Even een vraag aan mausi en Anneee: wat is het precies dat jullie aantrekt om kinderpsychologe te worden? Lijkt het jullie leuk om met kinderen te werken of zijn er nog andere redenen?
Veronderstel dat jullie werkzaam zijn als kinderpsychologe en geconfronteerd zouden worden met een geval van incest. Zouden jullie daarmee om kunnen gaan? Wat ik bedoel is het volgende: als kinderpsychologe vervul je de rol van een hulpverlener. Incest is iets wat emotioneel heel zwaar is, maar als je er beroepsmatig mee geconfronteerd wordt, dien je tijdens het gesprek met zo'n kind wel in je hulpverlenersrol te blijven, hoe moeilijk dat op dat moment ook is, zeker als je zelf toevallig kinderen zou hebben. Denken jullie dat jullie in zo'n situatie de rol van hulpverlener zouden kunnen blijven spelen of zou dat te moeilijk voor jullie zijn?
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|