19-03-2003, 12:56
|
|
|
Ik heb thuis een hele vrije opvoeding gehad (waar ik heel blij mee ben). Er waren nooit echt regeltjes ofzo, wel basisprincipes, maar dat waren dan ook echt basisprincipes. Ik ben altijd heel vrij gelaten, waardoor ik veel kans heb gehad om mezelf te leren kennen, mezelf te ontwikklelen tot een persoon waar ik me zelf goed bij voel en mijn eigen grenzen te leren kennen en bepalen. Veel dingen mocht ik lekker zelf uitzoeken en als het dan mis ging, waren de consequenties ook voor mij. Ik heb dit zelf altijd heel fijn gevonden, want ik kreeg wel heel veel liefde mee van thuis, maar voor de rest kon ik mijn eigen gang gaan. Er waren dan ook nooit echt problemen thuis en als die er waren, werd dat netjes uitgepraat.
Maar daar zit misschien juist het probleem. Ik merk de laatste tijd dat ik veel moeite heb met confrontatie's, problemen en ruzie's. Vroeger heb ik dat namelijk altijd ontlopen. Als er iets was waar ik het niet mee eens was, dan hoefde ik dat ook nooit te doen. Maar daardoor heb ik dus nooit geleerd om met 'probleemsituatie's' om te gaan. En ik merk dat ik daar nu toch wel wat problemen mee heb, misschien mede veroorzaakt door een te vrije opvoedingen. Zou dat kunnen? Ik ben echt heel blij met de opvoeding die ik heb gehad. Ik heb ontzettend veel liefde van mijn ouders mee gekregen en vond het echt heerlijk om mijn eigen weg te gaan. Een strenge opvoeding lijkt mij echt vreselijk, maar begin nu een beetje te twijfelen of het misschien niet iets te vrij is geweest. Misschien iemand tips om beter met 'probleemsituatie's' om te gaan, maar ik ben vooral benieuwd naar jullie standpunten/meningen/ervaringen met een vrije, dan wel een strenge opvoeding.
__________________
~~Ik hoef jou niets uit te leggen, het ligt hier open tussenin. En ik maak een laatste buiging, voor altijd~~
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
19-03-2003, 13:00
|
|
|
kheb ook een heel vrije opvoeding gehad...
en heb ook erg veel liefde van thuis meegekregen... ik heb meer problemen met me aan regels houden, khoud niet van regels... met probleemsituaties, achja dat weet ik niet, ik probeer het meestal gewoon uit te praten lukt dat niet, dan krop ik dat meestal op oid  ...ik weet ook niet wat jij precies bedoeld met probleemsituaties ...
|
|
|
19-03-2003, 13:12
|
|
|
Ik ben ook, net als jij, vrij opgevoed.
Het enige wat ik nu merk is dat ik sommige dingen niet geleerd heb thuis. Bijv. soms sociaal zijn en allemaal van die ongeschreven regels, waarbij ik soms merk dat ik dat niet geleerd heb van m'n ouders. Dus doordat ik vrij ben opgevoed heb ik ook zelf geleerd om netjes te eten, en misschien was ik daardoor wel later met het leren van dat soort dingen. Opzich ben ik er wel tevreden mee denk ik. Ik hou niet van gezeur thuis, ookal ontstaat dat nu toch wel. Aan m'n broer merk ik dat hij zich dat zelf ook niet heeft aangeleerd, zodat hij soms best asociaal over kan komen. Dus ik denk dat je wel het karakter ervoor nodig hebt, omdat je het anders misschien niet red... Zoals pienie al zei, wat bedoel je precies met een probleem situatie???
__________________
♥
|
|
19-03-2003, 13:23
|
||
|
|
Citaat:
Conflicten buiten huis heb ik trouwens minder problemen mee, maar dat is ook pas sinds de laatste paar maanden.
