STELLING: de puberteit is de meest succesvolle periode in het mensenbestaan!"

[lieve]

Hey iedereen,
deze stelling heb ik gekregen voor Nederlands!
En deze moet ik weerleggen of verdedigen! Maar daarvoor moet ik steunen op gegevens!
En ik zou daarom graag jullie mening hebben op deze stelling!!!!

[<(-_-)>]

ik vind de pubertijd maar kut, al dat sjagerijnige (of zo) gedoe, en die ruzzie met je ouders bah

STELLING: de puberteit is de meest succesvolle periode in het mensenbestaan!"

Nou, ik vind dus van niet! Je bent volop in de ontwikkeling, dus ook last van je hormonen etc. Je relaties lopen om de kleinste redenen stuk, ruzie met je ouders, school valt tegen, of juist enorm mee, uiterlijk speelt een grote rol...
Alles behalve succesvol dus!

Ik denk dat je in je puberteit gevormd wordt voor de rest van je leven, evenals in je basisschool-tijd. En ja, als deze tegenzitten, heb je er de rest van je leven 'last' van!

[joopie]

Dat verschilt per mens natuurlijk. Iemand die twee keer verkracht wordt, gescheiden ouders heeft, gepest wordt en arm is zal een nare pubertijd hebben, mischien wordt het leven voor die persoon pas mooi wanneer ze 25 is.

Bij een ander is het juist precies het omgekeerde...

ik zou het eigenlijk niet weten.
tot nu toe vind ik het geweldig, doe waar ik zin in heb, heb schijt aan al het andere, veel vrienden en vriendinnen, bijna nooit ruzie, tijd zat, je kan alles maken..
ik zou echt niet anders willen..


maarja, behalve me peuter/kleuter tijd en dit heb ik nog niet veel meer meegemaakt he

[BlackMystery]

dat hangt er van af
in je puberteit ben je volgens mij zeer beïnvloedbaar
en ga je veel waarde hechten aan je omgeving
en dan hangt het er van af in wat voor milieu je (wenst te) opgroeit

[//ItsJustMe\\]

totaal mee eens eigenlijk
als ik er even over nadenk.
Door puberteit wil de jeugd zich afzetten van zijn ouders.
De Wil dingen op een nieuwe of andere manier doen.
Komt daar vandaan.
Geeft ontwikkelingen een extra boost.
Komen ontwikkelingen vandaan zelfs.

Revoluties en protesten werken/werkten vooral jonge mensen aan mee.
(door de rede hierboven denk ik)
Drang van
Af willen van het oude, op bouwen van het nieuwe

[//ItsJustMe\\]

En jah ok een meer persoonlijke individuele inkijk,
Die tijd heeft de meeste invloed als jezelf op persoon dus naja,
Hoe het gaat in die tijd, maakt het dus succesvol of niet voor die persoon.

[Isa]

Mijn mening?
Die is dat dit bij iedereen verschillend is, bovendien moet je succesvol definieren.
Als succesvol geluk betekent dan denk ik dat de meste mensen eerder hun eerste 12 levensjaren als succesvol betitelen, zorgenloos, speels en zonder verantwoordelijkheid.

Aan de andere kant worden slechts zelden mensen miljonair op hun 12de tot 20ste, dan kun je beter de 30 en 40er jaren succesvol noemen.
kortomefinier. (sorry ik weet niet hoe ik de puntjes op de e kan zetten)

[poesiefox]

Mijn adolescententijd vind ik stukken beter dan die verdomde pubertijd. Die was generally unpleasant. Je wilt van alles maar je mag niks.

[*Burning water*]

Nee hoor. Er zijn helemaal niet zoveel succesvolle pubers.

Wat een kutwoord is dat eigenlijk.

Ik zit er midden in.

Ik ben er net achter gekomen dat ik over me heen laat lopen. Zo kom ik achter veel meer dingen. Je vind nieuwe dingen en die zijn over het algemeen niet al te leuk.

Dan heb je ook nog al die hormomen.

En het ergste, school ook nog eens.......

NIET MEE EENS dus

[anonima]

//ItsJustMe\\ schreef:
En jah ok een meer persoonlijke individuele inkijk,
Die tijd heeft de meeste invloed als jezelf op persoon dus naja,
Hoe het gaat in die tijd, maakt het dus succesvol of niet voor die persoon.

hoe het gaat in die tijd, maakt het succesvol of niet voor die persoon, dat weet ik nog zonet niet.
Volgens mij is je adolescentietijd eerder bepalend voor de rest van je verdere leven, ik ken heel wat mensen die nu totaal anders zijn dan in hun zogenaamde 'puberteit', de meeste eigenlijk. En vaak zijn net de mensen die in hun puberteit het meeste last gehad hebben (problemen/gepest enz) de mensen die echt de meest evenwichtige volwassenen geworden zijn.

