Mama is verslaafd aan de alcohol

[Semele]

Op het moment dat het je tot je doordringt, dat tot je doordringt hoe ver het al gekomen is, is het te laat.

Het is zo frustrerend als iemand waar je van houdt, dronken door het huis loopt op momenten dat het niet hoort. Het maakt je kwetsbaar, zwak en eenzaam.

Je staat zo machteloos. Zo ontzettend machteloos. Ik kan haar niet meer bereiken. Honderden gesprekken, honderden beloftes, en steeds weer die teleurstelling. Steeds weer opnieuw ontdekken dat ze er niet vanaf kan blijven. Het is zo uitputtend.

Heeft iemand ervaring met een alcoholverslaafde in je dichte omgeving? Kan iemand mij vertellen wat ik moet doen, hoe ik dat moet doen en wanneer ik dat moet doen?

Ik voel me zo alleen, zo machteloos en zo verdrietig....

[BlackMystery]

ervaring met dat soort mensen niet
maar ben het zelf deels geweest
en ik weet ook hoe moeilijk het is der af te blijven en dat je mensen teleursteld door loze beloftes en dat het je zelf pijn doet dat je weet dat je mensen kwetst maar je er toch weer naar grijpt
ik zou niet weten hoe je je moeder kan helpen
als ze beloftes maakt
probeer ze dan eens naar een psychiater of psycholoog te late gaan

[beertje16]

een aantal jaar geleden was m'n moeder ook verslaafd aan de drank, ze was toen overspannen... ik vond het verschrikkelijk, ik kon er niet tegen! ik kon er kwaad om worden maar vooral heel verdrietig! elke keer weer een belofte dat ze zou stoppen of minderen, maar elke keer wanneer je teleurgesteld word is het weer een hele klap! gelukkig heeft het ongeveer een jaar geduurd, maar ik ben nu na iets van 5 jaar nog steeds bang dat het weer gaat gebeuren! ik begrijp dus hoe je je voelt! tja, wat kan je doen... dat is heel moeilijk! Als je haar verteld wat het je aandoet en hoe moeilijk je het ermee hebt, begrijpt ze het misschien en is dat voor haar een reden om te stoppen/minderen...
heel veel sterkte!

[Unexplained]

Een vriendin van mij had ook een moeder die zwaar aan de drank was. Op een gegeven moment zijn er knopen doorgehakt en heeft ze een aantal weken in een afkickkliniek doorgebracht. Ik geloof dat ze daarna grotendeels van haar drankprobleem af was.

Ik zal dit topic even doorsturen aan haar, misschien dat ze zich geroepen voelt om te reageren.

[Hannibal]

Ik heb het als toeschouwer meegemaakt toen ik nog een kleuter was.
Je moet gewoon hulp zoeken. Het niet verder laten komen, want het einde is zoek.

[Secreet]

Unexplained schreef:
Een vriendin van mij had ook een moeder die zwaar aan de drank was. Op een gegeven moment zijn er knopen doorgehakt en heeft ze een aantal weken in een afkickkliniek doorgebracht. Ik geloof dat ze daarna grotendeels van haar drankprobleem af was.

Ik zal dit topic even doorsturen aan haar, misschien dat ze zich geroepen voelt om te reageren.

Die vriendin bedoelde je mij dus waarschijnlijk mee...

Mkay, ik wil best ff reageren maar ga niet in details treden.

Mijn moeder was al jaren alcoholistisch, en de eerste stap die moet ze zelf nemen, een alcoholist moet erkennen dat ze een probleem heeft. Zonder die erkenning kom je nergens, ze moet willen meewerken.

Je moet het zo en zo niet alleen doen, ik weet niet of je nog broertjes, zusjes, vaders of famillieleden hebt, maar die zullen je vast willen helpen dan.

Als de erkenning er eenmaal is moet je in principe hard zijn, voornamelijk voor je moeder dus. Je moeder zal waarschijnlijk al vaker hebben gezegd dat ze stopt enzo, en dat ze er zelf wel van af komt en er sterk genoeg voor is...

Bullshit, don't buy it.
Als ze echt alcoholistisch is zal ze het nooit zelf kunnen, en daarom zal ze naar een kliniek moeten. Ik denk niet dat ze zelf zo gauw zal willen, en dus moet je dreigen. Dat is iets wat denk ik persoonlijk voor jou het moeilijkst is, je moet haar wijs zien te maken dat wanneer ze niet gaat ze haar famillie en vrienden kwijt zal raken, ze jouw nooit zal zien trouwen, ze haar kleinkinderen nooit zou zien, en je moet (ook al sta je er zelf niet helemaal achter) zorgen dat ze hoe dan ook die kliniek in gaat. Wees niet onredelijk, dreigen met weglopen ofzo heeft geen nut, maar laat haar zich wel schuldig voelen.

Eenmaal in zo'n kliniek lossen de problemen zich voor jou vanzelf op. Het zal voor je moeder ongelooflijk moeilijk zijn, en het enige probleem is dat ze ieder moment zelf kan stoppen. Jij enzo moeten dus zorgen dat ze dat niet doet en daar blijft.

In de kliniek zelf zullen ze de eeste dag meteen voldouwen met medicijnen, zodat ze geen behoefte aan alcohol heeft. De dagen daarna wordt dit meteen afgebouwd, en pas als ze helemaal geen medicijnen meer krijgt (na 2 weken ong) heeft ze de behoefte weer terug. Dan is het te hopen dat ze die therapie volhoudt en dat ze er van af komt, echt zeker kun je er natuurlijk nooit van zijn, maar bij mijn moeder is het aardig gelukt.

Mijn moeder is toendertijd naar het nieuwe bouwmanhuis in Capelle geweest, ik weet niet waar jij woont ofzo, maar ik kan heel makkelijk kijken waar jouw moeder terecht zou kunnen.

Als je ergens mee zit of vragen over hebt of wat dan ook, kun je me altijd ff icq-en of mailen owkeej?

1 ding: zorg dat jullie er niet alleen voor staan, zoek hulp.

-x- & Succes,
Mylène