__________________
~~Ik hoef jou niets uit te leggen, het ligt hier open tussenin. En ik maak een laatste buiging, voor altijd~~
|
|
|
19-03-2003, 13:47
|
|
Verwijderd
|
ik weet niet echt wat jij met probleemsituaties bedoeld..
maar ik heb ook heel vrije opvoeding gehad, ik heb geleerd voor mn mening op te komen en voor mezelf te zorgen.. ik heb die dingen die jij zegt niet echt gemerkt, alleen dat ik soms een beetje egoistisch denk.. ik heb vaak wel moeite met delen.. ik mocht gewoon altijd zelf uitzoeken wanneer ik wou eten, wat ik overdag deed, wanneer ik thuis moest komen, wat ik met mn leven deed.. ik heb niet echt veel liefde meegekregen, maar als ik iets wou wat niet mocht waren ze er wel heel streng in. Ik ben wel blij met deze opvoeding, ik heb wel veel conflicten gehad, en heb heel goed geleerd voor mn mening uit te komen, door te zetten en gewoon voor mezelf op te komen en voor me zelf te zorgen.. Ik ben er wel redelijk onafhankelijk door geworden.. Een strenge opleiding lijkt me niks, dan word je veel teveel beschermt, en blijf je ook veel te lang aanhankelijk, en je kan niet echt goed voor jezelf opkomen vaak.. @wondersbestaan: probeer gewoon wat meer zelfvertrouwen te krijgen, als je zelfvertrouwen hebt kan je ook makkelijker voor jezelf opkomen, en durf je makkelijker dingen te zeggen.. probeer jezelf toch te dwingen bjij conflicten te blijven, nu vin je t misschien nog vreemd maar zo leer je dr wel beter mee om te gaan..
|
|
19-03-2003, 14:01
|
|
|
Allebei de manieren van opvoeden hebben voordelen en nadelen...
Bij een strenge opvoeding hoeft het kind amper zelf te denken, alles wordt als het ware voorgekauwd. Het kind moet dit en moet dat, en heeft daarbinnen vrij weinig zelf te beslissen. Daar staat wel tegenover dat het kind besef heeft van gedragsregels tegenover andere mensen, en dat het in vreemde situaties consequent kan handelen volgens de aangeleerde regeltjes... Bij een vrije opvoeding leert het kind vooral nadenken en de consequenties van het eigen handelen in te zien. Dit is natuurlijk goed voor het rationele vermogen van het kind, en voor zijn/haar zelfstandigheid, maar dit geeft ook de mogelijkheid om minder prettige zaken voor een deel te ontlopen. Hier krijgt hij/zij dan dus ook geen ervaring mee, zoals hierboven ook al is beschreven. Het karakter van het kind speelt natuurlijk ook een rol: een stil, verlegen kind zal eerder geneigd zijn om regeltjes op te volgen, zich afhankelijk op te stellen en zich voor de omgeving wenselijk te gedragen dan een extravert, "brutaal" kind.
|
|
19-03-2003, 14:20
|
|
|
Ik heb zelf een opvoeding van beide gehad (of nu nog steeds eigenlijk). Ik mag veel, ik krijg de kans om me te ontwikkelen en te vinden wat ik wil en om te doen wat ik leuk vind. Maar er zijn gewoon wat regeltjes waar ik me aan moet houden. Ik mag bijvoorbeeld niet echt veel uit (naar disco's enzo, bios enzo wel) en ik mag niet na 7 uur alleen fietsen en nog wel wat dingen. Maar mijn ouders leggen ook uit waarom, zodat ik kan begrijpen waarom ze die regeltjes hebben (om mij te beschermen), en waarom ik bepaalde dingen niet mag. Ook al mag ik niet alles wat anderen we mogen, vind ik dat ik een fijne en vrije opvoeding heb gehad. Ik krijg veel liefde en ze zorgen dat ik niks te kort kom. Er is eigenlijk nooit ruzie in huis, ook omdat bij ons niet alles als een ruzie wordt gezien. Ik ben het natuurlijk niet altijd met mijn ouders eens, en zij niet met mij, maar zoiets noem ik een discussie en geen conflict ofzo.
