|
In een langvervlogen tijd was er eens een groot kasteel, Kantinestein genaamd.
Hier regeerde Shock85 met ijzeren hand over zijn onderdanen.
Ook had hij een dochter, haar naam was Fruitmand. Bij haar geboorte was al vastgesteld dat ze uitgehuwelijkt zou worden aan een naburige vorst om zo de vrede te bewaren.
Bij de geboorte van dit kind overleed zijn koningin, dit en het feit dat hij liever een zoon zou hebben gehad, zorgde ervoor dat het kind opgroeide zonder ooit liefde te hebben gekend.
Altijd maar dromend over wat er zich allemaal afspeelde buiten de hoge kasteelmuren, groeide de prinses op tot een mooi meisje.
En spoedig kwam de tijd om voor haar een geschikte echtgenoot te vinden.
De koning stuurde een van zijn trouwste legeraanvoerders, Fleet Admiral genaamd, op weg naar een zieneres die ergens diep in het bos woonde, opdat zij hem kon adviseren over wat de juiste man zou zijn voor zijn dochter.
Vele namen had ze, maar de bevolking noemde haar Evil-Cherry. En ze deed haar naam eer aan, in een straal van 20 km om haar bouwvallige hutje durfde geen mens of dier zich te wagen.
Ooit hoorde ze eens bij eens bij de machtige vrouwen van de heilige meren, maar omdat ze zo bedorven en slecht was, werd ze verstoten en verbannen voor altijd.
Sindsdien leefde ze voor wraak en haar macht groeide naarmate ze ouder werd.
Fleet Admiral, inmiddels aan de rand van het bos aangekomen, steeg af en ging te voet verder.
Hij zorgde er echter voor dat zijn hand nooit ver van zijn zwaard was, mocht er iets gebeuren.. hij was er klaar voor!
Terwijl hij dieper en dieper het bos in ging,
besteeg elders in het land een geheimzinnige krijger zijn zwarte paard…
Vreemde tatoeages sierden zijn gezicht, en met een stalen gezicht draaide hij zich om.
Hij was tevreden met wat hij zag, duizenden krijgers die hem vol vrees aankeken…
Dit was de man die een einde had gemaakt aan het machtige genootschap der FB’s.
Slechts gewapend met zijn 2 zwaarden was hij eropuit gereden, en een voor een had hij ze opgejaagd om vervolgens het hart bij ze uit te snijden terwijl ze nog bij kennis waren.
De klanken van het gejammer en geschreeuw hadden ver gedragen, en het hele land had gesproken over deze schokkende gebeurtenis.
De uitgesneden harten had hij verzameld en in bewaring gegeven aan Miss Kazzz, de vrouwe van de heilige meren. Zij steunde hem in zijn strijd, maar ook zij had haar eigen agenda.
Ooit zou het land weer een worden, en de oude goden aanbidden. Met dit nobele doel voor ogen wilde ze hem best waar nodig van hulp voorzien. Daarom had ze hem hulp geboden in de vorm van een van haar eigen vrouwelijke krijgers, haar naam was Secreet.
Deze vrouw was een geval apart, getraind in dodelijke kunsten en behendig met een zweep was ze een welkome aanwinst geweest voor zijn troepen.
En het duurde ook niet lang voordat ze zich bewezen had,
en een van zijn meest trouwe generaals werd.
Na nog een korte inspectie gaf hij opdracht om uit te rijden op weg naar de grens van het koninkrijk Scholierië.
Donkere wolken pakten zich samen, en de regen viel met bakken uit de hemel toen ze bij de grens aankwamen.
Hoe vredig lag dit land erbij, daar zouden ze weldra verandering in brengen, bedacht hij grimmig.
Inmiddels was Fleet Admiral bij de zieneres aangekomen.
Met knikkende knieen klopte hij op de deur, deze bleek open te zijn.
Voorzichtig duwde hij de deur een stukje open, een weeïge rottende lucht kwam hem tegemoet, angstig gluurde hij om het hoekje.
“Kom maar verder Fleet” zei een rauwe stem.
Hij probeerde het donker te doorgronden, en zag een schim bewegen achterin de kamer.
“Ik zal wat licht maken voor je”, zei de stem weer.
Hij hoorde wat gerommel en plots brandde er een kaars, het licht verspreidde zich, en hij nam de kamer op.
Dode ratten lagen her en der verspreid. Schedels lagen in een hoekje opgestapeld, en in de meest afgelegen hoek zag hij haar zitten.
