ware karakter...

[sweetangel19]

Ware karakter...

Als je van de een op de andere dag,
voor een probleem komt te staan,
en je weet niet meer welke kant je op moet gaan,
dan is een vriend een goede steun en toeverlaat,
op die momenten dat het even niet zo lekker gaat.

Als je als mens plotseling verkeert in nood,
dan is de behoefte aan vriendschap heel erg groot.
Maar als je ze nodig hebt is er geen te vinden,
dan zijn ze spoorloos al je vrienden.

Als je dat moet doormaken doet dat pijn,
want je begrijpt niet dat mensen opeens zo anders kunnen zijn.
Ze waren toch altijd met je begaan,
waar waren ze dan toen je alleen kwam te staan?

Als het eenmaal tot je door is gedrongen,
is je eigen gevoel voor je ingesprongen.
Dan leef je verder met dit feit...dat jouw uit de wereld van droomvrienden bevrijdt.

Groetjes Sabine

[tacidvs]

Misschien even denken waarom te dichten. Ook wat taalfoutjes gezien.

[liekedepieke]

hmm... beetje heel erg standaard... het is nogal ´Sinterklaasrijm´ en dat maakt het geheel dus onorigineel in combinatie met het onderwerp... het spreekt mij niet aan...