Dingen merken aan jezelf.

[Black Sugar]

Heb je ook wel eens dat je al merkt dat je in een dipje raakt of iets dergelijks?

Ik merk het vaak wel aan mezelf, gelukkig eigenlijk want als ik bijvoorbeeld merk dat ik in een dipje kom kan ik mezelf weer een beetje opkrikken.
Merk soms ook wel eens aan mezelf dat ik ergens te enthousiast over ben, dan kan ik mezelf nog een beetje remmen om teleurstellingen te voorkomen.

Maargoed de vraag is dus of jullie dat ook hebben en of je je d'r wat van aan trekt.
Of kom je d'r vaak eigenlijk pas te laat achter?

[gothicje]

meestal merk ik het wel, maar het lukt me bijna nooit om het tegen te houden, soms kan ik het tegen houden door leuke dingen te gaan doen maar eigenlijk raak ik dan nog in een dipje in een ander dipje of een dieper dipje (maar niet altijd)
tis best wel shit als je het merkt maar het niet lukt om het tegen te houden, maar heb het maar geacepteerd het hoort denk ik gewoon bij me

[Gothic]

Ik zie het vaak van te voren aankomen. Dan weet ik gewoon dat ik op een gegeven moment moet breken... maar ja, laatste 3x kwam het onverwachts

[Fantôme]

[offtopic] is het mij gewoon nooit opgevallen dat je forumbaas bent, of ben je nieuw?!!

[ontopic] Ja, ik heb het ook wel eens, dat ik voel aankomen dat ik TE enthousiast ben over iets, me ergens te veel van voorstel, eerst had ik dat nooit door, tegenwoordig wel
Ik heb ook door dat ik soms TE veel van mensen verwacht... Of te weinig, daarom probeer ik gewoon te denken van 'Wendy, je weet helemaal niet hoe het gaat/het zal zijn, dus je merkt het vanzelf wel' en gewoon andere dingen gaan doen. Natuurlijk, als er iets leuks aan staat te komen, ga ik me daar voorstellingen van maken, maar het wordt geen obsessie zeg maar.

mja, weet het verder ook niet,
kus! wendy

[Quiana]

Voel het vanzelf wel, net als de mensen
(waarmee ik close ben) om me heen..
Word heel snel emotioneel, slaap slecht,
begin van allerlei dingen terug te krabbelen..
Alleen, als het dan zo is, zit ik meestal
toch al te ver 'weg', en gaat het slecht..
Doe er niet veel aan, soms voelt het alleen
maar fijner om weer terug te gaan naar iets 'vertrouwds'.
Past misschien beter bij me dan blij ed te zijn.

Black Sugar schreef op 04-04-2003 @ 20:24:
Heb je ook wel eens dat je al merkt dat je in een dipje raakt of iets dergelijks?

Maargoed de vraag is dus of jullie dat ook hebben en of je je d'r wat van aan trekt.
Of kom je d'r vaak eigenlijk pas te laat achter?

Vaak laat ik het gewoon uitrazen en dan is het binnen een paar uur weer over.

[idmind]

Vaak is het een kwestie van wil & onwil. Je hebt elke seconde van de dag de keuze om je zo te voelen als je wilt. Zelf al sta je met je verkeerde been op uit bed dan nog kan je het willen om niet toe te geven aan wat je eigenlijk denkt te willen gaan zijn (boos, blij etc).

Soms kan het feit dat je eigenlijk naar de wc moet en niet kan al een reden zijn dat je humeur naar beneden gaat.

Dicht bij je gevoel staan is ook heel belangrijk. Het is mooi als je kan aanvoelen welke stemming er boven je hoofd hangt. Eraan toegeven is nog iets anders.

Ikzelf voel mijn stemmingen meestal wel aankomen en soms onderdruk ik mijn negatieve gevoelens omdat ik anders mijn rotbuien op iemand anders (klanten of zo) ga afreageren. En die hebben er niets mee te maken. Ik hou mijn troep liever bij me...

[//ItsJustMe\\]

Wat als je al vantevoren aan ziet komen dat je vervelende dingen moet gaan doen of dingen waar je waarschijnijk een dipje van zou kunnen krijgen moet je dat dan vermijden ? Juist extra tegen in gaan?
laat het gevoel maar komen.
Ken het al.
zoiets denk ik dan maar
Niks echt leuk vinden scheelt ook,
nooit een teleurstelling.

maar het werkt niet..

[//ItsJustMe\\]

Black Sugar schreef op 04-04-2003 @ 20:24:

Maargoed de vraag is dus of jullie dat ook hebben en of je je d'r wat van aan trekt.
Of kom je d'r vaak eigenlijk pas te laat achter?

heb ik ook dus,
Te laat achter komen?
meestal niet,
"kweenie"

[Horror Kitty]

ik merk het vaak wel van tevoren, maar ik kan er niets aan veranderen, als ik erachter kom is het al te ver om nog te proberen mezelf op te krikken ofzo..

[gothicje]

wallflower schreef op 04-04-2003 @ 20:36:
ik merk het vaak wel van tevoren, maar ik kan er niets aan veranderen, als ik erachter kom is het al te ver om nog te proberen mezelf op te krikken ofzo..

ja das bij mij ook wel zo
of ik heb de energie niet meer en laat het maar zitten omdat het toch vertrouwd is

[KissMyJackass]

Ja, ik merk het ook altijd..
Maar ik heb op zo'n moment ook zoiets van: aah, dit is makkelijk, en wil geen moeite doen om weer vrolijk te worden. Of ik wil het aan de ene kant wel en aan de andere kant niet, zodat je zo'n soort situatie krijgt met 2 seconden vrolijk, dan weer depri, echt heel vaag...

[Miracle]

Hmm, ik merk het helaas niet zo snel. Tis meer als ik er middenin zit en dan door iets kleins eraan herinnert word. Bijv als ik iets altijd leuk vond en dan ineens niet meer is dat dus vaak een teken dat het niet zo goed met me gaat. Meestal kom ik erachter als ik ook echt op het punt zit van wending (dus vandaf dan gaat het vaak ook weer beter).
Als ik het merk probeer ik er zeker ook wat aan te doen!!!