Alleen haar aanblik boezemde al angst in, haar haren grijs en vuil hingen over haar schouders,
Ze had een fret op schoot en op haar schouder zag een grote raaf.
Hij maakte een afwerend gebaar tegen het kwaad toen hij dat zag, waarop ze hem uitlachte.
“Kom verder onnozelaar en ga zitten, ik weet al waarvoor je komt”
Met een verbaasde blik ging hij zitten op een bankje met vlekken van oud opgedroogd bloed.
“Mijn advies is niet gratis, in ruil voor wat ik je ga zeggen moet je me beloven dat als ik in de toekomst een beroep op je doe, je alles doet wat ik je zeg”
Angstig keek hij haar aan, denkend aan wat de koning hem gezegd had. Hij moest met alles instemmen als dat haar tevreden stemde.
Met een brok in zijn keel zei hij:”Wat u wilt vrouwe, ik sta tot uw beschikking als het u uitkomt”
Ze draaide met haar ogen en met een raar lachje knikte ze naar hem, “goed, ik zal je adviseren onnozelaar”.
Tot diep in de nacht zaten ze daar met zijn tweeën, bij dageraad ging de deur weer open, en een vermoeide Fleet Admiral kwam naar buiten.
Op hetzelfde ogenblik had Fruitmand besloten dat het een mooie dag zou zijn om wat fruit te gaan plukken. Ook al had ze er bediendes voor, het bleef toch een leuke bezigheid.
En gewapend met een fruitmandje trok ze het bos in. Nieuwsgierige vogeltjes hielden haar goed in de gaten. Wat zij niet wist, is dat deze vogeltjes eigenlijk betoverde vogeltjes waren.
Ooit waren dit 2 kleine kinderen die het huisje van Evil-Cherry durfden te betreden.
Als straf waren ze nu betoverd en aan de wil van de zieneres overgeleverd.
“Zaagmans” tjilpte het ene vogeltje. “Ja bikini-meisje” was het antwoord.
“Wat denk je dat ze gaat doen met deze prinses?” “Geen idee” antwoordde hij, terwijl hij een hap van wat bessen nam.
Dieper en dieper dwaalde Fruitmand het bos in, helemaal opgaand in haar eigen fantasiewereldje had ze er geen erg in dat ze in het donkere gedeelte terecht kwam.
Op datzelfde moment reed een grote groep krijgers niet ver daar vandaan het bos in, om zo ongemerkt in de buurt van Kantinestein te kunnen komen.
De mysterieuze man reed voorop, na een tijdje gaf hij plots een stopteken en gebaarde dat iedereen stil moest zijn.
Langzaam trok hij een van zijn vreemd gevormde zwaarden, en even plotseling als hij was gestopt joeg hij zijn paard het bos in.
Hij had een vreemd geluid gehoord…
En al ging zijn paard nog zo hard, er was geen enkel geluid te horen, alsof het paard gedragen werd door wolken en geen contact maakte met de grond.
Voor hem lag een open plek in het bos, in het midden daarvan zag hij een jong meisje lopen.
Hij steeg af, en met zijn zwaard in de aanslag sloop hij naar haar toe.
Ze stond met de rug naar hem toe gekeerd, en hij stond een kleine 2 meter achter haar, zijn zwaard trefzeker in de aanslag.
Hij wilde uithalen om haar onsterfelijke ziel te verlossen van het sterfelijke lichaam.
Maar toen draaide ze zich om, en hij keek in een paar grote nieuwsgierige ogen.
Hij verstevigde zijn grip, maar twijfel maakte zich van hem meester.
Wat was er met hem aan de hand, dacht hij, dit had hij nog nooit meegemaakt. Wat was dit vreemde gevoel? Was hij verliefd? Nee dat kon niet! Hij kon niet liefhebben, daar hadden ze wel voor gezorgd…
Hij veegde de twijfel in zijn geest weg, en terwijl er een traan over zijn wang rolde, hief hij zijn zwaard op om de genadeslag toe te brengen.
Met haar ogen vol angst keek ze hoe zijn zwaard de lucht doorkliefde terwijl hij het hoog boven zijn hoofd tilde….
-- Word vervolgd –
Wat gebeurd er met Fruitmand?
Welke geheimen draagt Fleet Admiral met zich mee?
__________________
Napoleon, don't be jealous that I've been chatting online with babes all day | Ugh! Gross! Freakin' idiot!
|