|
Buiten...
De wereld lijkt verlaten,
op enkele stemmen na.
Schaduwen achtervolgen me,
maar ik weet dat ze niet echt zijn,
Ze maken dat ik sneller ga.
Mijn bloed stroomt sneller dan de regen,
die op mijn wangen rust.
Die wangen zijn niet schoon te spoelen,
dat is maar goed ook,
want jij hebt ze gekust.
Buiten lijkt een eeuwigheid,
toch zo kort en snel vergeten.
Wat ik van binnen voel, ligt buiten,
op de stoep, in de regen,
vergeten.
Geen idee hoe het te noemen
Het glas raakt leeg,
de rook lost op,
en jij bent in gedachten.
Nog steeds niet vergeten,
en god mag het weten,.
waarom ik er nog op zou wachten.
De klok slaat middernacht,
en de sigaret brandt op,
nauwelijks aangeraakt.
Nog steeds speelt mijn hart,.
even verward,
en ongemaakt.
De drank verdwijnt bij vlagen,
de helderheid komt niet,
komt nog lang niet opdagen.
En jij ligt hier, naast mijn handen,
die langzaam branden,
van verbrandde sigarettenlagen.
Is dit de liefde,
die je eens belooft hebt,
gezegend door drank,
totdat het weg-ebt.
(Vind alleen het einde wel goed)
Aan een hele lieve jongen
ik denk dat ik beter schrijven kan,
dan dat ik je kan zeggen.
Dat ik voor jou de wereld over wil,
en grenzen wil verleggen.
Ik denk dat ik beter zingen kan,
dan een liefdesbrief aan je schrijven.
waarin ik vraag of je van me houd,
en voor altijd bij me wil blijven.
Maar dan, denk ik toch dat ik beter,
niets zeggen kan, want de woorden,
blijven steken in mijn keel,
en mijn hart, waar ze eigenlijk hoorden.
Dus denk ik dat ik stilletjes,
maar (binnen) van je houden moet.
En al zeg ik het niet al te vaak,
ik hou van je, is wat het doet.
warrig
Hand in hand,
in gedachten verzonken.
Tand om tand,
in de liefde verdronken.
Ben je blind genoeg,
om niet te zien.
Dat jouw hand
de jouwe droeg,
Misschien.
Zijn je ogen dichtgegroeid,
of verlaten door het licht.
Kun je elkanders hand nog vinden,
met je ogen dicht?
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|