Maar ik heb dan ook altijd geleerd om voor mezelf op te komen. Ik denk dat het misschien wel een beetje met je vrije opvoeding te maken heeft, dat je problemen hebt met ruzie's enzo, maar ook wel een beetje met je karakter. Ik heb er zelf eigenlijk geen last van, en dat komt ook door mijn opvoeding denk ik, maar het is ook een deel van mijn karakter, want mijn zus bijvoorbeeld, heeft daar wat meer moeite mee. Als je vroeger altijd je problemen hebt ontlopen, kan je daar nu misschien wat last van krijgen omdat je het eigenlijk nooit echt ''geleerd'' hebt. met wat ******** zei ben ik het ook eens, met zelfvertrouwen gaat het vaak beter, en je moet bij een proberen kalm te blijven, nadenken en het niet te zwaar nemen.
|
|
19-03-2003, 14:41
|
|
|
|
Mijn opvoeding is eigenlijk zeer vreemd als ik het zo bekijk. Mijn oudste zus van 25 heeft een redelijk strenge opvoeding gehad en mijn broer van 16 nu heeft een totaal vrije opvoeding, die mag alles. Het verschil tussen beiden is duidelijk merkbaar.
Ik zit er zowat tussen, heb altijd veel gemogen en heb totale vrijheid maar met mijn ouders is het soms niet koek en ei, affectie heb ik nooit veel gehad. En ze zagen het ook nooit wanneer ik depressief was  Is mss wel het beste, want zo ben ik er helemaal alleen mee leren omgaan. En ben ik sterk individualistisch, maartoch...Mijn opvoeding is heel vreemd en er is ook meestal een spanning die heerst in huis, vooral als ik een vriend(in) in huis meeneem. Strange parents.. maar wel zeer goed voor mij, soms veel té goed en dat wil ik soms niet! Ze weten dat ik altijd mijn plan kan trekken en ik ben ook al 20 jaar maartoch blijft dat moederlijke en vaderlijke aanwezig. Laatst gewijzigd op 19-03-2003 om 14:43.
|
|
19-03-2003, 14:45
|
|
|
Ik mag veel, maar er zijn wel bepaalde dingen waar ik me aan moet houden. Het bevalt me goed, ik weet dat ze bezorgd om me zijn, en het beste met me voor hebben. We kunnen goed met elkaar praten, en dat scheelt al ontzettend veel. Als ik t ergens niet mee eens ben, kan ik dat iig kwijt, niet dat ik t op loop te kroppen en er giga ruzies ontstaan ofzo. Andersom geldt tzelfde.
__________________
We'll meet again... Love you
|
|
19-03-2003, 16:26
|
|
|
best wel vrij, maar niet verwend.
__________________
deegrol -=- DUVEL -=- *is lief*
|
|
19-03-2003, 17:14
|
|
|
|
Heel streng.
|
|
19-03-2003, 18:16
|
|
Verwijderd
|
Ik ben heel vrij opgevoed ook inderdaad.. Eigenlijk een beetje hetzelfde als bij jou.. Regels werden pas ingesteld als bleek dat ik iets zelf niet goed kon bepalen (zoals op een gegeven moment een 'curfew' die nu overigens niet meer geldt..).
Ik heb zelf echter geen problemen met probleemsituaties, maar die heeft misschien ook te maken met dat er thuis al veel problemen zijn geweest. Mn moeder is erg depressief geweest wat weer voor spanningen zorgde tussen mn vader en moeder enzovoorts. Verder ben ik zelf gepest op de basisschool en nog meer. Ik heb daardoor me in mn leven vooral bezig gehouden met probleemsituatie's eigenlijk wat juist nu weer een beetje begint te kalmeren.. Ik zou je dus absoluut niet kunnen vertellen of er verband tussen zit of niet 
|
|
19-03-2003, 18:25
|
|
|
ik heb echt zo'n tipische onderhandel opvoeding gehad. Ik ben bestwel streng opgevoed maar naarmate ik ouder werd kwam er steeds meer ruimte voor onderhandeling. zoiets van, wie de discussie wint krijgt gelijk en kan doen wat diegene wilt..
