De baby.
Daar liep je. Je nog niet bewust van al het leed.
Vissend naar vragen. Je had alweer beet.
Wat zie jij er maar stralend uit.
Vroeg er iemand die langskwam luid.
Ik ben zwanger was jou antwoord hierop.
Hoofd omhoog, buik voorop.
Truien paste niet meer, broeken te klein.
Allemaal nieuwe kleren, dat hoort bij het zwanger zijn.
Toen kwam de pijn, die was niet te verdragen.
Was dat kleintje je nu uit aant dagen?
Toen kwam de bevestiging: je schreeuwde uit hart en nieren.
Je was eruit, tijd om feest te vieren.
Vera
|