Jezelf zijn

[Needle_damage]

Jezelf zijn; maar wanneer ben je jezelf?

Edit: Schrijf aub enigzins leesbaar.

[LangBaard]

als je in je eentje echt ben

[elledc]

Jezelf zijn; maar wanneer ben je jezelf?
-Als je alleen bent
-Als je met een persoon bent die je begrijpt en waarbij het begrip voor elkaar wederzijds is. Sommige mensen hebben daar moeilijkheden mee, anderen niet.

Ik bijvoorbeeld kan moeilijk mezelf zijn met mensen die ik niet (goed) ken. Slechts bij enkele mensen ben ik mezelf en natuurlijk ook bij mezelf hehe.

[Tryptamine]

utopia5 schreef op 18-03-2003 @ 16:26:
...

[Needle_damage]

Dat herken ik, ik ben ook mezelf bij mensen die mij goed kennen, helaas is dit maar 1 persoon, en alle andere gaan nu opeens raar tegen mij doen, omdat ik niet 'mezelf' ben, maar hoe weet je nou of je echt je zelf bent

Bijna niemand is "zichzelf". Je past je toch heel snel aan aan je leefomgeving ookal heb je het zelf niet altijd door. Veel mensen kennen zichzelf niet eens (goed). Als je achter iets nieuws komt van jezelf zit daar onder weer iets anders waar je dan weer achter kan komen.
Jezelf zijn in het uiterste is bijna niemand.

[elledc]

Needle_damage schreef op 18-03-2003 @ 17:42:
maar hoe weet je nou of je echt je zelf bent

Dat voel je zelf toch aan? Als je jezelf eenbeetje kent en je gedachten zijn geen chaos dan moet je toch zelf wel ondervinden wanneer je eens anders bent dan moest je alleen zijn of met iemand anders bij wie je je wel op je gemak voelt.
Mja is vrij complex eigenlijk

moonchild schreef op 18-03-2003 @ 18:19:
Bijna niemand is "zichzelf". Je past je toch heel snel aan aan je leefomgeving ookal heb je het zelf niet altijd door. Veel mensen kennen zichzelf niet eens (goed). Als je achter iets nieuws komt van jezelf zit daar onder weer iets anders waar je dan weer achter kan komen.
Jezelf zijn in het uiterste is bijna niemand.

Ja daar kan ik wel inkomen, als ik eens goed nadenk dan merk ik dat ik heel zelden echt mezelf ben, en dan als ik mezelf ben is het hoofdzakelijk als ik helemaal alleen ben, of dan soms eens met mijn ouders of mijn vriend, maar toch, er is steeds een soort van beklemming en beinvloeding van buitenaf, helemaal onbewust.
Ik spreek nu meer voor mezelf maar ik kan best geloven dat er mensen zijn die wel constant zichzelf zijn en meer spontaan en oppervlakkig zijn. Ik denk veel te veel na dus ben al sowieso weinig mezelf met anderen :/

[ShoarmaSchaap]

Als je in een staat bent waar er geen externe invloed op je gedachtes en emoties kan worden uitgeoefend.. Om et maar ff duidelijk te zeggen, EH

[Nighttime Bird]

ShoarmaSchaap schreef op 18-03-2003 @ 21:35:
Als je in een staat bent waar er geen externe invloed op je gedachtes en emoties kan worden uitgeoefend.. Om et maar ff duidelijk te zeggen, EH

Die invloeden zullen er altijd zijn. Het gaat er om hoe je met die externe invloeden omgaat. In hoeverre je je daardoor laat beïnvloeden.


En ik vind het naïef om te zeggen dat je totaal niet beïnvloed wordt door je omgeving. (dat bedoel ik trouwens in het algemeen, niet aan ShoarmaSchaap gericht) Iedereen past zich wel in een bepaalde mate aan.

utopia5 schreef op 18-03-2003 @ 19:51:
Ja daar kan ik wel inkomen, als ik eens goed nadenk dan merk ik dat ik heel zelden echt mezelf ben, en dan als ik mezelf ben is het hoofdzakelijk als ik helemaal alleen ben, of dan soms eens met mijn ouders of mijn vriend, maar toch, er is steeds een soort van beklemming en beinvloeding van buitenaf, helemaal onbewust.