Ik denk dat het succesvol zijn in je puberteit heel vaak ook een eerder negatieve invloed kan uitoefenen op je verdere leven. In je tienerjaren heb je vaak problemen die van een minder zwaar kaliber zijn dan problemen waar 'volwassenen' mee te maken krijgen, dit vormt je en bereidt je voor op die grotere, boze wereld die erna komt. Als je in je puberteit al met problemen hebt leren omgaan, zal je veel sterker met je beide benen in de volwassenwereld staan.

Om dan een antwoord te geven op de eigenlijke vraag;
Persoonlijk vind ik die 'puberteit', als ik er op terugkijk, niet echt de mooiste periode uit mijn leven, maar als ik erop terugkijk, heb ik er wel al heel wat uit geleerd. Je moet al haast een paar stommiteiten doen in je jonge leven om uiteindelijk door te hebben hoe je nu moet handelen. Ik heb zelf ook vrij vaak op mijn kop laten zitten, maar ben daar nu echt veel sterker, en inderdaad evenwichtiger uitgekomen. De puberteit was voor mij dus niet echt de ster-periode uit mijn leven, eerder neutraal. Ik heb de indruk dat ik nu echt veel meer plezier beleef, veel meer van mijn vrijheid geniet.
Succesvol is ze dus wel geweest, want ik heb eruit geleerd, en was op dat moment ook te stom misschien en te druk bezig met plezier enz om te beseffen dat ik soms verkeerd bezig was, op het moment zelf had ik dus wel fun , was ik wel 'succesvol', maar als je dan achteraf bekijkt wat je allemaal gedaan hebt :-)

Laat ik dus zeggen dat de puberteit wel de meest vruchtbare periode voor een mens kan zijn, er wordt voor heel veel dingen een zaadje gelegd, de kiem voor iets wat later nog tot ontplooiing zal komen... of dat dan succesvol uitdraait, dat moet dan vaak later nog blijken he ;-)

[Nighttime Bird]

Je leert dan over het algemeen het meest. Niet in de zin van kennis die je op school enzo leert, maar wat het leven zelf betreft.

[*Burning water*]

Nighttime Bird schreef:
Je leert dan over het algemeen het meest. Niet in de zin van kennis die je op school enzo leert, maar wat het leven zelf betreft.

Volgens mij leer je in je eerste levensjaren het meest. Dan leer je een taal, je bewegen, omgaan met andere mensen. In de puberteit 'verdiep' je je alleen nog maar.

Ik zit er midden in en eerlijk gezegd merk ik niet veel verschil met eerst (wel dat je je afzet tegen je ouders enzo). Voor mij sluit het gewoon aan op de rest van mijn leven (zal wel aan mij liggen), ik weet niet hoe het hierna zal zijn maar dat zal ook wel aansluiten.

geweldig

[Joël]

Jammer van die stelling dat het er voor een groot deel van afhangt hoe je succes definieert.

[Artemis]

*Burning water* schreef op 10-03-2003 @ 13:07:
Volgens mij leer je in je eerste levensjaren het meest. Dan leer je een taal, je bewegen, omgaan met andere mensen. In de puberteit 'verdiep' je je alleen nog maar.

puberteit (waarom is eht eigenlijk niet pubertijd? ph da ist wel of nie? HUH?)

iig, dat is de tijd dat je wakker wordt, je ogen opent, met je eigen hersenen gaat denken, jezelf bekijkt, reflecteert
ik denk dat je dan minstens zoveel leert als in ej eerste levensjaren, alleen dingen van een totaal ander kaliber

voor mij is het ondanks dat het af en toe ene kuttijd was, tot nu toe zeer succesvol
simpelweg omdat ik gigantisch veel leer en gigantisch ontwikkel
dat kan toch alleen maar succesvol zijn..? wat er ook uit voortkomt..?

ik denk dat ik wel ongeveer voor ben, maar thangt er inderdaad nog wel van af wat je precieze definitie van succes is..

[Yamyam]

Succesvol?!??!!
Neej, hoogstens een heel veranderlijke periode waarin veel ontwikkeld wordt, maar waarom in godsnaam succesvol? Omdat je je school hebt dan ofzo?
Het is een hele moeilijke periode.
Zoals je in elke levensfase moeilijkheden hebt.

