Wanneer kapt het nou es?!

[Eend]

Ik weet niet eens hoe ik moet beginnen Maar ik heb de laatste tijd weer veel vaker terugvallen en dan denk ik weer sneller aan het snijden waar ik tegenwoordig mee gestopt ben. En als ik aan snijden denk, denk ik aan een herinnering die ik gekregen heb in de kliniek. Dan voel ik die angst weer en dan krijg ik het weer benauwd. Ik zit ook weer aan de oxazepam, waar ik al 2x vanaf gehaald ben, maar dan gaat het even goed en dan krijg ik die spanningen weer.
Ook raak ik daardoor weer in mezelf teleurgesteld. Gewoon, omdat ik zo graag van die medicatie af wil en normaal wil kunnen leven.
Er is mij ook gezegd, dat ik weer een opname zou krijgen. Die zou eerst in de zomer weer ergens plaatsvinden, maar omdat ik het nodig had, zou ie in maart plaats gaan vinden. Maar ik heb dinsdag pas weer een gesprek met mijn psych en de laatste keer was donderdag 16 januari. Zat gewoon bijna een maand tussen. Ik geloof niet, dat mn psych dan die opname geregeld heeft en zo.
Alles lijkt ook weer steeds zwaarder te worden. Mn mijn anti-depressiva werkt nog maar heel zwak heb ik het gevoel. Af en toe vraag ik me echt af waarom ik het nog doe...
Mijn moeder is nu ook al depressief geworden en zit nou zelf ook al aan de antidepressiva, nog ff en we kunnen een plaatselijk gekkenhuis oprichten. De sfeer is af en toe echt klote en ik heb het gevoel, dat mijn moeder mij mee naar beneden trekt. Het is gewoon zo kut allemaal. En ik ben ook gewoon zo bang dat ik weer in mijn oude cirkeltje terug val. Het is gewoon een ramp en ik haat t gewoon allemaal zo enorm.
Mijn verzorgpaarden doen me steeds minder. Mn werk wordt steeds zwaarder om naar toe te gaan. En ik blijf maar zeggen dat alles wel weer goed komt, maar het zuigt zo enorm...
3,5 maand heb ik gewoon voor alles gevochten en dat alles zakt nu gewoon weer stapje voor stapje weg.
Ik zou eigenlijk extra ondersteuning krijgen na mn vorige opname, maar dat heb ik nooit gekregen. Het leek alsof niemand wat boeide weet je? En nu nog steeds... Mn psych laat gewoon een maand tussen een afspraak zitten, terwijl ik normaal elke week een gesprek heb. Wat wilt ze van me? Moet ik contact met haar op zoeken of zo? Wat wilt iedereen toch van me
Mjah...ik kap maar...
Twordt weer tijd voor mn stappenplan, maar ik vrees dat ik mn laatste oxazepam in moet nemen en dan tot dinsdag niks meer heb, omdat ze me dr maar 5 had gegeven... Waarom knellen ze me zo? Wat is de reden waarom iedereen me zo klein probeert te krijgen? Waarom komen al die waanbeelden weer terug en voel ik weer al die spanningen en angsten?

En nog iets wat ik me al een tijdje af vraag eey...
Waarom mogen ze mensen die lichamelijk zoveel pijn hebben wel in laten slapen en mensen die geestelijk veel pijn hebben, moeten maar extra doorzetten


Blah

Eendje

Eend scheef:
En nog iets wat ik me al een tijdje af vraag eey...
Waarom mogen ze mensen die lichamelijk zoveel pijn hebben wel in laten slapen en mensen die geestelijk veel pijn hebben, moeten maar extra doorzetten

Omdat de diagnose 'lichamelijk ziek' makkelijker te stellen is dan de diagnose 'geestelijk ziek'. Bovendien is lichamelijk ondraaglijk lijden erger dan geestelijk ondraaglijk lijden, althans in de huidige opvatting.

Als je wilt dat in de toekomst misschien ook geesteszieke mensen euthanasie mogen laten plegen, moet je vooral geen CDA stemmen bij de volgende verkiezingen.