Je zou ook nooit volledig jezelf kunnen zijn. Iedereen heeft wel "aparte" trekjes die andere tot last zijn en dan pas je je toch (meestal) wel een beetje aan. Er zijn wetten en regels waar je je aan moet houden zodat je al niet in alle gevallen jezelf kan zijn (kan wel maar dat heeft ook weer nadelige gevolgen). Er zijn altijd factoren van buiten af die jou beinvloeden.
En wat is dan jezelf zijn? Als jij het fijn vind om iets voor andere te doen is dat een stukje van jezelf, maar ergens anders is dat niet hoe jij zelf bent. Je bent te tegenstrijdig om in deze samenleving jezelf te kunnen zijn. Als je helemaal jezelf zou willen zijn zou je de wereld naar jou hand moeten kunnen maken, maar als je dat niet zou willen omdat jij niet zo bent ben je toch niet jezelf

utopia5 schreef op 18-03-2003 @ 19:51:
Ik spreek nu meer voor mezelf maar ik kan best geloven dat er mensen zijn die wel constant zichzelf zijn en meer spontaan en oppervlakkig zijn. Ik denk veel te veel na dus ben al sowieso weinig mezelf met anderen :/

Niemand is zichzelf, lees hierboven

[Psyd]

hum leuk onderwerp .
Waarom zou je gewoon niet altijd jezelf zijn.
Als je je eigen aan alle (ongeschreven) regels en wetten zou moeten houden dan blijft er weinig echt karakter van je over, ik bedoel verschil moet er zijn. Maar durf jezelf te zijn want dan voel je je eigen op je gemak ( temminste ik ). En inderdaad soms moet je je eigen aanpassen ( te vaak) maar doe dit dan op een manier waarbij je karakter niet veranderd. Dus tog jezelf bent

[fil]

Needle_damage schreef op 18-03-2003 @ 16:09:
Jezelf zijn; maar wanneer ben je jezelf?

Ik kan je vraag in ieder geval op 2 manieren interpreteren:

1. Wanneer je opgroeit zonder mensen om je heen, met andere woorden -> niet, of beter gezegd: voor een piep klein deel.
Het eten wat wij bij voorbeeld eten, is door anderen gemaakt. De kleren die we dragen zijn door anderen gemaakt. De huizen waar we in wonen zijn door anderen gemaakt. Alles wat we weten, hebben we geleerd van anderen, of van boeken, die door anderen zijn geschreven. En dit alles via een taal die door anderen is gemaakt. Het aandeel 'zelf' in 'jezelf' is dus behoorlijk klein, maar die is er wel/kan er wel zijn. Maar wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat we allemaal een product zijn van onze omgeving, of we het nu willen of niet.

2. Wanneer je even niet meedoet aan het toneelspel wat we allemaal voor een groot deel van de dag spelen -> je gedragen 'zoals het hoort' en zoals van je verwacht wordt. Het spel van blootgeven of juist verborgen houden, enz.
Dan kom je in de richting van wat utopia5 ook al zei.
Heej doei! Veel geluk! fil

[Yamyam]

Ik denk dat je alleen jezelf helemaal kunt zijn in je eentje of met dieren/natuur om je heen; bij anderen laat je toch iets anders van jezelf zien. (maar dat is dan ook weer een aspect van jezelf)

[ShoarmaSchaap]

Nighttime Bird schreef op 19-03-2003 @ 13:47:
Die invloeden zullen er altijd zijn. Het gaat er om hoe je met die externe invloeden omgaat. In hoeverre je je daardoor laat beïnvloeden.


En ik vind het naïef om te zeggen dat je totaal niet beïnvloed wordt door je omgeving. (dat bedoel ik trouwens in het algemeen, niet aan ShoarmaSchaap gericht) Iedereen past zich wel in een bepaalde mate aan.

Daarom zeg ik dus, dat er maar 1 situatie is waar in je volledig jezelf bent, als er geen externe invloed op je word uitgeoefend.

[Isa]

Je bent ALTIJD jezelf.

[Nighttime Bird]

ShoarmaSchaap schreef op 19-03-2003 @ 20:05:
Daarom zeg ik dus, dat er maar 1 situatie is waar in je volledig jezelf bent, als er geen externe invloed op je word uitgeoefend.

