijd schipbreuk".

Na ja, de volgende die zijn eigen falen afschuift op situationele factoren - waar ik me vroeger mateloos aan irriteerde - zal ik in ieder geval van harte feliciteren met zijn vertekende zelfattributie

Gothic · **10-09-2002, 19:05**

Het heeft wel iets...

Maar ja, ik zou niet zo kunnen denken

, ook niet willen, want ik denk dat je eerder faalt als je de risico's niet ziet, dan als je ze wel ziet en met die informatie zorgt dat hetgeen je wilt, toch lukt...

REIE · **10-09-2002, 21:24**

Depressief realisme; term van Dylan Evans.

REIE

**11-09-2002, 08:16**

Citaat:

Gothic schreef:
ik denk dat je eerder faalt als je de risico's niet ziet, dan als je ze wel ziet en met die informatie zorgt dat hetgeen je wilt, toch lukt...

Het probleem is enkel en alleen dat je een hoop dingen niet doet, omdat je veel risico's ziet.

Als we willen slagen, moeten we bereid zijn te falen.

Citaat:

REIE schreef:
Depressief realisme; term van Dylan Evans.

Yup, zo staat het ook in de literatuur.

Uit een depressie te komen,
is leren te dromen

**11-09-2002, 16:43**

Heej, zit best wat in ja..

Ik zie idd ook altijd allerlei risico's bij dingen die ik wil (zoals alleen reizen), die risico's zijn er uiteraard... Maar wanneer ik me daar voortdurend van bewust blijf, zal ik altijd te angstig zijn om daadwerkelijk te gaan. Maar dit heeft dan weer niet echt met zelfbeeld te maken.

Ik merk idd dat nu ik gelukkiger ben, mn zelfbeeld en het geloof in mn eigen capaciteiten meer is, maar ik vraag me dan echter af of dit wel te weiten valt aan een vertekend zelfbeeld? Het meeste van dat zelfvertrouwen komt namelijk uit ervaring. Door op mn vaders werk dingen te doen, en het goed blijken te doen + er complimentjes over krijgen, geeft me het vertrouwen dat ik die dingen kan. De opmerkingen dat ik het sneller en beter doe dan mensen die ervoor zijn opgeleid, laten mij concluderen dat ik meer kan. Is het dan zozeer een verkeerd zelfbeeld, een droombeeld?

Of ben ik gewoon geen gezonde geest en geldt het dus niet voor mij

Ik weet dat ik aardig pessimistisch kan, maar van bepaalde dingen heb ik toch echt het vertrouwen dat ik het kan, zoals slagen voor mn eindexamen, ik twijfel er niet over dat ik slaag.

Maar er zal zeker iets inzitten. Want moet je om in deze wereld waar toch heel veel gruwelijks om je heen gebeurd en mensen elkaar ontzettend veel pijn doen niet gewoon een bord voor je kop hebben om daar nog gelukkig in te zijn? Als je je bewust zou zijn van alle ellende om je heen, en alle risico's, zou je nooit gelukkig kunnen zijn.

Naïviteit kan echter ook te ver gaan. Als je namelijk voor echt alles een bord voor je kop hebt, zal je daar een keer gigantisch tegen aanlopen aangezien dan anderen om je heen dat bord niet voor hun kop hebben en de realiteit wel zien waardoor jij gekwetst zal worden. Vb. Een vriendin van mij is ontzettend optimistisch, en daarbij ook naïef. Ze ziet niet, wat iedereen om haar heen wel ziet, dat de relatie waarin ze zit niet gezond is en haar gedrag daarin ook niet. Ze pikt daadwerkelijk alles van die jongen, wat hij haar ook flikt, ze wil het niet zien. Maar die jongen zal de realiteit wel zien en het ws op een gegeven moment uitmaken aangezien haar gedrag heel beklemmend werkt.

EvilSmiley · **11-09-2002, 17:50**

is het dan niet eerder een negatief zelfbeeld?
Dat is dat minstens zo erg als een positief zelfbeeld.

Je onthoud dan jezelf de mogelijkheid om ergens aan te beginnen, lauter omdat je denkt dat het gaat mislukken. Met een positief zelfbeeld ben je dan nog beter af, omdat je dan ervaring kan krijgen in het gene dat je doet.

**11-09-2002, 17:55**

Citaat:

EvilSmiley schreef:
is het dan niet eerder een negatief zelfbeeld?
Dat is dat minstens zo erg als een positief zelfbeeld.

Je onthoud dan jezelf de mogelijkheid om ergens aan te beginnen, lauter omdat je denkt dat het gaat mislukken. Met een positief zelfbeeld ben je dan nog beter af, omdat je dan ervaring kan krijgen in het gene dat je doet.

that's the whole point

**11-09-2002, 19:09**

Citaat:

Dusjcrib schreef:
Naïviteit is ook niet goed

Hmm, het is net zoals Ying en Yang. Je mag niet te realistisch zijn (leidt tot depressie), maar ook niet te naïef (leidt tot misbruik).

Het punt is dat een beetje optimisme - over het eigen kunnen en de eigen situatie - noodzakelijk is. Zonder het is de wereld rondom pijnlijk en begeef je jezelf in een neerwaartse spiraal.

**12-09-2002, 15:40**

Citaat:

******** schreef:
Hmm, het is net zoals Ying en Yang. Je mag niet te realistisch zijn (leidt tot depressie), maar ook niet te naïef (leidt tot misbruik).

Het punt is dat een beetje optimisme - over het eigen kunnen en de eigen situatie - noodzakelijk is. Zonder het is de wereld rondom pijnlijk en begeef je jezelf in een neerwaartse spiraal.

Dat is zeker zo, en er moet inderdaad evenwicht zijn tussen die dingen.. als een evenwicht tussen optimisme en pessismisme, geen van beiden zijn, maar iets er tussenin zeg maar..

Ik denk alleen niet dat het optimisme over je eigen kunnen en situatie perse jezelf voor de gek houden is..

10-09-2002, 19:05
Gothic	Het heeft wel iets... Maar ja, ik zou niet zo kunnen denken , ook niet willen, want ik denk dat je eerder faalt als je de risico's niet ziet, dan als je ze wel ziet en met die informatie zorgt dat hetgeen je wilt, toch lukt... __________________ ~ Maybe it won’t last forever, but who says the best loves do ~ November is all I know, and all I ever wanted to know ~

10-09-2002, 21:24
REIE	Depressief realisme; term van Dylan Evans. REIE __________________ Nu zal ik doden u beide, Elegast u ende uw paard. Ten zi dat gi ter vaart, Nederbeet optie moude: Zo mag uw ors t lijf behouden.

11-09-2002, 17:50
EvilSmiley	is het dan niet eerder een negatief zelfbeeld? Dat is dat minstens zo erg als een positief zelfbeeld. Je onthoud dan jezelf de mogelijkheid om ergens aan te beginnen, lauter omdat je denkt dat het gaat mislukken. Met een positief zelfbeeld ben je dan nog beter af, omdat je dan ervaring kan krijgen in het gene dat je doet.

Advertentie