__________________
~~ whoever saves one life, saves the world entire ~~
|
|
19-03-2003, 18:57
|
|
|
Vrije opvoeding
__________________
Blub*
|
|
19-03-2003, 20:08
|
|
|
Ik ben (word nog steeds) enigzins streng (niet erg, maar ik kan niet zeggen dat ik vrij ben opgevoed) opgevoed.
Maar ik heb best wel dezelfde problemen als jij hebt. Ik kan abosluut niet van me af bijten, en hoe ik met ruzies om moet gaan weet ik ook niet. Daarom vermijd ik het om te zeggen wat ik van iets denk. (thuis durf ik dat vaak wel) Waarschijnlijk komt dat ook omdat ik nog onzeker ben van mezelf, en bang ben dingen fout te doen, en andere mensen pijn te doen. Ik weet dus niet zeker of die problemen die jij ook hebt nou direct van een "vrije opvoeding" komen. Ik denk dat het vooral aan je karakter ligt hoe je met die dingen omgaat, en dat de soort opvoeding daar maar een kleine rol in speelt... 
__________________
~~Mijn hart heeft vier kamers~Er is plek voor iedereen~Maar niemand wil er wonen~Dus woon ik er alleen~~
|
|
19-03-2003, 22:00
|
|
|
geen enkele opvoeding is perfect.
een vrije ook niet streng ook niet. liefdevol is denk ik het belangrijkst vrije opvoeding en strenge opvoeding kan allebei wel goed komen. een niet liefdevolle opvoeding gaat meestal ergens fout op een gegeven moment. Echt liefdevol is ook streng zijn waarneer het nodig is en vrij laten waarneer het kan.
__________________
Mag ik een samenvatting van de werking van de wereld aub?
|
|
20-03-2003, 01:18
|
|
|
Mijn opvoeding was niet bepaald liefdevol en daardoor vrijwel helemaal vrij.
(mijn ouders waren te druk met ruzie maken om zich verder druk te maken over mij)
__________________
*siglezer* ][ Inspiring cries of 'Turn-that-damn-thing-down' since 2004 ][ Piep zei de muis... ][ Bassplayerman!
|
|
20-03-2003, 09:40
|
|
|
|
Niet aanstellen bij pijn, geen aandacht trekken als het niet nodig is, niet doordrammen als je iets toch niet mag. Zo ben ik denk ik opgevoed. Mijn ouders zijn hele nuchtere mensen zonder grootspraak en met weinig fantasieverhalen. Dat proberen ze op ons over te brengen: 'doe maar normaal, dan doe je al gek zat'.
Nu kijk ik mijn ogen uit van anderen. Die zijn nu allemaal zo overdreven in mijn ogen...
|
|
20-03-2003, 13:45
|
||
|
|
Veel van jullie leggen dus niet de link tussen mijn vrije opvoeding en mijn omgang met probleempjes. Ik heb zelf ook nooit echt dat idee gehad, maar laatst dacht ik daar opeens over na en was benieuwd naar jullie zicht daarop.
Ik denk dat het idd het belangrijkste is dat ik wat aan mijn zelfvertrouwen ga werken. Nu ben ik daar de laatste tijd al veel mee bezig (met succes!!), maar ik merk dat ik er vooral thuis wat meer moeite mee heb. Waarschijnlijk vind ik dat te dichtbij komen en daar probeer ik afstand van te nemen (waardoor ik ruzies thuis dus ga ontlopen). Ik sluit me dan helemaal af van mijn familieleden en doe net alsof er niks aan de hand is. Terwijl ik situaties met anderen (dus van buitenshuis) wel heel goed aanpak. Citaat:
Helemaal mee eens..... 