Dan vraag ik me heel erg af wat voor situatie dat zou zijn. Klinkt misschien wel heel leuk in theorie, maar is het ook echt mogelijk..?

[neok]

Als je nog kan denken wat je wilt, als je geest vrij is...

[FastDuck]

je bent pas jezelf als je niet denkt aan hoe je moet zijn en gewoon de dingen doet waar je je goed bij voelt.

Ik denk dat je jezelf bent, zodra je niet (teveel) over al je handelingen nadenkt.

[Bludjinni]

jezelf zijn houdt in dat je niet met de stroom meeloopt; dat je niet mode- of merkkleding gaat dragen alleen om er bij te horen, maar dat je dingen koopt die je echt daadwerkelijk leuk vind, of dingen doet die je ook echt leuk vind. Een tijdje was Streetdance bijv. nogal de mode, en ik ken zat mensen die op streetdance gingen om 'er bij te horen'. Het heeft nix te maken met weinig vrienden of asociaal zijn. Alhoewel ik moet zeggen dat zoals iemand hier al zei dat mensen zich automatisch aanpassen aan hun leefomgeving, maar dat is meer om de rust en orde te bewaren. Je kan bijv. moeilijk in een superchiq restaurant in je mottenjas en gatenbroek komen aanzetten.

[vrolijkevlinder]

Als je je gedrag, denken, doen en laten niet meer laat beinvloeden door de aanwezigheid van andere mensen. Of zelfs van de invloed van andere mensen. Ga dus niet je gedrag veranderen als je een meisje superleuk vind, want je komt jezelf geheid tegen. Raar.

[Isa]

Bludjinni schreef op 23-03-2003 @ 00:33:
jezelf zijn houdt in dat je niet met de stroom meeloopt; dat je niet mode- of merkkleding gaat dragen alleen om er bij te horen, maar dat je dingen koopt die je echt daadwerkelijk leuk vind, of dingen doet die je ook echt leuk vind. Een tijdje was Streetdance bijv. nogal de mode, en ik ken zat mensen die op streetdance gingen om 'er bij te horen'. Het heeft nix te maken met weinig vrienden of asociaal zijn. Alhoewel ik moet zeggen dat zoals iemand hier al zei dat mensen zich automatisch aanpassen aan hun leefomgeving, maar dat is meer om de rust en orde te bewaren. Je kan bijv. moeilijk in een superchiq restaurant in je mottenjas en gatenbroek komen aanzetten.

De eigenschap van meeloperij is ook een deel van jezelf.

Ik denk dat je jezelf bent, zodra je niet (teveel) over al je handelingen nadenkt.

Nadenken is volgens jouw niet van jezelf? Waarom dingen doen wel?

FastDuck je bent pas jezelf als je niet denkt aan hoe je moet zijn en gewoon de dingen doet waar je je goed bij voelt.

Jezelf houd meer in dan alleen je eigen verlangens en behoeftes.

Gimli Als je nog kan denken wat je wilt, als je geest vrij is...

Hm. Als je niet totale controle hebt, dan is dat toch ook een deel van jezelf?

Ik denk dat je alleen jezelf helemaal kunt zijn in je eentje of met dieren/natuur om je heen; bij anderen laat je toch iets anders van jezelf zien. (maar dat is dan ook weer een aspect van jezelf)

Precies, jij snapt 'm.



Greetz Kenny (die hiermee hoopt duidelijk te maken dat je werkelijk ALTIJD jezelf bent, zelfs bij blootstelling aan je diepste angsten.)

Kenny McCormick schreef op 23-03-2003 @ 09:53:
Greetz Kenny (die hiermee hoopt duidelijk te maken dat je werkelijk ALTIJD jezelf bent, zelfs bij blootstelling aan je diepste angsten.)

Zou het niet kunnen dat je jezelf kan onderdrukken (wat ook weer een eigenschap van jezelf is) maar waar je uiteindelijk niks meer aan kan doen? Maar je hebt wel gelijk dat je bij alles wat je laat zien en wat je doet jezelf bent. Alleen maar een hele kleine kant van jezelf. Nooit je totaal want dat is te tegenstrijdig. Maar de ene kant van jezelf is toch verder weg van je kern dan de andere.

