onzekerheid belemmert overgang naar relatie?

[Palmboompje]

Zo, ik ben er weer eens in geslaagd een té vage topic titel te creëren, maar tis al laat, dus forgive me

Sinds enkele weken ben ik iets anders aan gaan kijken tegen een kennis van mij.. Kan wel zeggen dat ik half verliefd op hem begin te worden.. 4 weken geleden heb ik voor het eerst met hem gezoend en dat ritueel hebben we tot nu toe fijn voortgezet Heb ook al een paar keer bij hem geslapen en tis echt heel leuk/gezellig. We smsen heel veel en ik zie hem ook wel regelmatig.
Maar toch heb ik om de één of andere reden niet het idee dat het al echt *iets* is. We weten natuurlijk wel van elkaar dat we elkaar leuk vinden, maar toch, als iemand aan me vraagt of we nou wat hebben, moet ik die persoon het antwoord schuldig blijven. 'Zoiets voel/weet je toch?' zei iemand laatst tegen mij, nouja, ik weet het dus echt niet. Geen idee hoe hij erover denkt en ik ben gewoon te zwak en onzeker om er naar te vragen. Zometeen zegt ie dat hij me alleen maar leuk vindt voor .. nouja, vul maar in... niet dat ik dat denk (ik denk op het moment even helemaal niks; is wel zo veilig), maar ik heb echt geen behoefte aan een afwijzing.
Ik weet ook wel dat jullie niet alwetend zijn en dat -al ik het echt zeker wil weten- bij hem moet zijn, maar nogmaals, onzekerheid...

Maar is het naïef om te denken dat dit afstevent op iets wat op een relatie lijkt? Of is het naïef om daar van uit te gaan?

Alvast bedankt voor het lezen van dit onsamenhangende verhaal

[Unexplained]

Je bent nog jong en zelf nog ontzettend in beweging heb ik het idee.
Is het wel redelijk om een relatie aan te willen gaan? Zou je niet gewoon kunnen genieten van de momenten met hem?

Eventueel kun je dit natuurlijk met hem bespreken. Vraag hem of hij ermee akkoord is dat jullie exclusief voor elkaar zijn en dus niet met anderen zoenen e.d. Dat is m.i. de eerste stap naar een relatie.
Als dat een tijdje goed gaat, en jullie vinden elkaar nog steeds leuk, dan komt die relatie vanzelf wel.

[Palmboompje]

Tnx voor je reactie... als ik eerlijk tegenover mezelf ben, weet ik ook niet of ik er wel echt klaar voor ben, omdat ik nogal wispelturig kan zijn.
Waar mijn 'probleem' vooral uit voortvloeit is -denk ik- dan ook de angst dat hij me gebruikt. Ik weet echt niet waar die gedachte vandaan komt, maar het zou kunnen. Ik bedoel het zou altijd kunnen, niet dat hij daar directe aanleiding voor geeft, maar heb wel vaker last van waanideën als ik ergens onzeker over ben
Ik vind hem echt heel erg leuk en ik ben echt bang dat hij op een gegeven moment zegt dat het leuk was voor wat het was, maar dat ik vooral niks moet verwachten. Of iets in die trant. Het feit dat hij er nog niet over begonnen is zie ik om de één of andere reden als zo'n teken. Volgens mij komt dat doordat ik nog nooit iets gehad heb met iemand die ik al kende. Als dat namelijk niet het geval is en je krijgt elkaars telefoonnummer etc. dan lijkt het veel meer dat je (jullie eigk) ook echt vooruitgang boekt.. Of sla ik nu onzin uit?
Plus dat iedereen om me heen zit te zeiken of het nou al wat is enzo, en dan ga ik toch aan mezelf twijfelen..