Ik heb het uitgemaakt, na 20 maanden, mijn eerste vriendje, het zou eeuwig duren, dacht ik. Ben teleurgesteld in hem, zag geen toekomst meer, heb het uitgemaakt, na veel twijfelen.
Heb verwijten gekregen, ik was zijn ware, hij wilde altijd bij me blijven, hij zou nooit een ander meisje vinden dan ik. Ik word ziek van zijn verwijten en negeer hem een poosje.
Twee maanden nadat het uit is, krijg ik een mailtje, hij heeft een nieuw vriendinnetje. Ik bel hem, hij is over me heen, zegt ie.
Waarom word ik daar nou pissig van ...
Ik moet juist blij zijn, blij zijn dat ik van 'm af ben, blij zijn dat die eikel opgerot is, maar neej, ik voel me gekwetst, belogen, bedrogen. Al die verwijten die hij mij gaf, die nergens op sloegen, komen nu op hem neer...
Ik kan het gewoon nie hebben

...
Waarom niet, komt 't nog? Is't te vroeg? ... Bah