__________________
~~Ik hoef jou niets uit te leggen, het ligt hier open tussenin. En ik maak een laatste buiging, voor altijd~~
|
|
|
20-03-2003, 14:58
|
|
|
Ik ben best heel streng opgevoed. Mn vader had altijd een bepaald ideaal in zn hoofd en daar moesten zn kinderen aan voldoen. Toen ik klein was waren mn broertje en ik gewoon bang voor mn vader want als we ook maar iets verkeerd deden / zeiden werd ie woedend. Mn moeder heeft ons ook wel geslagen vroeger maar nooit onterecht, altijd wel 'de pedagogisch, opvoedkundige tik'. Ik ben zelf niet ontevreden over mn opvoeding. Doordat ik zo streng opgevoed ben heb ik respect voor mensen zoals docenten omdat ik ook respect moest hebben voor mn ouders. Ik moest naar ze luisteren en dat is nu met docenten net zo. Ik kan me ook goed aan regels houden want dat heb ik van huis uit zo meegekregen.
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
|
20-03-2003, 20:32
|
||
|
|
Citaat:
__________________
~~Ik hoef jou niets uit te leggen, het ligt hier open tussenin. En ik maak een laatste buiging, voor altijd~~
|
|
|
20-03-2003, 20:48
|
|
|
|
ja ik ken het ook. Ben heel vrij opgevoed en daar ben ik ook heel blij om, ik denk ook dat ik goed met mijn eigen verantwoordelijkheden om kan gaan over het algemeen, daarnaast heb ik altijd geleerd genuanceerd te denken, wat ik ook heel goed vind.
maar het feit dat ik van mezelf al vrij zelfstandig ben, en ook nogal op mezelf, heeft een heleboel dingen er niet makkelijk op gemaakt. Ik doe altijd alles zelf, vind dat ook het fijnste, maar mijn eigen problemen oplossen doe ik dus ook alleen, en dan kom je nog wel eens met jezelf in de knoop. Nooit deelde ik echt mijn gevoelens en gedachten, ik vind het ook nog altijd echt verschrikkelijk lastig, denk altijd dat ik mensen tot last ben. Ook het ontwijken van confrontaties of andere dingen heb ik wel, maar ik vraag me af of dat komt door mijn opvoeding, maar misschien heeft het ermee te maken.. sja hier heb je eigenlijk weinig aan maargoed.
__________________
*front anti-slaap* *lid van AntiBreezerFront**bieeeeeeeeer*
|
|
21-03-2003, 09:42
|
|
|
Ik ben streng opgevoed. Erg streng.
Er waren altijd regels en ik had niet veel bewegingsvrijheid. En als ik iets deed wat mijn ouders niet goedkeurden, dan kreeg ik meteen een geweldige draai om mijn oren (nou, eigenlijk toch wel meer dan dat). Ik heb een rotjeugd gehad! Ripper
__________________
"If life is a dream, better you dread the waking." ~ Honeythorn Gump
|
|
21-03-2003, 09:56
|
||
|
Citaat:
ik bedoel wat is er nou mis met een klein tikje op je billen?!...khoud niet van die zachte aanpak, daar word iedereen sloom van...je kind in elkaar rossen is ook weer een ander verhaal en dat vind ik ook fout, maar een tik op zijn tijd kan heur geen kwaad heurrrrrrrrr... als je begrijpt wak bedoel iig...
|
||
|
21-03-2003, 10:16
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
| Advertentie |
|
|
|
21-03-2003, 11:19
|
|
Verwijderd
|
Ik ben zelf ontzettend vrij opgevoed. Mijn ouders hebben me natuurlijk wel een paar dingen verboden, toen ik nog te klein was om zelf te begrijpen waaróm het verboden zou moeten zijn. Bepaalde reflexen moet je een kind gewoon snel afleren, zoals alles in z'n mond stoppen, overal met z'n handen aanzitten...dat is één van de dingen die ik als eerste leerde 'kijken doe je met je oogjes, niet met je handjes'.