[Gwinnie]

ik ben nu mezelf...

zit in mn eentje. met een zak nibbit die in recordtempo leeg gaat en een fles cola en ook nog is een reep chocola achter de pc te schranzen.
en ondertussen wanhopig te wachten tot die telefoon van mij eindelyk gaat rinkelen...

ik ben nu mezelf.. (beetje wanhopig ypje dus )

Je bent jezelf als je alleen bent, en als je je bij anderen net zo gedraagt als wanneer je alleen bent, dan doe je iets goed Maar dat kan ik alleen bij vrienden.

[//ItsJustMe\\]

Kenny McCormick schreef op 19-03-2003 @ 21:44:
Je bent ALTIJD jezelf.

je bestaat uit een puzzel van allemaal stukjes.
De combinatie van die stukjes is uniek.
Je bent altijd jezelf.

[*Burning water*]

utopia5 schreef op 18-03-2003 @ 16:26:
Jezelf zijn; maar wanneer ben je jezelf?
-Als je alleen bent
-Als je met een persoon bent die je begrijpt en waarbij het begrip voor elkaar wederzijds is. Sommige mensen hebben daar moeilijkheden mee, anderen niet.

Ik bijvoorbeeld kan moeilijk mezelf zijn met mensen die ik niet (goed) ken. Slechts bij enkele mensen ben ik mezelf en natuurlijk ook bij mezelf hehe.

Volgens mij hoef je niet alleen te zijn om jezelf te zijn, of met iemand die je kent. Als je met relatief onbekenden bent, gedraag je jezelf misschien wel anders, maar dan wil dat niet zeggen dat dat niet een kant van je zelf is.

[poesiefox]

Op zich pas je je altijd aan iedereen een beetje aan, dat heet sociaal gedrag vertonen. Maar als dat heel prettig voelt en vanzelf gaat, bij die persoon kun je dan 'jezelf'zijn. Je bent namelijk altijd het produkt van de invloeden om je heen.

[bitchy]

als je slaapt...........................

//ItsJustMe\\ schreef op 24-03-2003 @ 23:12:
je bestaat uit een puzzel van allemaal stukjes.
De combinatie van die stukjes is uniek.
Je bent altijd jezelf.

mooi gezecht

[//ItsJustMe\\]

moonchild schreef op 25-03-2003 @ 17:14:
mooi gezecht

thnx (jij ook mooi gezegd trouwens )

zo is het toch?
stukjes zijn gekopiereerd van anderen,
maar aanpast aan jezelf tot een uniek plaatje.

[joopie]

Kenny McCormick schreef op 19-03-2003 @ 21:44:
Je bent ALTIJD jezelf.

Dit dacht ik dus ook meteen bij het lezen van de topic titel. Wanneer jij een bepaalde handeling verricht ben jij degene die dat doet. Ookal doe je iemand na, jij doet het...je bent op dat moment jezelf.

[sterre]

ik denk dat je enkel jezelf bent, als je alleen bent.
maar zelfs dan... soms weet ik in mezelf dat ik me iets voorspiegel en men ogen sluit voor bepaalde zaken, dat ik niet eerlijk ben met mezelf, dus eigelijk ben ik mezelf dan niet. jezelf zijn is moeilijk, omdat je zelf soms niet weet wie 'jezelf' is...

["Tito"]

Needle_damage schreef op 18-03-2003 @ 16:09:
Jezelf zijn; maar wanneer ben je jezelf?

Edit: Schrijf aub enigzins leesbaar.

...Als je losgekomen bent en staat boven je eigen "IK"...

[*Burning water*]

"Tito" schreef op 27-03-2003 @ 12:24:
...Als je losgekomen bent en staat boven je eigen "IK"...

Ben je dan niet juist niet meer jezelf?

[hopefully]

ik ben mezelf, als ik me helemaal op mn gemak voel en meestal heb ik later zoiets van 'jah wat ze nu gezien hebben dat ben ik nou echt' dus tis een beetje moeilijk te zeggen wanneer ik dat nou precies ben. Als ik mensen heel erg goed ken, dan ben ik meestal wel mezelf.. maar ik weet niet precies, op school ben ik lang niet altij dmezelf, dan behoor je soms op bepaalde momenten dingen te zeggen. Maar op internet ben ik al weer veel sneller echt mezelf.. maar dan heb je weer het probleem hoe mensen het interpreteren.
Ik denk dus dat je pas achteraf kunt zeggen of je echt jezelf bent geweest.. als is, als je ergens op een feestje bent en je bent daarna waar thuis en dat je er dan over nadenkt...
als het een beetje duidelijk is tenminste....
doegdoeg!