Verder: 'waarom' is niet te geven. Dat weet je denk ik zelf ook wel. Je hebt nu eenmaal een bepaalde geestelijke aandoening waardoor je je zo voelt en gedraagt. Daar is geen verklaring of rechtvaardiging voor. Waarom worden schapen met vijf pootjes geboren? Waarom bestaan Siamese tweelingen? Waarom overleven sommige kinderen en anderen niet? Er is geen 'waarom'. Het is puur toeval. Zoals dat heet: een speling der natuur.

Wat niet wegneemt dat ik het rot voor je vind.

[Eend]

Mjah, dat waarom is echt iets rots
Ik wil gewoon niet leven als ik heel mn leven medicatie moet gaan slikken en zo.
Ik wil gewoon naar school gaan en zeggen: Hey! Ik ben beter! Ik doe met jullie mee! Ik haal mn examen en ga lekker feesten

Maar dat is voor mij gewoon niet weggelegd... Ik moet behoorlijk onder de kalmerende middelen zitten, wil ik geen paniek aanval op school krijgen. En als ik wil feesten moet ik weer opletten dat ik niet te veel alcohol binnen krijg vanwege mijn medicatie...

Als mijn cavia zich zo gevoeld had als mij had ik zijn nek omgedraait...

Ik vind het erg kut voor je. Misschien dat mijn stukje een beetje koud of hard overkomt, maar eigenlijk kun je er niet zoveel anders van zeggen. Er is zoals ik al zei geen 'waarom', geen reden waarom jij zo bent.

Het leven is oneerlijk, helaas.

Vraag wat mensen van je willen. Dan weet je dat iig en hoef je je daar niet meer druk om te maken.

Dat van inlaten slapen is btw wel een erg verre stap... De problemen die jij hebt zijn niet makkelijk om mee te leven en ik weet niet hoe het is als je wel medicatie slikt, of het dan 'draaglijk' is? Maar slik het anders gewoon, accepteer dat je het nodig hebt. Mensen met een lichamelijke ziekte met veel pijn moeten ook medicijnen slikken, soms ook hun hele leven lang (en dan dus ook maar doorzetten), die laten ze ook niet zomaar inslapen.

Ik snap wel wat je zegt en heb daar zelf ook wel ervaringen mee (geen zelfmoord pogingen alleen heel serieuse overwegingen) als je wil msnen of mailen voeg me dan maar toe
skatertje_1988@hotmail.com

[Eend]

Leonoor schreef:
Vraag wat mensen van je willen. Dan weet je dat iig en hoef je je daar niet meer druk om te maken.

Dat van inlaten slapen is btw wel een erg verre stap... De problemen die jij hebt zijn niet makkelijk om mee te leven en ik weet niet hoe het is als je wel medicatie slikt, of het dan 'draaglijk' is? Maar slik het anders gewoon, accepteer dat je het nodig hebt. Mensen met een lichamelijke ziekte met veel pijn moeten ook medicijnen slikken, soms ook hun hele leven lang (en dan dus ook maar doorzetten), die laten ze ook niet zomaar inslapen.

jah, ok, je hebt gelijk. Ik zal wss ook heel erg lang pillen moeten gaan slikken. Ik haat het gewoon. Majah, keb dr nu geen zin in om t er over te hebben. Ik ben vrolijk, ik ga naar de manege en zie dan wel weer verder.

hang in there, no matter what... *sterkte meid* knuff

[MazeMouse]

Hey meis.
IK kan de woorden van een andere forummer hier wel neerzetten.
"Waarom zijn het altijd de lieve mensen die zulke dingen hebben."
Ik kan wel het standaard geblaat doen.
Maar ik denk dat je met hard werken en veel steun van je vrienden er wel voor een heel groot deel mee zult leren leven.
En natuurlijk zul je terugvallen eens in de zoveel tijd. Maar in die tijd dat ik jou heb leren kennen weet ik wel dat jij je terugknokt. En als je iemand nodig hebt om je verhaal bij kwijt te kunnen, om bij uit te huilen of gewoon zomaar dan weet je hoe je me kunt bereiken.
Dus houd je taai, want er zijn mensen die achter je staan en in je geloven. En ik ben sowieso 1 van de mensen die geloven dat het met jou wel goed komt.
*knuffel*

[Andora]

*geeft knuffel*
we moeten elkaar maar snel weer eens zien
ik ga nu naar school, reageer later wel meer denk ik

-x-
Syl