Een vrije opvoeding zorgt ervoor dat een kind veel zelfstandiger in aanraking komt met wat de maatschappij accepteert. Als je een kind heel streng opvoedt, dan voed je het dus streng op in je eigen evenbeeld. Immers, de opvoeding van het kind weerspiegelt het ideaalbeeld van de ouders. Dus als je je kind heel streng in je eigen beeld opvoedt, en je bent zelf nogal afwijkend (een slordige, lompe aso of juist extreem netjes) dan loop je het risico dat de opvoeding van het kind niet helemaal in de samenleving past en dan heeft het een probleem. Natuurlijk moet je ook rekening houden met het kind. Mijn ouders hebben altijd tegen me gezegd (vanaf het moment dat ik oud genoeg was om het te begrijpen): 'je moet zelf weten wat je doet, het is jouw leven, je bent verstandig genoeg om er goed mee om te gaan'. Als je dat hoort, dan snap je dat je ouders je vertrouwen. En als je weet dat mensen je vertrouwen en op je rekenen, dan heb je ook minder de neiging om er tegenin te gaan. Dan wíl je juist laten zien dat je het kunt, dat je verstandig en wijs bent. Bij een kind wat heel streng allerlei dingen opgelegd krijgt, zal veel eerder de neiging zijn om tegen die dingen in te gaan. Ook als je niet uitlegt waaróm sommige dingen niet mogen zal een kind eerder geneigd zijn die dingen tóch te doen. Hoe meer je een kind verbiedt, hoe meer het het gaat doen: dat heeft 2.000 jaar opvoeding ons toch wel geleerd. Vrij laten is dus in mijn optiek het beste uitgangspunt, behalve bij kinderen die een aangeboren stoornis hebben zoals Active Deficit Hyperactivity Disorder (of ADHD). Die moeten streng in de hand gehouden worden omdat ze anders onhandelbaar worden. Ook bij kinderen met andere afwijkingen is het raadzaam de teugels wat strakker aan te trekken. En nog even een kanttekening bij slaan: ik vind dat slaan in uitzonderlijke gevallen wel is toegelaten. In sommige situaties kan een kind gewoon zó onhandelbaar zijn, dat woorden niet meer helpen. Een 'pedagogisch verantwoorde tik' is dan wel een goede optie, vind ik. Vooral jonge kinderen zijn irrationeel: ze moeten dan gewoon een geconditioneerde reflex ontwikkelen zodat ze bepaald gedrag niet meer vertonen. Als ultimum remedium is een tik daar wel bij toegestaan. Ik ben vroeger tweemaal geslagen, en beide keren had het tot gevolg dat ik goed snapte dat datgene waaróm ik geslagen was, héél erg fout was. En dat was de bedoeling.
|
|
21-03-2003, 12:17
|
|
|
|
Misschien wel het belangrijkste is een consequente opvoeding. Ja is ja, nee is nee. Pas veel later ontwikkelen kinderen een moreel besef, waarmee ze dingen zelf kunnen beredeneren. Tot die tijd kunnen ze nog niet eens onderscheid maken tussen goed en kwaad, of echt en gespeeld. Geweten en invoelingsvermogen kennen ze al helemaal niet. Monstertjes zijn het hoor, kids!Daarom zijn de beste soldaten ook kindsoldaten.
Opvoeding heeft overigens totaal geen zin meer bij een kind dat ouder is dan 7 jaar, je hebt dan als ouders alles al verpest. Alle uitgangspunten zijn dan vastgelegd, alles wat daarna komt is hooguit goede manieren, of rationeel uitgevoerd. Het internaliseringsproces houdt op bij 7. Net als bij dieren kennen ook kleine mensen een inprentingsperiode.