[Kleine Tulp]

je bent altijd wel jezelf. maar met de ene persoon heb je het over ander soorten onderwerpen als met de ander. maar (ten minste zo gaat het bij mij heh) je zegt wel altijd hoe je er zelf over denkt dus ben je jezelf. en als je iemand napraat dan is dat tog omdat je het gewoon met die persoon eens bent.

[Horror Kitty]

ik ben dat eigenlijk alleen als ik ook echt helemaal alleen ben. als er anderen bij zijn ga ik me al snel inhouden.

[ShoarmaSchaap]

Nighttime Bird schreef op 19-03-2003 @ 23:13:
Dan vraag ik me heel erg af wat voor situatie dat zou zijn. Klinkt misschien wel heel leuk in theorie, maar is het ook echt mogelijk..?

Ja.
Sluit de vagina aan op een soort buis en laat dat kind uit de baarmoeder die buis in glijden, dan knip je snel de navelstreng door en laat je dat kind in een hok zitten dat aansluit op die buis. Daar krijgt ie borstvoeding via een machine en daarna als ie ouder is eten en drinken enzo.
Dus nu zie je maar weer dat het ook in het echt kan

[Artemis]

tuurlijk ben je altijd jezelf...

...wie anders?

[Fortuynist]

Om jezelf te wezen hoef je alleen maar te zijn.

Groet,

[Tha#1ChiLL]

je bent jezelf omdat er geen ander is zoals jouw

je bent niet jezelf omdat je door je omgeveing beinvloedt wordt, en dus alijd blijft veranderen

je bent meer jezlef als je je eigen keuzes maakt over leven, en die keuzes zijn tot stand gekomen door dat je veel bent veranderd

[Toemoesh]

Jezelf zijn is altijd zo. Door simpelweg 'te zijn' ben je jezelf. Maar belangrijk is ook of je je wel jezelf voelt. Als je dingen doet of denkt die naar jou mening niet bij jou passen, dan voel je je niet jezelf, maar je bent natuurlijk wel jezelf.
We moeten in deze discussie vooral onderscheid maken tussen 'jezelf zijn' en 'jezelf voelen'

[Angel Of Faith]

Ik kan alleen mezelf zijn als ik bij mensen ben die me echt goed kennen , mensen die ik dus volledig vetrouw, dat gaat van familie tot vrienden en vriendinnen . Ook kan ik mezelf zijn als ik alleen ben, ik heb een soort van dagboek en daar schrijfk regelmatig iets in, het rare is als ik dit bvb doe wanneer ik in een depressieve bui ben en een paar dagen erna herlees ik dit dan denk ik, dit was ik een paar dagen geleden en dan schrik ik nog steeds van hoe ik soms ben ... Klinkt raar maar toch is het zo.

[Kleine Tulp]

Angel Of Faith schreef op 08-04-2003 @ 11:34:
Ik kan alleen mezelf zijn als ik bij mensen ben die me echt goed kennen , mensen die ik dus volledig vetrouw, dat gaat van familie tot vrienden en vriendinnen . Ook kan ik mezelf zijn als ik alleen ben, ik heb een soort van dagboek en daar schrijfk regelmatig iets in, het rare is als ik dit bvb doe wanneer ik in een depressieve bui ben en een paar dagen erna herlees ik dit dan denk ik, dit was ik een paar dagen geleden en dan schrik ik nog steeds van hoe ik soms ben ... Klinkt raar maar toch is het zo.

Bijna iedereen is op verschillende momenten een verschillend mens. Ben je met vrienden, doe je anders dan als je bij familie bent, of bij je suffe klasgenootjes Of wat dan ook. Maar Jezelf zijn is erg moeilijk, dat wil nml. ook zeggen dat je je niet laat beinvloeden door anderen: en eigenlijk is iedereen wel een beetje geneigd tot beinvloedbaarheid (sorry voor t woord). Als je alleen bent kun je inderdaad goed jezelf zijn, en eens in de zoveel tijd bij bepaalde mensen die je vertrouwd of zo, lukt het ook nog wel. Maar echt jezelf? Moeilijke vraag.