[*Burning water*]

[SAC]Artemis schreef op 10-03-2003 @ 21:54:
iig, dat is de tijd dat je wakker wordt, je ogen opent, met je eigen hersenen gaat denken, jezelf bekijkt, reflecteert
ik denk dat je dan minstens zoveel leert als in ej eerste levensjaren, alleen dingen van een totaal ander kaliber

De dingen die jij noemt, deed ik, en velen vermoedelijk met mij, toch ook echt al voor de puberteit.

[my iron lung]

Laten we maar hopen van niet.

[Diovai]

Dat hangt af van je definitie van succes. Als je die definitie ophangt aan 'zatheid', 'seks', en 'toepen' dan wel!

[thugz-angel]

ja. want je krijgt met allerlei soorten dingen te maken en dat vormt je
xdelal

[Ellesje]

Ja!!!

Tijd van ontwikkeling!
Tijd van ontdekking!
De hele wereld gaat voor je open en ze is voor jou, je kunt doen en laten wat je wilt, je bent nog redelijk vrij, je kan doen wat je wil!...

In een later stadium ben je misschien getrouwd, heb je kinderen, dan kun je niet meer doen waar je zin in hebt. Nu wel! En de ontdekking, die vind ik toch 't mooist van allemaal.

Ook de persoonlijkheid die je creeert, doordat je je soms down voelt, misschien onzeker, vormt dat je. Je maakt wie je wil zijn! Of niet natuurlijk. Maar je kunt zo veel dingen doen, dingen niet doen, dingen zeggen, dingen neit zeggen, dingen denken...
En je leert zo veel van jezelf! Dat je echt niet altijd kunt hebben wat je wilt, dat niet altijd alles over rozen gaat, dat je uiteindelijk jezelf als houvast moet nemen...

Enz enz.

Ik denk dat de pubertijd daadwerkelijk succesvol is. Het is een fase in het leven waarin je veel leert, waarin je jezelf leert kennen. Je begint meer een eigen mening te krijgen over dingen, je begint na te denken over wat je nu eigenlijk met je leven wilt doen.

Ik heb het idee dat je in de pubertijd pas wordt wie je wordt.

[elledc]

Niet mee eens.
Tijdens mijn pubertijd (voor correctie dus in je topictitel) heb ik het nogal moeilijk gehad met mezelf. De wereld ontdekken doe je zeker aan die leeftijd maar als onzeker iemand ervaar je het helemaal anders.
Vanaf mijn 15e begon mijn leven een andere draai te krijgen, thuis voelde ik me niet begrepen en mijn ouders gaven me steeds een "slecht" gevoel. Dus een beetje als een individualist doorheen het leven gaan was dus niet altijd even rooskleurig.
Nu wat ouder, 20 jaar, zie ik het dus allemaal duidelijker en ik kan jullie zeggen dat die leeftijd die ik nu bereikt heb veel mooier is dan die jaren tijdens de pubertijd en dat ik dus nu veel meer bijleer en wil bijleren.
Iedereen ervaart het anders maar hoe ouder je wordt hoe vaster je staat in je schoenen en hoe beter je met sommige dingen kan omgaan.
Maargoed, conclusie dus, het studentenleven is zoveel leuker dan de puberjaren en je leert jezelf pas dan veel beter kennen.

[*Burning water*]

utopia5 schreef op 22-03-2003 @ 11:37:
Niet mee eens.
Tijdens mijn pubertijd (voor correctie dus in je topictitel) heb ik het nogal moeilijk gehad met mezelf.

Mijn woordenboek zegt toch echt puberteit...

*Burning water* schreef op 22-03-2003 @ 14:03:
Mijn woordenboek zegt toch echt puberteit...

Verrek, inderdaad; volgens de Van Dale:


pu·ber·´teit (de ~ (v.))

1 levensperiode tussen kinderjaren en volwassenheid waarin de seksuele rijping plaatsvindt


(Zie: www.vandale.nl)

[bette4ever]

Ik vind het wel een spannende tijd omdat je met veel dingen voor het eerst te maken krijgt...maar het meest suc6volle? Dat is voor iedereen natuurlijk anders.

[elledc]

*Burning water* schreef op 22-03-2003 @ 14:03:
Mijn woordenboek zegt toch echt puberteit...

Oops je hebt gelijk

[sublime]

nou als de puberteit de meest succesvolle periode uit mijn leven zou zijn, weet ik niet of ik nog zin heb om mn leventje af te maken > want zou dat niet betekenen dat het hierna alleen nog maar nóg erger wordt??? > ik had eigenlijk meer de periode 18-40 als meest succesvol in gedachte