__________________
Pfff. Boeie.
|
|
21-03-2003, 12:46
|
|
Verwijderd
|
Hoe goed iemand met probleemsituaties om kan gaan, hangt volgens mij af van meerdere factoren en dus niet enkel en alleen de opvoeding.
Neem bijvoorbeeld persoonlijkheid. Iemand die extrovert is, zal eerder de confrontatie aangaan bij probleemsituaties dan een introvert persoon welke deze liever ontloopt. Hierdoor zal de extroverte persoon op den duur meer ervaring met zulke situaties krijgen en beter ermee om kunnen gaan. Daarnaast ook doodsimpele kans. Als je vrij onproblematisch bent opgegroeid, zul je eerder in paniek raken als je met problemen geconfronteerd wordt dan iemand die zijn hele leven al van het ene op het andere probleem stuit. Opvoeding is dus maar een klein deel ervan, vind ik.
|
|
21-03-2003, 13:17
|
|
Verwijderd
|
Bij kleine kinderen van 7 die mij uitschelden voor kankerlijer is dat proces dus duidelijk mislukt.
|
|
21-03-2003, 13:41
|
||
|
|
Citaat:
Of heel hatelijk aan de ouders vragen wanneer ze denken met de opvoeding aan te gaan vangen? Dan krijg je zelf die klap, dat wel.
__________________
Pfff. Boeie.
|
|
|
21-03-2003, 14:19
|
|
Verwijderd
|
Ik heb hetzelfde als Daantje, denk ik. Ik ben nu nog steeds bang dat ik iets verkeerds zeg. Mijn vader is zo iemand van "Ik mag alles, jij mag niets" Om het even in het extreme uit te drukken. Hij doet soms precies hetzelfde, maar hij weet het zo te draaien dat ik het niet mag en hij wel. Ook slaat hij, nog steeds krijg ik wel eens een tik. In mijn ogen doe ik niets fout. Ik probeer het juist steeds goed te doen. Mijn mond te houden, niets zeggen. Dat is de reden dat ik niet met conflictsituaties kan omgaan. Ik leer hier thuis dat mijn vader gelijk heeft en ik mn bek moet houden. Ik heb nooit echt ruzie gemaakt, omdat ik de consequenties weet. En dan hou je wel stil... Ik voel me veel vrijer als mijn vader niet thuis is, omdat ik met mijn moeder gewoon ergens over kan praten. Verder zijn mijn ouders verder ook best ouderwets.. Ik mag dingen niet die anderen wel mogen en zo. Zij hebben daar geen boodschap aan, ik mag het dan gewoon toch niet.
Ik vind een tik altijd fout. Het is machteloosheid. Fouten straf je niet af met slaan. Fouten straf je af door duidelijkheid. Consequent zijn. Niet door slaan. Nooit. Het maakt veel kapot als je op latere leeftijd ook nog wordt gemept. Ik zal nooit met heel mijn hart van mijn vader kunnen houden. Er zal altijd een stukje angst zijn, woede. Woede die nooit is uitgesproken.
|
|
21-03-2003, 15:35
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Als je dat soort mensen nou gewoon mocht trappen, dan was er niets aan de hand. Maar helaas beschermt het strafrecht dat soort 'mensen' ook.
|
|
|
21-03-2003, 16:25
|
||
|
|
Citaat:
Dat denk ik tenminste altijd maar als ik van die randdebielen tegen kom. Kom in Leiden op 3 oktober maar eens in de binnenstad, nou, dan komt er wat vanonder hun steen gekropen. Oei oei oei, 10 generaties inteelt trekt er dan voorbij. Die tronies bekijken, dat is nog mooier dan de hele drie oktober optocht! Maar wel bek houwen, anders slaan ze hem dicht.
