Nog steeds hetzelfde eigenlijk

[Ilona1]

Hieronder heb ik het hele verhaal nog een keertje gekopieerd. Er is sinds die tijd veel gebeurd..Ik heb hem dus die brief geschreven, onderhand heb ik er al 7 geschreven..Ik geloof dat hij een beetje een obsessie is geworden. Na mijn 1e brief hadden we afgesproken, hij had alles verteld, wat hem dwars zat en blabla..Zijn ex, ze hadden 8 jaar, is vreemdgeweest, met anderen in bed beland en meer van dat soort kutstreken. Hij kan geen relatie beginnen zegt hij. Hij vertrouwt meisjes niet meer..Hij is er nog niet aan toe. Hij wilde gerust leuke dingen met me doen, maar niet 5x per week..maarja hij laat me op de 1 of andere manier zitten. Mijn gevoelens worden sterker en sterker en in 2 maanden tijd werd hij een obsessie (vanaf dat ik dit topic hieronder gepost had zo'n beetje). 7 brieven geschreven enzo..ik krijg smsjes terug dat wel. We zouden zondagavond film kijken, toen hoorde ik nix van hem. Dat was eigenlijk wel de druppel. Ik had huilend zijn voicemail ingesproken, was echt woedend. Nouja die boosheid blijft even, daarna schreef ik hem weer. Geen reactie gehad op mijn voicemail. Hij is zo slecht voor me, echt heel erg. Maar waarom doe ik mezelf dit toch aan? Ik kan niet zonder hem lijkt wel..

Alles wat ik doe, echt alles, is met hem in mijn hoofd. Ik denk aan hem, meteen als ik opsta. Ik denk aan hem met uitgaan, ik denk met hem als ik op school zit. Aldoor! Hij blowt veel, misschien dat dat zijn gedrag beïnvloed? Zou dat kunnen?
Misschien snappen jullie wel niets van mijn verhaal maarja..
--------------------------------------------------------------------------------
Ik weet eigenlijk niet echt waar ik moet beginnen met vertellen..
Maarja ik begin wel bij het begin (het wordt wel een heel verhaal)

In juni/juli ongeveer zag ik een hele leuke jongen in de kroeg. Hij was precies mijn type..omdat ik al een beetje aangeschoten was, stapte ik op hem af. We hadden even gepraat, het was echt een leuk gesprek.Helaas moest ik gaan en hadden we nummers uitgewisseld. Omdat mijn vriendin buiten nog even met haar vriendje aan het praten was, haalde ik hem ook nog even naar buiten. Toen zoenden we en het voelde echt heerlijk!!!! Ik was helemaal in de wolken! Maarja toen moest ik dus naar huis. Wat bleek, zijn nummer was niet juist. Ik kreeg een of andere vent aan de telefoon. Ik snapte er niets van en baalde echt. Van hem had ik ook niets gehoord. Net toen ik hem een beetje vergeten was, kwam ik heb weer tegen op een feestavond. We praatten weer zo leuk samen en later zoenden we dus weer... En ik was weer helemaal in een superhumeur. Dit keer kreeg ik wel het juiste nummer van hem. En helaas moest hij dit keer vroeg weg. Zodra hij thuis was kreeg ik al een smsje van hem. Hij had het heel leuk gevonden met me en hoopte dat hij me tegen zou komen op Mysteryland (daar gingen we die zaterdag allebei naartoe). Mijn avond kon echt helemaal niet meer stuk en de dagen erna liep ik met zo'n grijns op mijn gezicht...

Maarja het ging weer niet zoals ik had gehoopt... ik hoorde weer niets van hem. En als ik 100 smsjes had gestuurd kon ik er na een paar dagen misschien eentje terugverwachten..Ik dacht dat ik gek werd... Ik had hem op het gegeven moment maar gewoon opgebeld en gevraagd of we een keer wat konden afspreken, nadat ik hem weer een keer had gezien. Dat leek hem erg gezellig en leuk.. Dus tsja dat deden we dus (ik kon wel een gat in de lucht springen)... En het werd echt een superavond!!!! Echt om niet te vergeten. Dat vond hij ook.. de week daarna spraken we weer af en bleef ik slapen. S ochtends kreeg ik een ontbijtje op bed en kwam hij lekker bij me liggen.. Ik dacht dat ik gek werd.. Wat ik wel jammer vond, was dat hij zoveel blowde. Maarja..ik vond het niet zo erg.

Ik dacht echt yes!! eindelijk zijn we samen. Maar dit keer hoorde ik weer een hele tijd niets van hem. Dit keer was ik echt boos. Toen ik hem na ong. een maand weer zag ik de kroeg keek ik ook even boos naar hem en keerde me van hem weg. Maar ja ik ben gek op hem..dus zwijmelde ik weer weg toen hij me weer zoende. En we waren (ja hij ook ) weer helemaal gelukkig.. maar het ging weer zoals voor af aan...

Omdat hij tegenover het ziekenhuis was en ik moest worden geopereerd, vroeg ik of hij langs zou komen als ik er lag. Dat zou hij zeker weten doen..maar nee hoor, hij kwam niet opdagen.
Nu afgelopen donderdag bij het uitgaan zag ik hem weer...en tsja weer met mijn -stomme- dronken kop zoenden we... Hij bood zijn excuses aan...Hij voelde zich een eikel en hij had last van een allergie dus was zelf ziek..Hij liet het zelfs zien.

Toen stuurde ik hem weer een smsje! maar nee hoor weer hoorde ik niets... Ik bedoel zo kan je een meisje toch niet behandelen?! iedere keer doen alsof je zo verliefd bent en dan weer niets van je laten horen? Nu ben ik -heel kinderachtig- uit wraak met zijn beste vriend geweest. Zoiets is dus helemaal niets voor mij, maar het was gewoon een schreeuw om aandacht.

Nou toen hoorde ik wel wat van hem hoor...Ik kreeg een smsje dat hij klaar met me was... Toen stuurde ik terug dat het meer een hint was dat ik klaar ben met hem!
Maar later hoorde ik ook weer van hem dat hij zovaak gekwetst is door een meisje en dat hij daarom afstand van me nam. Ik zie nu in dat hij een beetje depressief is denk ik. Hij blowed zich suf...heeft een ontzettend drukke baan. Volgens mij heeft hij een soort muurtje om zich heengebouwd.. Hij laat meisjes niet te dicht bij komen. Wat moet ik nu doen? Zal ik hem een brief schrijven? Onderhand ben ik echt helemaal 100% verliefd...maar ik kan er niets mee zo! Ik hoop dat jullie een goed advies voor me hebben. En sorry voor het lange verhaal

[Ilona1]

En ik heb hem zovaak proberen te helpen. Hij is ongelukkig en leven is een beetje een puinhoop. Hij weet gewoon niet wat hij doet. Ik wil er voor hem zijn. Heb allang uit mijn hoofd gezet dat het iets word tussen ons, maar ik wil hem helpen. Een vriendin van hem zijn. Het gezellig hebben met hem. Het gaat me meer om zijn vertrouwen te winnen. Hij is zichzelf niet, dat weet ik zeker. Misschien door het blowen, maar ook door die trut. Hij doet het zelf, hij moet geen zelfmedelijden hebben. Hij moet misschien ook een beetje werken aan zichzelf, zichzelf terugvinden. Ik vind het jammer dat ik de situatie niet goed uit kan leggen, maar hoop dat jullie het een beetje snappen zo. Er komt eigenlijk nog veel meer bij kijken