__________________
Pfff. Boeie.
|
|
|
21-03-2003, 16:30
|
||
|
|
Citaat:
they may not mean to, but they do They fill you with the faults they had And add some extra, just for you But they were fucked up in their turn by fools in old style hats and coats Who half the time were sloppy-stern, and half at one anothers' throats Man hands on misery to man it deepens like a coastal shelf Get out as early as you can and don't have any kids yourself (Philip Larkin)
__________________
Pfff. Boeie.
|
|
|
23-03-2003, 16:01
|
||
|
|
Citaat:
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
|
|
25-03-2003, 11:39
|
|
|
ik ben redelijk vrij opgevoed. mijn vriend niet. zijn ouders zijn heel streng. hij is 16 en moet om half 12 thuis zijn als we gaan stappen. bij mij thuis word er niet eens meer iets gezegd over tijd van thuiszijn.
daarom heb ik vaak mot met zijn ouders. zijn ouders kennen mij al sinds ik een jaar of 7 was. bij ons thuis zijn er andere gebruiken en gewoontes en ik pas me wel aan als ik bij mijn vriend ben maar ik kan het schijnbaar nooit goed doen. tenminste zo voel ik dat.
__________________
zodra kikker tikkel wordt, dan weet dat ut fout zit
|
|
25-03-2003, 12:35
|
|
|
|
Ik ben redelijk vrij opgevoed. Er waren uiteraard wel regels, maar mijn ouders lieten me ook vaak vrij. Doordat ze me geen strenge regels oplegden kreeg ik ook niet de drang om regels te overtreden en ik denk dat dat bij een strenge opvoeding wel gebeurd was. Ze raden me soms dingen af maar proberen me wel te stimuleren in de positieve dingen die ik doe. (bv.school)
Ik ben blij dat ik niet streng ben opgevoed...
|
|
25-03-2003, 13:01
|
|
|
Streng.
__________________
I hide my soiled hands behind my back.
|
|
25-03-2003, 15:28
|
|
|
ik ben wel vrij opgevoed, wel met regels *die ik op een gegeven moment heel erg dom vond, aangezien ze er opeens waren* en van die regels die we standaard in huis hebben.
|
|
25-03-2003, 15:54
|
|
Verwijderd
|
Ik denk dat ik ongeveer een gemiddelde opvoeding aan het krijgen ben. Er zijn wel regels, maar de meeste daarvan heb ik zelf bedacht omdat ik anders elke keer moest vragen of iets mocht. Toen heb ik maar wat regels opgeschreven en die aan m'n ouders voorgelegd, ze keurden het goed, en nu weet ik zelf wat mag en wat niet. Het mooie is ook dat het niet voelt alsof het regels zijn, omdat ik 't zelf heb bedacht, en dat het allemaal heel redelijk is (zoals 'doordeweeks 9 uur thuis zijn, tenzij het niet anders kan', ik ga toch slapen om 10 uur en wil nog douchen en lezen, dus zonder regel zou ik ook wel om 9 uur thuis zijn).
Alleen wat school betreft overdrijven mijn ouders soms een beetje, maar dat went en ik ben er bijna vanaf. Liefdevol was mijn opvoeding in elk geval, en ik denk dat dat ook het enige is dat telt. Dat je ouders om je geven en dat laten merken.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
Spoiler: zeer lang verhaal Scarlet Spider | 21 | 21-09-2012 11:27 | |
| De Kantine |
mandjes bij de kassaai #1267 Noedelhap | 500 | 04-01-2011 21:33 | |
| De Kantine |
wat saai zeg #1266 Verwijderd | 499 | 04-01-2011 14:31 | |
| Liefde & Relatie |
Uit wat voor een thuis komen jullie? Muchacha | 70 | 20-04-2005 13:42 | |
| Psychologie |
je opvoeding bepaalt je karakter elledc | 20 | 05-05-2003 17:08 | |
| Lifestyle |
Opvoeding punkyfish | 29 | 18-10-2002 19:21 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:41.
Adverteren